Ιδια διαδρομή (9)

Αναθεμάτιζε τους τύπους και τον εγωισμό της. Ηταν πρακτικός άνθρωπος και σε άλλες περιπτώσεις δεν θα την ένοιαζε να τσαλακώσει τον εγωισμό της ,για να πετύχει αυτό που ήθελε.Στην συγκεκριμένη όμως περίπτωση..ήταν αλλιώς.Κάτι την κρατούσε, κάτι αόρατο έδενε τις αποφάσεις της και την παγίδευε στην μοναξιά της...Μοναξιά..??? Για εκείνην μοναξιά σήμαινε ,καθημερινότητα χωρίς τον Δημήτρη.
Δεν ήταν από τους ανθρώπους που την φοβόταν ,ίσα ίσα θα έλεγε πως την προτιμούσε πολλές φορές. Ανθρωπος κοινωνικότατος , έπιανε φιλίες από μικρή πολύ εύκολα, γνωστοί άπειροι, στην ουσία όμως ,άνθρωπος βαθιά μοναχικός και με πνεύμα άκρως αναλυτικό.Ποτέ δεν έπαιρνε τα πράγματα όπως απλά φαίνονταν ,πάντα τα ανέλυε και στο τέλος , τα συμπεράσματά της ήταν σχεδόν πάντα σωστά.
Τους άνθρωπους που γνώριζε πάντα τους κοίταγε από μέσα ,τους έψαχνε . Ποτέ δεν στεκόταν σε αυτό που οι άλλοι ήθελαν να δείχνουν , πάντα έψαχνε αυτό που πραγματικά ήταν. Και έτσι αναλύοντας τους ,τους κατατασε σε αυτούς και τους άλλους...,
Ετσι με τα χρόνια ,οι φιλίες της έγιναν δυσκολότερες και λιγότερες. Και στο τέλος ....φάνηκε
πως φίλους ,φίλους , πέρα από τον Δημήτρη ,δεν είχε κανέναν.Ηταν περήφανη γι αυτό.
Θεωρούσε τον εαυτό της τυχερό που είχε ευλογηθεί με μια τέτοια φιλία. Σπάνιο πράγμα τούτο το συναίσθημα ,να έχεις έναν για μοναδικό και να αισθάνεσαι και μοναδικός ο ίδιος.
Ηταν ευτυχισμένη μέσα σε αυτό το συναίσθημα της μοναδικότητας ,ακόμα κι αν αυτή δεν ήταν ορατή με την πρώτη ματιά,υπήρχε . Κι αυτή η μοναδικότητα της σχέσης τους ,ήταν που τους στήριξε στα μεγάλα και τα δύσκολα. Η αποδοχή των πράξεων του ενός από τον άλλο, ήταν απαραίτητο συστατικό για τις αποφάσεις της ζωής τους...Βέβαια κατά καιρούς ,ξεμάκραιναν από αυτό ,ίσως για να αποδείξουν ότι μπορούσαν ο ένας χωρίς την συγκατάβαση του άλλου, ίσως γιατί δεν ήθελαν να παραδεκτούν την έξαρτηση του ενός από τον άλλο..Κι η άληθεια είναι πως όσες φορές το προσπάθησαν και πήραν ο καθένας για τον εαυτό του ,αποφάσεις που ο άλλος δεν ενέκρινε ,το μετάνιωσαν κι οι δυο...κι το πλήρωσαν.Ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Τις φορές όμως που ενέκριναν ο ένας τον άλλο ,τότε μεγαλουργούσαν κι οι δυο.....
Ποτέ δεν το κατάλαβε αυτό. Πως γινόταν και συνέβαινε κάτι τέτοιο.
Είχε αρχίσει να χαράζει όταν αποφάσισε να γυρίσει στο σπίτι.Τα βλέφαρά της είχαν βαρύνει πια . *Καιρός για ύπνο σκέφτηκε* και άφησε το παγκάκι.
Περπαντώντας για το σπίτι , της φάνηκε πως είδε μια σκιά να την παρακολουθεί, κοντοστάθηκε λίγο ,γύρισε πίσω της ..αλλά τίποτα....Ο ήλιος είχε αρχίσει να φαίνεται και τα χρώματα της ανατολής ,δειλά δειλά ξεπρόβαλλαν πίσω από τον Υμηττό.Τα σύννεφα είχαν αρχίσει να διαλύονται...Ομορφη μέρα θα έχουμε σκέφτηκε...Και η σκέψη πως ξημέρωνε Σαββάτο...την έκανε να χαρεί περισσότερο.
Ανοιξε την εξώπορτα ,πήρε λίγα ξύλα για τον τζάκι και ανέβηκε στο σπίτι. Ενας αέρας παγωνιάς την διαπέρασε και σκέφτηκε πως ερχόταν από την πόρτα της κρεβατοκάμαρας. Προχώρησε προς το τζάκι ,άφησε τα ξύλα και άναψε την φωτιά.....

Κράτος- πολίτες σημειώσατε 1!!!!

Οκ ,το ψήφισαν!!! Οχι που δεν θα το ψήφιζαν!! Και τώρα τί ??
Σήμερα το πρωί ,θέαμα θλιβερό ,αποτελούσαν οι άνθρωποι των
δήμων που μάζευαν τα σκουπίδια,οι εργαζόμενοι στις τράπεζες
και στην Δεή (τουλάχιστον στα δικά μου τα μάτια).
Ετυχε να συναλλαχθώ με τους δύο και να δω από μακρυά τους άλλους.
Και στις συζητήσεις ,όλοι κατέληγαν σε ένα συμπέρασμα.
Οι κινητοποιήσεις ,δεν είχαν συνοχή. Ο κόσμος δεν αντέδρασε
μαζικά . Αν όλοι είχαμε κατέβει στο πεζοδρόμιο, αν όλοι είχαμε
ορθώσει το ανάστημά μας ,ως οφείλαμε ,αν ..αν ..αν. Λόγια ,λόγια
λόγια...Κουβέντες απογοητευμένων ανθρώπων ,που στην βάση τους ,
όλοι έχουν ένα και κοινό ζητούμενο.Τα δικαιώματά τους ,την αξιοπρεπή
διαβίωσή τους.Το τραγικό για μένα είναι πως ,ενώ όλοι έξω από τις δημόσιες
υπηρεσίες ,στα πηγαδάκια ,στις παρέες ,στο οικογενειάκο τραπέζι ,όλοι
συμφωνούμε ότι η κατάσταση δεν πάει άλλο, όλοι μιλάμε χαμηλόφωνα και σιγά.
Σιγά παιδιά ...σιγά γιατί θα μας ακούσουν.Σιγά γιατί η ενωμένη Ευρώπη έχει
αυτιά παντού και στο τέλος θα μας πάρει και τα σώβρακα..
Κι έρχομαι εδώ να θυμηθώ κάτι που άκουσα από κάποια βουλευτή (δεν θυμάμαι ούτε ποιά είναι)..Οταν η Ευρώπη μας έδινε επιδοτήσεις για να κάψουμε το βαμβάκι και να θάψουμε τα μήλα. Οταν πληρωνόμαστε για μην παράγουμε , όσα ο τόπος μας απλόχερα μας προσφέρει..τότε κάναμε τουμπεκί ψιλοκομμένο...
Ε εεεε όταν θα έρθει η ώρα που θα μας επιδοτήσουν και για να μην αναπνέουμε...τότε θα είναι αργά....!!!
Πολύ φοβάμαι ,πως είχε απόλυτο δίκιο....
Με τις υγείες μας λοιπόν και σε καλή μεριά.

Eδώ τα καλά cd!!!!!!

Παιχνιδάκι καλέ.....!!!
Με κάλεσε ο καλός μου ο Νεουρκέζος, να παίξω παιχνιδάκι.
Φτιάξε λέει τη δική σου μπάντα και βγάλε και άλμπουμ...Χα...για να δουμε ?
Οι όροι έχουν ως εξής:

Μπαίνεις στη wikipedia.Αναζητάς την επιλογή “random article” (πάνω αριστερά). Πατάς μια φορά. Το λήμμα που θα βγει είναι το όνομα της μπάντας σου.
Πατάς άλλη μια φορά το “random article”. Το λήμμα που θα βγει είναι ο τίτλος του άλμπουμ της μπάντας σου.
Πατάς “random article” άλλες έντεκα φορές. Τα λήμματα που θα βγουν είναι το track list του άλμπουμ.
Καλείς άλλους πέντε να κάνουν το ίδιο.
Kαι πάμε....
Ονομα μπάντας: Perfect Disaster (αχα σαν καλά να ξεκίνησε)
Ονομα άλμπουμ: Navu Maha (all-round sportsman )
TRACK LIST
1.Jimmy Buffett (singer)
2.William de Braose (όνομα δυναστείας infamous)
3.Barton's Pendulums
4.Saligny
5.Peitz
6.Dharmakṣema
7.Delhi School of Economics - MIB
8.International Workers' Unity (Fourth International)
9.David Plaisted
10.Confederation Bridge
11.Beauworth

Αν βγάλετε άκρη να μου το πείτε κι εμένα...Πάντως αν ποτέ έφτιαχνα μπάντα ...το ονοματάκι
Perfect disaster θα του ταιριαζε απόλυτα..Αφού κι η ίδια από μόνη μου μια καταστροφή...

Γκρρρρρρρρρ!!!!!!!

Αυτό με τις προθεσμίες πολύ με δαιμονίζει...Ξέχασα την προθεσμία του Κτεο και τώρα θα το πληρώσω το προστιματάκι μου...Ας πρόσεχα θα μου πείτε...
Αι σιχτήρ....θα πάω στο χωριό...να καβαλάω το γαιδουράκι μου και να έχω ήσυχο το κεφάλι μου.
Αυτό το εισπρακτικό πρόσωπο του κράτους ,μου γυρνάει το μάτι τελείως....
Ολο το χέρι στην τσέπη πρέπει να μας βάζουν. Ξέρω ,ξέρω ότι έπρεπε να το θυμηθώ...αλλά δεν μπορώ άλλο , ρε παιδιά ...Να θυμηθώ την Δεη , την Ευδάπ , την κάρτα (σιγά μην δεν είχα),τον Οτε , την εφορία...Ολο προθεσμίες ,προθεσμίες...Αφού μόνιμα αναρωτιέμαι μήπως και ξέχασα κάτι...Σκέτη τρομοκρατία..Το βράδυ κάνω λίστα...τι έχω να κάνω ,τι δεν έκανα !!!
Πέφτω για ύπνο..και μονολογώ ...να δεις που κάτι ξέχασα ,δεν υπάρχει περίπτωση...
Ουφφφφφφφφ βαρέθηκα, δεν είναι ζωή αυτή...
Θέλω την ελευθερία μου , δεν γουστάρω να δίνω αναφορά σε κανέναν....Θέλω να γίνω ο κανένας ρε παιδί μου...
Αφού καμιά φορά κοιτάω γύρω μου και νομίζω ότι βλέπω νούμερα. Παίζω και παιχνίδι το πρώι που κατεβαίνω στην δουλειά.Βλέπω τους ανθρώπους και αναλόγως την φάτσα ,σκέφτομαι ...Να δεις ο κακομοίρης που χρωστάει στην εφορία , που δεν πλήρωσε την Δεη....κλπ κλπ κλπ...
Εχουμε καταντήσει ρομποτάκια...! Κοιμόμαστε και ξυπνάμε με τον φόβο μήπως και δεν πληρώσαμε κανέναν λογαριασμό...Ασε το χαρτομάνι.......
Αι σιχτήρ ,το χρήμα τους μέσα.....

Ιδια διαδρομή (8)

Εκλεισε απαλά την πόρτα πίσω της . Βρέθηκε στον δρόμο. Κοίταξε προς το σπίτι και κίνησε
κατά εκεί . Το μετάνιωσε όμως και σκέφτηκε να κάνει μια βόλτα. Χαμογέλασε καθώς περπατούσε .Αναρωτήθηκε, τι θα σκεφτόταν κανείς ,αν την έβλεπε να περπατάει μέσα στα άγρια μεσάνυχτα.Το σπίτι της ,ήταν ακόμα σε γειτονιά, από αυτές που σπάνια πια βλέπεις στην Αθήνα.Δεν είχε πολυκατοικίες, μόνο σπίτια διοροφα και αυλές.Και οι γείτονες ήταν οι ίδιοι από τα παιδικά της χρόνια, οι φίλοι που έπαιζε μαζί τους , στους δρόμους της γειτονιάς και οι γονείς τους.Αρα ήταν πολύ εύκολο να την αναγνωρίσουν και να την ρωτήσουν ακόμα ακόμα , αν την έβλεπαν ,τί της συνέβαινε.Ευτυχώς ήταν πολύ αργά..για να είναι κάποιος ξύπνιος.Περπάτησε μέχρι το τέλος του δρόμου, σκεπτόμενη πως τούτη η νύχτα ,ήταν πολύ παράξενη ,αλλιώς πως είχε αρχίσει αυτή η ανασκόπηση της ζωής της? Από το πουθενά?

Πάντα το έκανε αυτό η Κατερίνα, ό,τι λογικά δεν μπορούσε να το εξηγήσει ,το μετέθετε σε κάποια ανώτερη ,άλλη δύναμη। Μάλλον αυτή ήταν η άμυνά της.
Περπάτησε αρκετά , ο αέρας πάγωνε το πρόσωπό της και οι ψιχάλες της βροχής ,αραίες έπεφταν πάνω της.Δεν την ένοιαζε . Εφτασε στο πάρκο κάτω από το σπίτι. Ανέβηκε στην πλάτη από το παγκάκι και άναψε τσιγάρο. Η μυρωδιά του καπνού μπερδεύτηκε με την μυρωδιά από το βρεγμένο χώμα και ξύπνησε μέσα της μνήμες από μια άλλη εποχή...

Της θύμησε έντονα το σπίτι στο χωριό..Το λάτρευε το χωριό του. Από την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι της εκεί ....ένιωσε πως βρήκε πατρίδα...Σαν από χρόνια να έψαχνε λιμάνι και εκείνο το χωριό γέμισε την ψυχή της. Ενα μικρό ,ορεινό χωριό στην ραχοκοκαλιά της Πίνδου.

Μέσα στο πράσινο, κατάφυτο, ολοφώτιστο...Τα πρωινά ξυπνούσε με το χάραμα ,για να απολαύσει την ησυχία της φύσης . Καθόταν στο μπαλκόνι κι αφουγκραζόταν το χωριό που ξυπνούσε, πίνωντας τον ελληνικό της καφέ...Λίγο αργότερα ,έβγαινε και η γιαγιά και της έφερνε το λουκουμάκι της...* Φάε κόρη μου, φαρμάκι τον πίνεις τον καφέ...φάε να γλυκαθείς.*

Κάθε φορά που βρισκόταν στο χωριό...ήταν σαν το σφουγγάρι ,μάζευε εικόνες ,μυρωδιές να της πάρει μαζί της , στην κόλαση (πόλη) για να έχει να πορεύεται.

Ενας αναστεναγμός ξέφυγε από τα χείλη της ..καθώς τον σκέφτηκε στην ζεστή αγκαλιά του χωριού....Ζήλευε που δεν είχε πάει μαζί του, αλλά ήταν οι δουλειές και ο εγωισμός της που την κράτησαν πίσω.Βλέπεις δεν της το είχε προτείνει ,όχι πως το χρειαζόταν, δική της ήταν η απόφαση ..Το σπίτι και το χωριό ήταν πάντα ανοιχτό γι αυτήν και το ήξερε..Εκείνος δεν θα της έκανε ποτέ ειδική πρόσκληση ,αυτό όμως ,την δαιμόνιζε. Ηθελε να την προσκαλέσει, το περίμενε .Κάποιες φορές έπαιρνε την απόφαση κι πήγαινε μαζί του ,κάποιες άλλες του το κράταγε μανιάτικο και καθόταν εδώ...¨Οπως τώρα...και βέβαια ...το σκυλομετάνιωνε...

(Υγ οι φωτογραφίες είναι από το νετ. Το χωριό είναι πραγματικό και είναι ο παράδεισός μου)

Ηταν ένα μισόμαυρο Σαββατοκύριακο.!!!

Σε ένα ταξίδι αστραπή ,με αιτία ,έναν μαύρο και άραχνο λόγο, βρέθηκα το Σαββατοκύριακο στα χωριά Πύργου .Βαρβάσαινα ,Καυκωνιά ,Ολυμπία....¨Ημουν που ήμουν στα μαύρα μου, ήρθε και το τοπίο και έδεσε το γλυκό.
Δεν είχα δει ,το κακό που έγινε εκεί κάτω με τις φωτιές ...Το θέαμα είναι πραγματικά τραγικό।Κοιτούσα γύρω και δεν μπορούσα να καταλάβω ,από που ερχόταν η φωτιά.
Αυτό που ούρλιαζαν οι άνθρωποι, ότι τους έζωνε η φωτιά από παντού ,ήταν πράγματι ολοφάνερο...από τα καμμένα...
Με αποτελείωσε το θέαμα...Ούτε θέλω να φανταστώ ,τι ακριβώς έγινε παρακάτω , προς Μεσσηνία।
Τι να πω.....με έπιασαν τα διαόλια μου πάλι....

Δεν υπάρχει!!!!!!!!

Δεν υπάρχει ωραιότερο άκουσμα στις 7μιση το πρωί (μετά από γεγονότα ,γεγονότα ,γεγονότα), από το * Καλημέρα μανούλα , σε αγαπώ πολύ...* και από το φιλί σου ,....αγόρι μου.

Γεγονότα ,γεγονότα , γεγονότα !!!

Με χάσατε και σας έχασα!!!
Πολλά γεγονότα για τα οποία θα μιλήσω αργότερα με
κρατούν για λίγο μακρυά।
Θα επανέρθω όμως!!
Μέχρι τότε να περνάτε καλά και να προσέχετε τον ευατό σας!

Υγ (Δεν θα αργήσω πολύ, σας απειλώ ....χιχιχι)

Ερώτηση κρίσεως????

Το Σάββατο τα ξημερώματα ,βρέθηκα στην Αθήνα .
Δηλαδή στο κέντρο της Αθήνας .Πάντα ο συνωστισμός
και η πολυκοσμία δεν ήταν το φόρτε μου.
Πρέπει να έχω ,αυτό που λένε αγοραφοβία .
Ημουν λοιπόν για δουλειά .Η καλύτερα συντρόφευα
κάποιον που δούλευε .Εφριξα...με έπιασε μια ταραχή ,
ένα ψυχικό πέρα δώθε ,μια ασφυξία .Είπα κυρά μου ,
κρατήσου ,νύχτα είναι θα περάσει.
Εχω ,έχω ερώτηση κρίσεως ...
Γιατί όπου πάμε ,πάμε
όλοι μαζί ρε παιδιά?
Γιατί πάμε να διασκεδάσουμε ,εκεί που ο ένας είναι πάνω
στον άλλο? Και γιατί αφού πάμε ,τελικά μετά ,παραπο-
νιόμαστε και γκρινιάζουμε και για τις τιμές , και για το
στριμωξίδι ?
Τι μαζοχισμός είναι αυτός?
Αμ το άλλο που το βάζετε? Τί είναι αυτό που γίνεται στην
Ομόνοια ,Αθηνάς , Αχαρνών ,Πειραιώς? Πως συμβαδίζει ως
θέαμα ,στην Αθηνάς οι αστυνομικοί και στον από κάτω
δρόμο ,τα ταλαίπωρα τα κορίτσια και τα πρεζόνια?
Τι διάολο συμβαίνει σε τούτο τον τόπο?
Θα μου πείτε ότι παντού το ίδιο είναι!!
Ναι ,αλλά εμένα δεν μου αρέσει αυτό...
Πώς γίνεται να μπορώ να διασκεδάζω ένα δρόμο πιο κάτω ,
όταν ξέρω , ότι στον από πάνω δρόμο ακριβώς , ζωές και
αξιοπρέπειες εκμηδενίζονται ? Και το χειρότερο πως σε
κανέναν δεν καίγεται καρφί.....!!
Ξενέρωσα λέμε!!!!!
Αυτό το δεν πάει να καίγεται ο άλλος ,εγώ θα πιω και θα χορέψω
ντιριντάχτα πολύ με ενόχλησε!!!