Πέμπτη, Ιανουαρίου 29

Με τίμησαν!!



Μου έδωσαν βραβείο..... Το βραβείο Proximidade. Με τίμησε ο αγαπημένος μου Μώλντερ, μεταξύ άλλων!
Τον ευχαριστώ πολύ, αν και ξέρω πως είναι περιττό ....
Χαίρομαι που, χωρίς να το επιδιώξω ,κατάφερα να έρθω κοντά με ανθρώπους που μας ενώνουν κοινά όνειρα .Που ίσως ποτέ δεν θα τα φτάσουμε ,αλλά που.όπως λέει και το τραγούδι ,αν τα φτάναμε και τα πραγματοποιούσαμε όλα ,δεν θα ήταν όνειρα.Θα ήταν προοπτικές.
Η τιμή δεν είναι το βραβείο .Η τιμή είναι ,πως Ανθρωποι όπως ο Φώτης , η Κική ,η Γλαρένια , ο Κωνσταντίνος ,ο Μάνος ,ο Στέλιος ,η Μάνα Μάγισσα , η Ξυπόλητη ,η Μάμμα και όλοι όσοι βρίσκονται στα δεξιά του ιστιολογίου ,(δεν είναι τυχαία η θέση, είναι η θέση της καρδιάς), μπαίνουν στον κόπο να μπουν και να με διαβάσουν!

Το βραβείο πρέπει να το δώσω κι εγώ λοιπόν σε 8 bloggers ,άντε τώρα να διαλέξεις!
Ας είναι, μόνο οκτώ λοιπόν..
Πρώτα από όλα στα φωτογραφικά μου, που με ταξιδεύουν σε τόπους ονειρεμένους στην Κική και στον Κωνσταντίνο λοιπόν.. βραβείο.
Βραβείο και στην ξυπόλητη (ξέρει αυτή γιατί) και στην stronge single mama για όλα όσα μαθαίνω από αυτήν.
Οι επόμενοι είναι ο Μάνος και ο Στέλιος ή και αντίστροφα (χαχα) γιατί κατάφερα να με αποκαλούν *Ξανθιά μου*.
Στην Αnna Silia για τις υπέροχες σκέψεις και αναμνήσεις της , που μοιράζεται μαζί μας και που για μένα είναι θησαυρός ανεκτίμητος.
Και τελευταίο άφησα έναν πατέρα ...τον πατέρα της Λυδίας ,χωρίς κανένα σχόλιο.

Και βέβαια επισυνάπτω το κείμενο για το βραβείο.
«Αυτό το blog επενδύει και πιστεύει στην εγγύτητα – την εγγύτητα στο χώρο, το χρόνο και τις σχέσεις. Αυτά τα blog είναι εξαιρετικά γοητευτικά. Αυτοί οι bloggers προσπαθούν να βρουν και να γίνουν φίλοι. Δεν ενδιαφέρονται σε βραβεία για την προσωπική τους άνοδο! Η ελπίδα μας είναι όταν κοπούν οι κορδέλες των βραβείων αυτών, να αναπαραχθούν ακόμη περισσότερες φιλίες. Παρακαλώ δώστε περισσότερη προσοχή σ’ αυτούς τους συγγραφείς! Αυτό το βραβείο για Blog, πρέπει να δοθεί σε οκτώ αγαπημένους σας bloggers, και οι οποίοι με τη σειρά τους, θα το προτείνουν πάλι με τη σειρά τους, σε οχτώ αγαπημένους bloggers ο καθ’ ένας τους κ.ο.κ.». Προτείνεται το κείμενο να το συμπεριλάβετε στην αναρτησή σας.

Proximidade is described as follows:
“This blog invests and believes in PROXIMITY - nearness in space, time and relationships.These blogs are exceedingly charming.These kind bloggers aim to find and be friends.They are not interested in prizes for self-aggrandizement!Our hope is that when the ribbons of these prizes are cut, even more friendships are propagated.Please give more attention to these writers!This blog award should be sent to your favorite eight bloggers and they, in turn should forward to eight of their favorites”You should include the text for Proximidade (above) in your announcement blog.

Μώλντερ έχετε τα φιλιά μου!

Τρίτη, Ιανουαρίου 20

Κύκλοι ......!!!


Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ,πάντα με κόπο και προσπάθεια κέρδιζα ό,τι κέρδιζα στην ζωή.
Από παιδί ακόμα κλήθηκα να παλέψω με την απώλεια ,να την ξορκίσω και να την προσπεράσω.
Πώς θα μπορούσε άλλωστε να γίνει αλλιώς?
Στα 40 μου χρόνια ,κοιτώ πίσω και κάνω τον απολογισμό μου.
Και δυστυχώς μετρώ απώλειες.
Αλλες εκούσιες και άλλες όχι. Και οι δυο πονέσαν το ίδιο και οι δυό έγραψαν στην ψυχή μου το δικό τους κατάστιχο.
Παρατηρώ δε, πως πάντα κατά την διάρκεια της ζωής μου ,σχεδίαζα στρογγυλά σχήματα που κατέληγαν σε κύκλους..Κάνενα σχήμα δεν έμεινε ανοιχτό.
Σχήματα στρογγυλά που έπρεπε οπωσδήποτε να κλείσουν . Και όλα γίνονταν κύκλοι.
Αλλοι σωστά σχεδιασμένοι με ακρίβεια διαβήτη και άλλοι σχεδιασμένοι ελαφριά ..
Πολλές δε φορές ,έκλειναν βιαστικά ,πριν ακόμη διαγράψουν την τροχιά τους....
Αν μετάνιωσα??
Γι όσους δεν ήταν στο δικό μου χέρι,το κλείσιμό τους ...νιώθω θυμό ..ακόμα.
Γι όσους σχεδίασα εγώ και τους έκλεισα βιαστικά ,νιώθω λύπη...
Υπήρχαν και οι άλλοι κύκλοι που ναι μεν έκλειναν βιαστικά ,αλλά σωστά.
Κι αυτό γινόταν από ένστικτο και όχι από γνώση. Ε ...,γι αυτούς νιώθω ανακούφιση.

Προσπαθούσα φαίνεται να τα έχω όλα τακτοποιημένα ,να μην έχω χρωστούμενα .Γι αυτό και τους έκλεινα όλους. Λες και αυτά που ζεις ,μπορείς να τα κλείσεις σε κουτάκια και να ξεχάσεις κάπου στο πατάρι.
Η αλήθεια είναι πως , κάποια από αυτά ,τα έθαψα αλλά δεν τα λησμόνησα...
Τώρα ,που καλούμε να κλείσω άλλον έναν κύκλο....αναρωτιέμαι τελικά αν έκανα καλά..Γιατί την μανία μου να τους κλείνω δεν την ξέχασα....
Την συγκεκριμένη στιγμή,υπάρχει μπροστά μου ένα ανοιχτό σχήμα, εν δυνάμει κύκλος. Το ένστικτό μου ,το θέλω μου ,μου λέει να τον κλείσω γρήγορα...

Αραγε τι συναισθήματα θα μου φέρει ,αυτό το κλείσιμο (βλέπετε την απόφαση την έχω πάρει...θα τον κλείσω κι αυτόν) . Νομίζω ότι την απάντηση την ξέρω...

Θα με θυμώσει επειδή θα με λυπήσει, αλλά στο τέλος θα με ανακουφίσει....
Γιατί αυτή είμαι εγώ!

Παρασκευή, Ιανουαρίου 16

Eπανέρχομαι!!!!!

Μια βλάβη με έχει κρατήσει εκτός αυτήν την εβδομάδα....
Επανέρχομαι δριμύτερη όμως...
Εύχομαι να είστε όλοι καλά!!!!


Σας φιλώ

Να προσέχετε!!

Πέμπτη, Ιανουαρίου 8

Μαμά!!!

Αυτός ο μήνας ο Γενάρης είναι αφιερωμένος σε αγαπημένα πρόσωπα!
Και επειδή χτες τα έκλεισα τα σαράντα και επειδή χτες γιόρταζε και η μητέρα μου και επειδή στις 17 έχει τα γενέθλιά της ,θα της αφιερώσω το παρακάτω τραγουδάκι που μπορεί να είναι λίγο μελαγχολικό αλλά κρύβει μέσα του την αλήθεια μας.

Ευχαριστώ μάνα ,που είσαι εσύ ,που είσαι όπως είσαι ,που με έμαθες να είμαι αυτή που είμαι και εύχομαι να είμαστε κοντά για πολλά πολλά χρόνια....

Χρόνια πολλά μαμά μου!




Τα ρούχα που δεν έμαθα να πλένω
τα βάζω στη σακούλα και σ' τα φέρνω.
Ρωτάς για την καριέρα μου
τη νύχτα και τη μέρα μου
κι εγώ να σου μιλάω καταφέρνω.

Και σκέφτομαι που πίνω κόκα-κόλα
για να 'ναι πάντα ίδια αλλάζουν όλα.
Κι ανοίγω το ψυγείο σου,
το "έλα" και το "αντίο" σου
ζητούσα στη ζωή μου πάνω απ' όλα.

Μαμά, πεινάω
μαμά, φοβάμαι
μαμά, γερνάω, μαμά.
Και τρέμω να 'μαι αυτό που χρόνια ανησυχείς:
ωραία, νέα κι ατυχής.

Τα χρόνια που μεγάλωνες για μένα
να ξέρεις πως σου τα 'χω φυλαγμένα.
Και τέλειωσα με άριστα
αλλά δεν έχω ευχάριστα,
όλα στον κόσμο είναι γραμμένα.

Σαράντα καλοκαίρια και χειμώνες
τις άγριες σού φέρνω ανεμώνες.
Και κοίτα, ένα μυστήριο
του κόσμου το κριτήριο
πως μοιάζουμε μου λέει σαν δυο σταγόνες.

Τετάρτη, Ιανουαρίου 7

Ανήσυχό μου αλάνι!!!

Σήμερα γιορτάζει ο αντράκος μου και επειδή μια τρέλα με το παρακάτω τραγούδι την έχει του το αφιερώνω ...


Πολύχρονος αγόρι μου ,υγιής ,ευτυχισμένος και τυχερός...
Ευχομαι πάντα στην ζωή σου να είσαι αλάνι ,όπως λέει και το τραγούδι που σου αρέσει....

Φιλιά
Σε αγαπώ πολύ.