Παρασκευή, Ιουνίου 19

Στην ..........Καλομοίρα και γρήγορα!!!

Ταξίδι ...μπροστά μας, ξεκινάμε το μεσημέρι για το χωριό...!!!
Είναι η πρώτη φορά που θα ανέβω στο χωριό ,χωρίς ιδιαίτερη διάθεση και για λόγο, λίγο δύσκολο. Ας είναι....!!
Θα αλλάξω λίγο παραστάσεις και ίσως και να ξεχαστώ!!
Πολλά μαζεύτηκαν ,εκρεμμότητες που πρέπει να λυθούν και οι αντοχές όχι πολλές...
Θα δούμε.....
Φεύγοντας για τον τόπο που λατρεύω.....


Εχω βαθιά πίστη πως η Καλομοίρα (το χωριό) ....θα κάνει πάλι το θαύμα του...!!!
Και ίσως και να μας κάνει την χάρη να μας δροσισει την ψυχή με λίγη βροχή!!!!
Καλό σ/κ σε όλους!!

Τρίτη, Ιουνίου 16

Μαχαίρι στην καρδιά!!!

Δυστυχώς δεν έχω ευχάριστα.......!!! Μάλλον δυσάρεστα.

Ο μικρός βιώνει μαζί μας αυτές τις μέρες μια απώλεια. Ο μπαμπάς του κολλητού του ,πέθανε την Κυριακή ,μόλις 37 ετών.

Φίλοι ,δάσκαλοι ,συγγενείς έχουμε όλοι πέσει από κοντά να σταθούμε σε αυτήν την οικογένεια που περνά δύσκολες ώρες.

Δυο μέρες τώρα ,τα πιτσιρίκια μένουν στο σπίτι μαζί με τον δικό μου. Οι συμβουλές προς το καμάρι μου για το πως θα χειριστούμε την κατάσταση πάνε κι έρχονται.
Στην τελευταία συμβουλή της ξανθιάς μάνας ,η απάντηση του υιού του μονογενή ήρθε ως σαν μαχαίρι στην καρδιά.
__________________________________________________________________
Μαμά... Παιδί μου ,τον Σ. δεν θα τον ρωτήσεις τίποτα. Μόνο όταν αυτός θελήσει να σου μιλήσει θα κάτσεις να τον ακούσεις. Πρέπει τώρα να του δείξουμε όλη μας την αγάπη και σε αυτόν και στο Λενάκι. Εντάξει?????

Ο μονογενής..... Εντάξει μαμά . Εγώ τα καταλαβαίνω τα παιδιά περισσότερο από όλους .

Μαμά ..... Γιατί παιδί μου??

Ο μονογενής.... Γιατί κι εγώ είμαι μόνος μου ....!

( Η αλήθεια λοιπόν , μπροστά στα μάτια μας . Γυμνή και κοφτερή σαν μαχαίρι)

Μαμά....Δεν είναι το ίδιο Γ...μου..

Ο μονογενής....Ναι ,δεν είναι . Είναι όμως παρόμοιο!!!

Τρίτη, Ιουνίου 2

Λόγω τιμής!!!

Στην ζωή μας ,το μόνο σίγουρο είναι ,πως οι άνθρωποι, είναι η σημαντικότερη συνιστώσα.
Κάποιοι από αυτούς περνούν για λίγο ,κάποιοι άλλοι μένουν . Κάποιοι σου δίνουν μια ώθηση να πας παρακάτω ,κάποιοι άλλοι σε βουλιάζουν στην μιζέρια και την απογοήτευση.
Από όλους όμως, κάτι παίρνεις και σε όλους κάτι δίνεις, από την ψυχή σου.
Η δική μου ζωή ,είναι γεμάτη από ανθρώπους που στάθηκαν λίγο και με άλλαξαν πολύ.
Υπήρχαν κι οι άλλοι ,λίγοι και καλοί ,που από την άρχη κατάλαβα πως ήρθαν για να μείνουν...
Εναν από αυτούς τους άνθρωπους θέλω να αποχαιρετήσω σήμερα. Εναν άνθρωπο που ανοίγει τα φτερά του ,ξανά, για μια καινούρια ζωή , καινούρια αρχή....

Η Μαρτσούλα μου . Ο άνθρωπος ,που λίγο καιρό πριν, θα μπορούσα να σου περιγράψω με επιχειρήματα τον χαρακτήρα και την ιδιοσυγκρασία του...Μα που ποτέ μέχρι τώρα δεν σκέφτηκα πως, όταν θα ερχόταν η ώρα να πω ,πώς νιώθω γι αυτήν ,δεν θα έβρισκα καμιά λέξη που να χωράει τόση αγάπη......μόνο δάκρυα!!!
Τούτο το τραγούδι ,να το βρεις και να το βάζεις να το ακούς ,στα δύσκολα .......στα *δικά μας δύσκολα* ,ξέρεις εσύ..
Οσο για τις ευχές ...για το νέο σου βήμα......θαρρώ είναι περιττές! Μιλάνε τα μάτια πια!!

Ολα καλά ......λόγω τιμής!!