Πόσο ξένοι?

Χθες λοιπόν, ήμουν καλεσμένη σε γενέθλια , για την ακρίβεια όχι εγώ , το καμάρι μου.
Γενέθλια ,είχε ο πιτσιρικάς της γειτόνισσας. Ορεξη πολύ δεν είχα να πω την αλήθεια μου,
τον τελευταίο καιρό είμαι συνέχεια χωρίς όρεξη,αλλά έπρεπε να πάω.Ετοιμαστήκαμε ,εγώ το καμάρι μου ,η αδερφή μου και το καμάρι της και συνάμενοι κουνάμενοι φτάσαμε στον παιδότοπο.
Φιληθήκαμε ,αγκαλιαστήκαμε, δώσαμε τις ευχές μας στην μαμά και στρωθήκαμε για τον καφέ μας.
Πιο πέρα ,γινόταν ο πανικός της αρκούδας ,από πιτσιρικαρία που έτρεχε σαν παλαβή, (αυτά τα παιδιά είναι άξιο θαυμασμού πως κάνουν...λες και ζουν πραγματικά μέσα σε κλουβιά, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας)
Να σημειώσω εδώ..ότι όλοι οι καλεσμένοι ήταν οι άνθρωποι της γειτονιάς, γυναίκες και άντρες που μαζί μεγαλώσαμε από παιδιά , ναι έχω αυτό το πλεονέκτημα μένω ακόμα σε γειτονιά.
Αφού λοιπόν στρωθήκαμε ,αρχίσαμε να λέμε ότι μπορείς να φανταστείς.Απο ποδόσφαιρο μέχρι κι ότι ο χασάπης της γειτονιάς μας δεν έχει καλό κρέας...και με αυτόν μαζί μεγαλωμένοι.
Θα μου πείτε γιατί τα λεώ τώρα όλα αυτά...να ρε παιδί μου χαλάστηκα λίγο, ενώ μεγαλώσαμε μαζί , παίξαμε ,τσακωθήκαμε ,συμπαρασταθήκαμε ο ένας στον άλλο, ήπιαμε στους γάμους και στα βαφτίσια ,κλάψαμε στις κηδείες.....να ,μια απόσταση την είχαμε ,ένα υποκριτικό ενδιαφέρον στα λεγόμενα του άλλου, το έβγαζε η μούρη μας ,άσχετα αν προσπαθούσαμε να το κρύψουμε...
Εφαγα κόλλημα ,μιλάμε !! Αναρωτιόμουν όλη την ώρα ,τι στην ευχή, ήταν αυτό που μας συνέβαινε ή συμβαίνει...κι άλλαξαμε τόσο...
Δηλαδή να έρθω να πιστέψω ότι όσο γερνάμε γινόμαστε και πιο μαλάκες????
Αντί να κάτσουμε να θυμηθούμε τα παιδικά μας , να γελάσουμε , να περάσουμε καλά ρε αδερφέ.....καθόμασταν και μιλάγαμε για το χαλασμένο κοτόπουλο του Στέργιου???
Ημαρτον σκέφτομαι από χτες....και λέω να το τολμήσω , να μην ξαναπαραβρεθώ σε συγκέντρωση που θα έχω την ελαφριά υποψία ,ότι μπορεί και να μου βγει μούφα...
Τι διάολο τόση αποχαύνωση πια....φέρνουν τα χρόνια που έρχονται...
Πόσο ξένοι μπορεί να γίνουν οι άνθρωποι ?
Τι σκατά μας ποτίζει τούτη η ρημαδοζωή και μεταλλασόμαστε τόσο πολύ ??