Ποίηση....

Αποδεχόμενη την πρόσκληση της μάνας μάγισσας σας γράφω ένα από τα λίγα τα ποιητικά που μου αρέσουν...

Ελύτης λοιπόν....ο μέγας και βέβαια *Το δελφινοκόριτσο* ,από τα *Ρω του έρωτα*

Εκεί στης Ύδρας τ' ανοιχτά και των Σπετσών
να σου μπροστά μου ένα δελφινοκόριτσο

Μωρέ τού λέω πούν' το μεσοφόρι σου
έτσι γυμνούλι πας να βρεις τ' αγόρι σου

Άιντε μωρό μου, ανέβα και κινήσαμε
πέντε φορές τους ουρανούς γυρίσαμε

Αγόρι εγώ δεν έχω, μου αποκρίνεται
Βγήκα μια τσάρκα για να δω τι γίνεται

Δίνει βουτιά στα κύματα και χάνεται
ξανανεβαίνει κι απ' τη βάρκα πιάνεται.

Θεέ μου, συγχώρεσέ με, σκύβω για να δω
κι ένα φιλί μου δίνει, το παλιόπαιδο.

Σα λεμονιά τα στήθη του μυρίζουνε
κι όλα τα μπλε στα μάτια του γυαλίζουνε

Είναι από τα καλύτερα μου...ακριβώς γιατί είναι ασιόδοξο.. και μου φέρνει στο μυαλό χρώματα και μυρωδιές....
Δεν θα καλέσω κανέναν....όποιος θέλει ας κοπιάσει.

υγ η φωτο είναι από το νετ