Παρασκευή, Απριλίου 18

Iδια διαδρομή (10)


...Εκατσε μπροστά από το τζάκι και κοιτούσε τις φλόγες .Η ζεστασιά ,της τύλιξε το κορμί. Απλωσε το χέρι και αγκάλιασε την μαξιλάρα της και αποκαμωμένη από την περιπέτεια της νύχτας ,παραδώθηκε γλυκά στην αγκαλιά του Μορφέα....


....Γιαγιά, ακούστηκε μια φωνή που της φάνηκε πως έβγαινε από πηγάδι...Γιαγιά ...!!!
Ανοιξε τα μάτια αργά, ....κοίταξε προς την φωνή και για μια στιγμή χάθηκε.
Ποιός είναι τούτος αναρωτήθηκε...???
Αποκοιμήθηκες εδώ? ... την ρώτησε τρυφερά καθώς την βοηθούσε να σηκωθεί..
Ναι ...με πηρε ο ύπνος κοντά στην φωτιά...του απάντησε χαιδεύοντας το ξανθό του κεφάλι??? Τον κοίταξε και για μια ακόμη φορά ξαφνιάστηκε από την ομοιότητα του με τον παππού του... Ιδιος είσαι , του είπε, ίδιος...!!!
Ο μικρός ξεμάκρυνε λίγο ... και καταπιάστηκε να φτιάξει το αεροπλανάκι του, που είχε αφήσει στην μέση από το μεσημέρι....

Προχώρησε προς την πόρτα ,αναζητώντας τον . Μπα ,σκέφτηκε ...τι παράξενο όνειρο..??
Βγήκε στο μπαλκόνι . Ο ήλιος είχε αρχίσει να χρυσίζει τον ουρανό με τα βιολετιά του χρώματα..Τον αναζήτησε με τα μάτια ,αλλά δεν τον βρήκε πουθενά...
Η καρδιά της σκίρτησε , όπως πάντα , όταν την πλησίασε . Ηταν πίσω της.
-Σου έχω πει εκατομμύρια φορές να μην το κάνεις αυτό.Μην έρχεσαι από πίσω μου..δεν μου αρέσει.
-θέλω να σε βλέπω....

-Ακόμα φοβάσαι ,την ρώτησε...καθώς ακουμπούσε τους καφέδες ,που μόλις είχε φτιάξει,στο τραπεζάκι του μπαλκονιού.
Της απλωσε το χέρι και την πήρε αγκαλιά στα γόνατα του ,όπως συνίθιζε να κάνει πάντα .
-Είδα ένα παράξενο όνειρο ,του είπε....
-Μας είδα ,όπως τότε ,που είμασταν νέοι . Λίγο πριν γυρίσεις να με πάρεις για το χωριό...
-Α ρε Κατερίνακι με τα όνειρά σου....ε και....?
-Ξέρεις σκεφτόμουν...μια ζωή δίπλα σου ,πλάι σου και δεν σε ευχαρίστησα ποτέ
-Είναι απαραίτητο...αυτό νομίζεις..???
-Για μένα είναι...
-Ευχαριστώ.
-Παρακαλώ ...της απάντησε ο παππούς Δημήτρης ....ήταν τιμή μου.
-Τιμή και τύχη αφάνταστη να σε έχω δίπλα μου όλα αυτά τα χρόνια...
-Είσαι ευτυχισμένη ? την ρώτησε..
Εσκυψε ,τον φίλησε και χαμογελώντας του απάντησε ....
-Ναι αγόρι μου!!

Από το σπίτι ...η φωνή του πιτσιρικά ακούστηκε ....
-Μαμά...ο παππούς Δημήτρης και η γιαγιά Κατερίνα αγκαλιάζονται και φιλιούνται!!!!!

ΤΕΛΟΣ

9 σχόλια:

H.Constantinos είπε...

Να πώ την αλήθεια, φανταζόμουν ότι θα έχει μερικές συνέχειες ακόμα...
Μου άρεσε το τέλος πάντως!

M-meggie είπε...

Με όλη μου την καρδιά, στο εύχομαι ξανθούλα μου.

tdjm είπε...

Κωνσταντίνε μου και εγώ το πίστευα...αλλά πήγαινε μακρυά η βαλίτσααααα και θα καταντούσε κουραστικό....!!!

tdjm είπε...

Eυχαριστώ Νοτάκι μου!!!!

kiki είπε...

Τέλος με φιλί!

witchofdaffodils είπε...

το καλύτερο τέλος :)

Ανώνυμος είπε...

Είμαι ... δυστυχισμένηηηηη ...
Έχω δυο γιους ... τεμπέληδες .
Θέλω εγγόνια ...

BUTTERFLY είπε...

Μακαρι να ζησουμε ολοι τετοιες αγαπες, απο αυτες που κρατανε για παντα!!!

kwstask είπε...

Ντινα βιβλιο ελληφθη!THANK YOU!