Παρασκευή, Οκτωβρίου 17

Γράμμα σε έναν.....άγνωστο...ας πούμε στον Υπουργό Παιδείας!!!!

Αγαπητέ
Κύριε Υπουργέ!

Από παιδί το σχολείο ,είχε στην ψυχή μου μια θέση δυνατή και σταθερή.Το σεβόμουν ,αυτό και τους δασκάλους μας και είχα την ψευδαίσθηση πως με σεβόταν κι αυτό. Μεγαλώνοντας διαπίστωσα πόσο τραγικά λάθος ήμουν.
Αυτό βέβαια δεν συνέβη ,τότε που ήμουν παιδί του δημοτικού ή έφηβη σπουδάστρια.
Την τραγικότητα του εκπαιδευτικού μας συστήματος ,την ένιωσα στο πετσί μου ,ως μάνα ενός μαθητή ,από τα πρώτα του βήματα στο Δημοτικό σχολείο.

Μπήκα πολλές φορές στην διαδικασία να συγκρίνω το τότε με το τώρα! Οι αλλαγές που διέκρινα είναι ελάχιστες ή αμηλητέες για το πέρασμα τόσων χρόνων. Και μιλάμε για 30 χρόνια πρίν!!!

Θα απαριθμήσω μερικές από τις διαφορές ,όχι επειδή δεν τις γνωρίζετε, αλλά επειδή μου κάνει καλό να ξεκινώ από αυτές.
Διαφορές λοιπόν.
Αλλα βιβλία, πιό όμορφα και πιο επιστημονικά (?).
Μπήκαν λέει στα σχολειά μας τα computers και η πληροφορική (?)
Αν εννοείται ότι έχει κάθε τάξη από ένα computer που κανείς δεν το ανοίγει ποτέ ...ε Ναι ,τότε έχουμε πληροφορική!
Εγινε το ολοήμερο σχολείο που λειτουργεί από τις 8,15 εώς τις 4,15 .
Τώρα ποιούς ακριβώς εξυπηρετεί ,δεν ξέρω . Μάλλον τους δημοσίους υπαλλήλους ,γιατί οι ιδιωτικοί υπάλληλοι και οι ελεύθεροι επαγγελματίες μαζεύονται στα σπίτια τους μετά τις 5 το απόγευμα.Σε περίπτωση που δεν το γνωρίζετε τότε κυβερνάτε σε άλλο πλανήτη!
Εχουμε την ευέλικτη ζώνη στα σχολεία,που κάθε χρόνο λένε ,πως ασχολούνται με ένα αντικείμενο πάνω στο οποίο κάνουν εργασίες(?).
Εχουμε δυο ξένες γλώσσες .Μάλιστα, τώρα τα πιάσαμε τα λεφτά μας.
Εχουμε μπασκέτες για να παίζουν τα παιδιά και να αθλούνται!
Εχουμε δραστηριότητες ,όπως θεατρικές ομάδες ,χορούς (?)
Εχουμε δασκάλους που επιμορφώνονται με σεμινάρια για τα νέα δρώμμενα στο χώρο της παιδείας (?)
Αυτά μπορώ μόνο να σκεφτώ αυτήν την στιγμή.
Για καθένα από αυτά έχω να σας πω και κάτι.
Καινούργια βιβλία.Δύσκολα και ακαταλαβίστικα ακόμα και για τους δασκάλους.Πόσο μάλλον για τα παιδιά και για το γονιό που καλείται να βοηθήσει στο σπίτι το παιδί του ,αν θέλει να μάθει κάτι.
Αυτό δεν το είχαμε τότε...οι γονείς δεν μπορούσαν να βοηθήσουν, τώρα ξέρουν δεν ξέρουν (που δεν είναι υποχρεωμένοι να ξέρουν), καλούνται να διαβάσουν γραμματική ,μαθηματικά ,ιστορία κλπ , για να βοηθήσουν τα παιδιά τους.Ή δικαιολογία που ακούω ως μάνα ,είναι ότι οι διδακτικές ώρες δεν μπορούν να καλύψουν την ύλη που πρέπει να βγει.
Η πληροφορική στο σχολείο....ας γελάσω!
Ακόμα περιμένουμε τον δάσκαλο τεχνολόγο που θα αναλάβει να τους κάνει μαθήματα.
Το ολοήμερο σχολείο...ας γελάσω και με αυτό .
Ενας δάσκαλος για 30 με 40 παιδάκια ,διαφόρων ηλικιών . Τι να σου κάνει ο άνθρωπος...
Για τις ώρες λειτουργίας του μίλησα παραπάνω...
Οι ξένες γλώσσες στα σχολεία.....με αυτό θα ξεκαρδιστώ...Τα μαθήματα ξεκινούν με την πεποίθηση ,ότι όλα τα παιδιά πηγαίνουν φροντιστήριο!! Γιατί αν πιστεύετε ότι από τα σχολεία και μόνο, μπορούν να πάρουν τα πτυχία που εσείς τους έχετε επιβάλει ώς εφόδια ,μάλλον γελιέστε οικτρά!!
Ευέλικτη ζώνη. Υποχρέωνετε τους γονείς να έχουν διαδίκτυο ή αν δεν έχουν να τρέχουν σε βιβλιοθήκες και ίντερνετ καφέ να βρίσκουν πληροφορίες .Να το κάνουν τα παιδιά ..Ναι συμφωνώ. Να μας δώσετε λίγες ώρες από το δικό σας 24ωρο για να προλάβαίνουμε .Γιατί εγώ δουλεύω εως τις 6 για να φέρω τον επιούσιο και να καλύψω τα έξοδα που με επιβαρύνετε συνεχώς ΄(ξένες γλώσσες ,φροντιστήρια).
Οι δάσκαλοι,χρυσοί και άγιοι.Πότε όμως επιμορφόνωνται?
Κατά την διάρκεια της σχολικής χρονιάς. Και τι τα κάνουν τα παιδιά μας τότε? Τα μοιράζουν από τάξη σε τάξη!

Ολα τα παραπάνω είναι πράγματα που λίγο ή πολύ όλοι οι γονείς τα αντιμετωπίζουμε.
Εγώ όμως ,θεωρώ απαράδεκτο να πρέπει να μεγαλώσω έναν άνθρωπο κάτω από τέτοιες συνθήκες. Εχω όλη την καλή διάθεση ,να τον βοηθήσω, να του μάθω πράγματα.
Για παράδειγμα δεν μπορεί να μαθαίνει ,για τον βιολογικό καθαρισμό των λυμάτων και να μην ξέρει να δώσει ένα παράδειγμα . Να μαθαίνει έτσι στείρα τρεις τέσσερις έννοιες χωρίς κανείς να του της εξηγεί.
Θα μου πείτε ,μα αυτό το κάνουν στο σχολείο ...γελιέστε Κύριε..στο σχολείο δεν προλαβαίνουν να βγάλουν την ύλη που τους έχετε φορτώσει και την φέρνουν σπίτι,όχι να κάνουν και κάτι παραπάνω.
Το καινούργιο φαινόμενο ,είναι τα επαναλληπτικά διαγωνίσματα στα παιδιά του δημοτικού. Δημιουργείτε παπαγάλους κύριε ,χωρίς κριτική σκέψη και άποψη.
Βέβαια εσάς σας συμφέρει αυτό, εμένα όμως καθόλου.Γιατί θέλετε να σας παραδώσω έναν δούλο ,που θα μου έχει βγει η παναγία να μεγαλώσω ,να μορθώσω και να σπουδάσω για να του πετάξετε ,εκεί γύρω στα 30 ένα ξεροκόμματο και να μην σας διαμαρτυρηθεί.

Ποτέ δεν ήμουν πιο απογοητευμένη από την χώρα μου από ότι σήμερα ,που μεγαλώνω αυτό το παιδί .
Που πρέπει να το αναγκάσω στην στείρα και μεθοδευμένη γνώση...
Αρνούμαι και αυτό το πληρώνω .
Εχω δικαίωμα να παραδώσω στην κοινωνία της παγκοσμοιοπήσης σας ,έναν ενεργό πολίτη και όχι ένα κούφιο κατασκεύασμα...Παλεύω....διαμαρτύρομαι , έχω γνώμη και άποψη.

Σε εκείνα τα σχολεία ,των 30 χρόνων πριν...αυτό μας μάθανε..Οι γονείς μας ,οι αγράμματοι για αυτό παλέψανε και παρόλη την αμορφωσιά τους τα κατάφεραν.
Εσείς όλοι οι μορφωμένοι ...γιατί καταδικάζετε τα παιδιά μας ?
Αφήστε να ανοίξουν τα φτερά τους.
Εχουν δικαίωμα στην μόρφωση (οχι την στείρα) ,στο παιχνίδι (που και αυτό τους το κόψατε,γιατί άραγε...) ,στην ελπίδα.

Εδώ διαπράττετε ένα έγκλημα ,προμελετημένο ή όχι ,θα το κρίνουν οι γενιές που έρχονται.
Εχετε ευθύνη...αν σας λέει κάτι η λέξη ,που πολύ αμφιβάλλω.

(Τα είπα και ξεθύμανα. Συγνώμη για το σεντόνι)

12 σχόλια:

Masterpcm είπε...

Καλή μου, σαφώς και είναι προμελετημένο το έγκλημα...ούτως ή άλλως οι διαταγές έρχονται εκτός των πυλών...τα πιόνια που ονμάζονται πολιτικοί, υπουργοί κτ.τ.λ. διακοσμητικό ρόλο εξυπηρετούν. Οι γλάστρες είναι στα μπαλκόνια της Παγκοσμοιοποίησης, ανάθεμα την ώρα που την εφεύραν. Άλλαξαν πολλά και σκοπός τους είναι να τα αλλάξουν όλα. Δεν είμαι μοιρολάτρης. Ρεαλιστής είμαι.

Καλημέρα

Μαριλένα είπε...

εμένα ξανθιά μου, αλλού είναι η διαφωνία μου: στους δασκάλους.

πιστεύω (εκτός των πρακτικών θεμάτων, οπως η φυλαξη πχ) πως όλα ειναι θεμα δασκάλου.

ξέρεις την πονεμενη περσυνη μας ιστορία.
ειχα φτάσει να παρακαλάω να εχουμε δασκάλα, που να κοιμαται στην ταξη, να ονειροπολει, να καπνίζει, να κανει Ο,ΤΙΔΗΠΟΤΕ αρκεί να ερχεται σχολείο.

φέτος, σε μια σαφώς δυσκολότερη τάξη, με πολύυυ μεγάλα κενα απο περσυ, έχουμε ένα δάσκαλο που σκίζει.
έτσι, ας απαρτίζεται η ταξη απο 22 παιδάκια
ας μην έχουν μάθει τι εστί πειθαρχία (και πως να τη μαθουν όταν περσυ μοιράζονταν σε άλλες τάξεις; ο δασκαλος μας ειπε πως τις πρωτες δύο εβδομαδες, τα παιδιά σηκώνονταν, πήγαιναν στα παραθυρα, στην τουαλέτα ή έκαναν απλώς βόλτα στα θρανία, χωρις καν να ρωτήσουν)
ας μη ξερουν πολλαπλασιασμο
ας, ας, ας
είναι σίγουρο πως θα περασουν καλά: έχουν ένα δάσκαλο που τα σέβεται και δεν τα ταπεινώνει όπως η προηγούμενη κυρία (γιατι δασκάλα δεν ήταν), που νοιάζεται να μάθουν πράγματα και τα βοηθάει σ΄αυτό.

θα μπορούσα να συνεχίσω, όμως, άπλωσα οχι απλό σεντόνι, αλλά διπλοσέντονο με μαξιλαρωθήκες και διπλές κουρτίνες :ΡΡ

φιλιά και καλό Σαββατοκύριακο και στους δυο σας :))

Μαριλένα είπε...

καλέ, οι "μαξιλαρωθήκες" μου, βγάζουν ματι!!
μαξιλαροθήκες εννοώ η γυναικα :))

H.Constantinos είπε...

Θα το διαβάσει άραγες, άραγες...;

tdjm είπε...

@ Μasterpcm Δυστυχώς κι εγώ ρεαλίστρια είμαι .....

@ Μαριλενάκι μου ...συμφωνώ απολύτως ότι είναι και θέμα δασκάλου!

@Κωνσταντίνε μου ,σιγά μην χιέστηκε να ασχοληθεί μαζί μου!!

AtelierObsolete είπε...

Διάβασα το ποστ σου το μεσημέρι στο γραφείο και μόνο που δεν φώναξα "ΕΥΓΕ"!!!

Έχω μια κόρη κλεισμένα τα δέκα και μαθήτρια της πέμπτης τάξης του δημοτικού.

Φέτος είναι η πρώτη φορά που έχω αγανακτίσει με όλα όσα συμβαίνουν στον εκπαιδευτικό κλάδο και εις βάρος όλων των παιδιών ανα την Ελλάδα.

Απογοήτευση είναι το λιγότερο που νοιώθω.

Πικρία και συσωρευμένο θυμό που μεγαλώνει όσο προχωράει το διδακτικό έτος.

Βλέπω τα παιδιά μας να γίνονται ινδικά χοιρίδια του εκάστοτε "ληγμένου" Υπουργού Παιδείας και το λυπηρό της όλης υπόθεσης είναι ότι κάθε πέρσυ και καλυτέρα.


Μια φωνή είσαι εσύ, εγώ, αυτή...

Αν σκεφτόμασταν να τις χρησιμοποιήσουμε όλοι οι γονείς μαζί ίσως και να ακουγόμασταν περισσότερο...

Δεν ξέρω ίσως και να είμαι μια ρομαντική ιδεολόγος...

Αυτά για τώρα...

Και σε ευχαριστώ για την φιλοξενία σου :-)

witchofdaffodils είπε...

πολύ θα χαρεί ο υπουργός!
και αυτός και οι πριν από αυτόν τον κατάφεραν το σκοπό τους: 'οσο πιέζεις τον άλλον τόσο λιγότερο σκέφτεται!
Ας τους να παλεύουν να τα βγαλουν πέρα με 3 γλώσσες (εκ των οποίων καμμία να μη γνωρίζουν σε βάθος), ρίξτους και το παραμύθι της "μόρφωσης και προκοπής" με άθλια μέσα και βιβλία που παράγει άνεργους και εξαρτημένους..
Το πολυ πολύ να βγαλουν κανενα μεταπτυχιακό και να παρακαλάνε για δουλειά στο δημόσιο.

Για παιδεία πραγματική που διαμορφώνει πολίτες, ούτε λόγος ουτε πράξη.

Μ'αρεσει που διαφημίζουν και το έργο τους! Ο ορισμός του θράσους.

patsiouri είπε...

Κάνε ότι καλύτερο μέχρι τα 18 και στείλτο έξω μετά.
Μακριά.
Τι αν πρωτοσχολιάσω σαν καθηγήτρια και'γω...
Η κατάσταση είναι απάλευτη.
Τα βιβλία ελεεινά.
Και αυτό που με εξοργίζει επρισσότερο είναι το θέμα ίντερνετ που αναφέρεις.
Ρε Βόιδια, υπάρχουν εκατοντάδες οικογένειες μεταναστών, μονογονεικές, που δουλεύει μόνο οένας, άνθρωποι του Δημοτικού που ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ Η ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΝ να χρησιμοποιήσουν ή να αγοράσουν υπολογιστή...
Ποιός θα τα κάνει όλα αυτά???
Είναι δυνατόν???
Αει σιχτίρ!
Έλα μία στο μπλόγκ να δεις τι τραβάω κι'εγώ από την αντίθετη μεριά!

patsiouri είπε...

patsiouri@yahoo.com για ότι απορία έχεις, απλά έχε υπόψην σου ότι μπορεί να μην το δω αμέσως...φιλιά!

? είπε...

στείλτου και κανένα πακέτο ;-) καλή εβδομάδα!

kiki είπε...

Μια απογοήτευση είναι ξανθιά μου το σχολείο σήμερα. Και μετά τις αλλαγές που κάνανε, για μένα έγινε απόλυτα ταξικό. Και θες και τη γνώμη μου; Επίτηδες το κάνουνε. Θέλουν να είναι ταξικά τα σχολεία...Να μην είναι ελεύθερη η γνώση για όλους...

fvasileiou είπε...

Εγώ θα σου έλεγα να το στείλεις το γράμμα στον Υπουργό Παιδείας, προσωπικά, μην του το απευθύνεις μόνο μέσω του μπλογκ.

Από κει και πέρα, νομίζω ότι πρέπει να γυρίσουμε πάλι στα αυτονόητα: Να μαθαίνουν τα παιδιά ανάγνωση, γραφή, μαθηματικά, μουσική και γυμναστική. Αυτά στην αρχή και μετά τα υπόλοιπα θα έρθουν.