Πέμπτη, Οκτωβρίου 30

Σαν ένα ποτήρι νερό!!!


Ετσι ακριβώς θα μπορούσα να παρομοιάσω την ζωή ...σαν ένα ποτήρι. Ενα ποτήρι διάφανο ,κρυστάλλινο και καλοσχηματισμένο, που σιγά σιγά το γεμίζουμε με τις εμπειρίες και τις προσπαθείες μας. Αλλοι παλεύουν να το κρατήσουν σε μια ισορροποία ,άλλοι πάλι το ξεχειλίζουν ή το συγκρατούν με φόβο στα δυό τους χέρια μην τυχόν και τους χυθεί καμιά σταγόνα.

Κοιτώντας το δε ,ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του καθενός ,κάποιοι το βλέπουν μισοάδειο και άλλοι μισογεμάτο!
Ομορφα ως εδώ.Τί γίνεται όμως ,όταν το ποτήρι κάποιων ξεχειλίζει ερήμην τους? Οταν προσπαθώντας να διατηρήσουν ισορροπίες, παίζουν το παιχνίδι του κρυφτού, κρατώντας το ποτηράκι τους σταθερό , για να ρίχνουν το νερό τους οι άλλοι άφοβα και αδιάκοπα. Με προσοχή μεγάλη ,γιατί κάποια στιγμή μπορεί να ξεχειλίσει και μετά τι γίνεται?

Υπάρχουν κι οι άλλοι χαρακτήρες ,οι υπομονετικοί ,σαν και μένα ας πούμε,που παραμένουν ,παραμένουν και επιμένουν ....μέχρι που κάποια στιγμή αδειάζουν οι ίδιοι το ποτήρι τους στο νεροχύτη. Χωρίς καμιά τύψη .Μόνο πλημμυρισμένοι από ένα μεγάλο μπούχτισμα...και τότε όλα αλλάζουν. Οι ισορροποίες κάποιων ανατρέπονται και αρχίζουν οι προστριβές ...
Μα γιατί ,γιατί το άδειασες ?Εγώ λίγο ακόμα ήθελα. Τί δεν άντεχες λίγο νεράκι ακόμα.....?

Ε όχι ρε μεγάλε ....δεν άντεχα .....και σε άφησα για πολύ καιρό να γεμίζεις και να γεμίζεις ..Μα τώρα ΤΕΛΟΣ.
Και όπως μια *συνάδελφος* λέει ...ήρθε η ώρα των αναδρομικών.

9 σχόλια:

witchofdaffodils είπε...

ατελείωτο το θέμα..
Τελικά, με την κατάλληλη..εκπαίδευση αλλάζει κανείς.
Βλέπεις την τάση του άλλου να γεμίζει το ποτήρι με νερό, αλλά..αλλά, πριν φτάσει κάν στη μέση, τον δροσίζεις με το δικό του το νεράκι...

μια εκπαιδευμένη μάγισσα

fvasileiou είπε...

Το θέμα είναι να είσαι απόλυτα σίγουρη. Ότι το μπούχτισμα έχει διαποτίσει κάθε μόριο του σώματός σου μέχρι το μεδούλι. Να έχει διαβρώσει την ψυχή σου. Να μην έχει απλώς μπουχτίσει το μυαλό σου, γιατί τότε θα το μετανιώσεις. Το λέω γιατί κι εγώ ο ίδιος τύπος είμαι...

Μαριλένα είπε...

για σκέψου και την περίπτωση, αντι να αδειασεις το ποτήρι σου στο νεροχύτη, να τ' αδειάσεις στη μουρη αυτου που επιμενει να στο γεμιζει με τα δικά του νερα κι απονερα!

Ανώνυμος είπε...

Πολλές φορές, όσο νερό και αν βάλεις στο ποτήρι σου, δεν είναι αρκετό...
Λες και υπάρχει κάποια τρύπα, που αδειάζει το νερό παρ' όλες τις φιλότιμες προσπάθειες που κάνεις για να το γεμίσεις.
Άλλες φορές πάλι, βρίσκονται αρκετοί "καλοθελητές" που προσπαθούν εθελουσίως να στο γεμίσουν, παρά την αντίθετη θέλησή σου!
Αυτό που χρειάζεται είναι πίστη στις δικές σου ικανότητες και δυνάμεις, ώστε ακόμα και αν δεν τα καταφέρεις να το γεμίσεις, με μια επόμενη προσπάθεια, να το καταφέρεις

Masterpcm είπε...

Να κάνει κανείς ότι γουστάρει η ψυχή του... κι εσείς το ίδιο.

kiki είπε...

Αυτό το άδειασμα του ποτηριού, πολύ μου αρέσει! Μεγάλη απόφαση, μεγάλη ανακούφιση!

Ανώνυμος είπε...

θα συμφωνήσω με την κυρία από πάνω! Αδειάζεις το ποτήρι, βάζεις ένα τέρμα, το ξαναγεμίζεις με καθαρό νερό και νέες εμπειρίες! Φιλιά πολλά!

Ανώνυμος είπε...

Πρίν φθάσεις στο μπούχτισμα, ανοίγεις τρύπα στο ποτήρι σου. Στην ανάγκη του πετάς και λίγο νερό στο κεφάλι. Οχι ότι ο χωρισμός δεν ελευθερώνει, απλά μη περιμένεις απο τους άλλους να σταματήσουν την εκμετάλλευση.

mamma είπε...

Δεν έχω καταλήξει σε μέθοδο με καλή απόδοση [χρηματιστηριακός όρος].