Ραντεβού τον Σεπτέμβρη.....!!!

Μέχρι τότε.......ένα τραγούδι να σας συντροφεύει.
Που καθόλου δεν ταιριάζει με την διάθεση του
καλοκαιριού ....


Μα που ,πολύ μου αρέσει.
Αταίριαστο λοιπόν ,όχι συμβατό...όπως και η αφεντιά μου!!

Σας φιλώ γλυκά!!

Mια βοήθεια παρακαλώ!!!!

Οποιος μπορεί ,αν μπορεί ,ας με βοηθήσει σε κάτι.
Πήρα μύνημα στο μέιλ μου από την Μαριλένα ότι ενώ
μου άφησε μύνημα στο ποστ μου *10 λεπτά κήρυγμα* ,
αυτό δεν φαίνεται!!
Εγώ βέβαια δεν πήρα χαμπάρι!!
Στο μέιλ μου όμως που έχω βάλει να έρχονται ειδοποιή-
σεις για τα μυνήματα που λαμβάνω στα πόστ ,διαπιστώνω
τώρα ότι και της Χουανίτας το μύνημα δεν φαίνεται!!!
Πως γίνεται αυτό ,ωρέ παιδιά ??
Και εγώ πώς μπορώ να επαναφέρω αυτά τα μυνήματα???

Σημειωτέον χτες και σήμερα το πρωί δεν είχα σύνδεση??
Λετε να φταίει αυτό????

Υγ (Να ζητήσω συγνώμη από τα κορίτσια που δεν φαίνονται
τα μυνήματά τους...)

Helpppppp!!!

Update

Tα μυνήματα τα έκανα copy-paste απο το μέιλ μου πριν λίγο!!
Το μυστήριο όμως ,παραμένει!!

Δυο μέρες μόνο!!!!

Δυο μέρες μόνο έμειναν για να ξεκινήσουν οι καλοκαιρινές μου διακοπές!Οσο πλησιάζει ο καιρός ,τόσο καταλαβαίνω πόσο τις έχω ανάγκη. Με έχειπιάσει και η ανυπομονησία για να βρεθώ στο χωριό!
Αχ το χωριό!!!!
Το χωριό που λέτε ,δεν είναι δικό μου εκ καταγωγής! Αλλά να όταν ανταμώσαμε για πρώτη φορά το ερωτεύτηκα παράφορα και αυτό το ίδιο πιθανολογώ.
Γιατί δεν εξηγήται αλλιώς η θαλπωρή και η ζεστασιά που ένιωσα όταν για πρώτη φορά περνούσα τα όρια του πριν κάποια χρόνια.
Στο χωριό λοιπόν έχω μόνο φίλους , περιουσία κινητή μας τελείωσε.Και βέβαια αποτελεί για μένα ,όνειρο ζωής ,ένα ξύλινο σπιτάκι εκεί σε μια γωνιά του ,κάτω από τις οξυές και τα έλατα!
Αλλά για το χωριό θα σας μιλήσω άλλη φορά!! Τώρα θα σας δώσω μια μικρή μόνο γεύση από την ζεστή του αγκαλιά...και θα σας ευχηθώ να περνάτε καλάόπου κι αν είστε ,ότι κι αν κάνετε.
Ραντεβού τον Σεπτέμβρη ,να είστε όλοι γεροί και δυνατοί και να γυρίσετε με υπέροχες αναμνήσεις και καθαρά μυαλά και ψυχές!!

Αυτή είναι μια καλοκαιρινή πλευρά της πλατείας του χωριού

Και αυτή μια χειμωνιάτικη...και βέβαια η πιο αγαπημένη μου!!!

Χωριό μου , χωριουδάκι μου ...έρχομαι. Ετοιμασου πλάτανε για τσιπουράκια και καφέδες και μπιρίμπα !

Καλό καλοκαίρι!!!

(υγ Οι φωτογραφίες είναι δανεικές από το vlaxoi.gr

10 λεπτά κήρυγμα!!

Φεύγει σήμερα το καμάρι μου .Διακοπές στην Κέρκυρα
με τον Μπαμπούλη!
Απο χτες ,τον κρατούσα στην αγκαλιά και είχε αρχίσει το δεκάλεπτο κήρυγμα.


-Να προσέχεις τον εαυτό σου. Ναι μαμά.
-Μην μου γυρίσεις με κανένα σπασμένο κεφάλι. Ναι μαμά.
-Να με παίρνεις τηλέφωνο όταν θες ,οποιαδήποτε ώρα!. Ακόμα και στις 3 το βράδυ μαμά?
-Ναι ακόμα και τότε!
-Να είσαι τακτικός με τα πράγματά σου. Ναι μαμά!!
-Να είσαι ευγενικός. Ναι μαμά!
-Να μην θυμώνεις και να μην νευρίαζεις! Ναι μαμά!
-Αν κάτι δεν σου αρέσει ή δεν το θέλεις, να το λες στον μπαμπά. Μην ντρέπεσαι. Δεν μπορώ Μαμά ,άμα ντρέπομαι , ντρέπομαι.
-Τουλάχιστον να προσπαθήσεις. Ναι μαμά!!
-Την Δευτέρα να είσαι ήσυχος στο νοσοκομείο που θα βγάλετε τα ράμματα.Θα πονέσω μαμά?
-Οχι δεν θα πονέσεις.
-Να τρως καλά και να προσέχεις στην θάλασσα! .Ναι μαμά!
-Αντε αγόρι μου , να περάσεις καλά και όταν θα γυρίσεις ,θα φύγουμε για Αιγινα!! Μαμά ,πότε θα γυρίσω ?
-Σε δυο βδομάδες!! Παύσηηηηηη!
-Τι είναι παιδί μου? Γιατί στεναχωριέσαι? Που δεν θα είμαστε μαζί!
-Δεν πειράζει ,θα είσαι με τον μπαμπά ,το ίδιο είναι. Και εσύ?
-Εγώ θα είμαι εδώ και θα περνάω καλά ,επειδή θα περνάς κι εσύ καλά..! Εντάξει μαμά μου!
-Μαμά?
-Ελα αγόρι μου ! Σε αγαπώ πολύ..
-Κι εγώ σε αγαπώ παιδί μου!!

Ουφ , πάει κι αυτό.Η αλήθεια είναι ότι κάθε καλοκαίρι μια φρίκη την ψιλοτρώω..Βλέπετε είμαστε και λίγο απρόσεκτοι ,τελούμε και υπο ράμματα στο γόνατο και δεν θα είμαι και κοντά να βλέπω , να ακούω ,να μυρίζομαι τον κίνδυνο..

Τελοσπάντων....όλα καλά θα πάνε μαμά θα δεις!!

Φιλιά γλυκά αγαπημένο μου!!

(υγ Και σήμερα μετά από μια βόλτα στο Λυδιάκι ,κατάλαβα πάλι πόσο άχρηστο είναι τελικά αυτό το κήρυγμα!!)
Μόνο μια ευχή παιδί μου!!

ΖΗΣΕ!!!!

Η φωτογραφία είναι δανεισμένη από το διαδίκτυο

Ετών 30!!!

Οι στίχοι αυτού του τραγουδιού θα μπορούσαν κάλλιστα να ταίριαζαν σε όλες τις ηλικίες!!
Με το που το άκουσα , είπα μέσα μου , αυτό ταιριάζει ταμαμ σε μένα ,στην Silia κσι στην ξυπόλητη το γιατί ούτε εγώ το ξέρω .Θέλω,λοιπόν , να τους το αφιερώσω ΔΥΝΑΤΑ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΑ .Ας το απολαύσουν κάπου όταν το βρουν .
Δημιουργός εξ ολοκλήρου του τραγουδιού είναι η Δήμητρα Μαστορίδου ..αλλά το τραγούδι δεν το βρήκα πουθενά να σας το βάλω να το ακούσετε..(αν το βρει κάποιος ας βοηθήσει)

Λοιπόν για να τελειώνουμε
το τράβηξα ως την άκρη
Μα είναι από λάστιχο
δεν σπάει αν τεντωθεί

Όσα με ξημερώνουνε
πετιούνται απ' το κρεβάτι
φτιάχνουν μεσάνυχτα καφέ
και βάζουν μουσική

Ετών 30, εσύ ως πάντα
μοιάζει με γέφυρα που ενώνει δυο εποχές
Ό,τι έχει γίνει, δε ρίχνει ευθύνη
Ρίχνει ένα κλάμα και ποτίζει αντοχές

Λοιπόν για να τελειώνουμε
Όταν δεν έχει ήλιο
αφήνω σπίτι τα γυαλιά
και φτάνει ως εκεί

Την μέρα ημερώνουνε
όσοι την κάνουν φίλο
και κράτα με να σε κρατώ
ανεβαίνουν τη ζωή

Ετών 30, εσύ ως πάντα
μοιάζει με γέφυρα που ενώνει δυο εποχές
Όνειρα κάνω, κι αν δε τα φτάνω
δε θα 'ταν όνειρα, μα θα 'ταν προοπτικές

Λοιπόν για να τελειώνουμε
με τράβηξα ως την άκρη
μα είμαι από λάστιχο
δεν σπάω αν τεντωθώ

Καλημέρα και καλή εβδομάδα σε όλους!!

Καλημέρα αγαπημένε μου πολίτη!!!!

Το είδα κι αυτό πρωί πρωί...με το που άνοιξα το ματάκι μου από τον ύπνο.
Κάποιοι λέει ,έφτιαξαν κάτι κάδους απορριμάτων που σου μιλάνε!! και έχουν την μορφή φοίνικα μεταλικού ΄και πλαστικού βέβαια!!
Σαν ιδέα είναι καλή ,θα συμπιέζει λέει τα σκουπίδια και θα ειδοποιεί το κέντρο περισυλλογής αυτόματα όταν θα έχει γεμίσει . Θα πλένεται αυτόματα άπό μόνος του και θα χωράει 20 φορές περισσότερα σκουπίδια από τους συμβατικούς!!!!
Καλά μέχρι εδώ ,αλλά αυτό που θα μιλάει ήρθε και με αποτελείωσε!!

Πατάς λέει πάνω σε μια μπάρα και ο κάδος φοίνικας αρχίζει να σου μιλάει

Κάδος: Kαλημέρα αγαπητέ μου πολίτη. Μόλις ανοίξει η καταπακτή πέτα τα σκουπίδια σου μέσα και μετά απομακρύνσου για να κλείσω (ή κάτι τέτοιο τελοσπάντων δεν κατάλαβα και καλά ,θες το σοκ που μου μιλούσε ο κάδος , θες το πρωινό μου ξύπνημα ,δεν ξέρω).

Και ερωτώ η Ξανθιά....εγώ τώρα αν αυτό κυκλοφορήσει στην αγορά ,θα πρέπει μετά να λέω ευχαριστώ στον κάδο????

Δηλαδή όλα τα άλλα προβλήματά μας τα έχουμε λυμένα? Εδώ δεν έχουμε μάθει να χρησιμοποιούμε τους κάδους ανακύκλωσης ακόμη!! Θα κάνουμε διάλογο με τον κάδο ρομπότ????
Και τι? Αντί να βάλουμε κανένα πραγματικό δεντράκι στις πλατείες και στους δρόμους και να φτιάξουμε περισσότερα εργοστάσια επεξεργασίας σκουπιδιών θα γεμίσουμε τον τόπο πλαστικούρα και σίδερα???

Και αν το κάνουν ,τους φτιάξουν δηλαδή ,εγώ θα πρέπει να δεχτώ ότι κάποια εκατομμύρια ευρώ θα πάνε για αυτήν την καρακιτσάτη κατασκευή?

Πάλι μου τον κάψανε τον εγκέφαλο πρωί πρωί...Το άλλο με το ανέκδοτο πως το λέγανε δεν θυμάμαι αλλά κάπως έτσι κατέληγε!!!

---- Μαμάαααααααααα μου ένας κάδος που μιλάει!!!!!

Ε ρε που πάμε ρε ,που πάμε???????

Σας παρακαλώ ,αφήστε μου κανένα εγκεφαλικό κύτταρο ακαρβουνιαστο ...Θέλω να πάω και διακοπές η γυναίκα!@!!!
Ημαρτον πια....

Να προσλάβετε ανθρώπους ρε να μαζεύουν τα σκουπίδια πιο γρήγορα ..ρε ..να φάει ο κόσμος ψωμάκι που μας έχει ξεσκίσει η ανεργία και αφήστε τους φοίνικες και τις μ....ες πρωί πρωί...

ουφφφφφφφφφφφφ!!!!!!!!!!


Φωτογραφία ως συνήθως δανεισμένη από το διαδίκτυο!

Πρέπει λέει να ξεμπλογκαριστούμε!!!

Με κάλεσε η Ξυπόλητη να παίξω ένα παιχνίδι που το λένε Ξεμπλογκάρισμα


Ακολουθεί ένα ερωτηματολόγιο το οποίο θα πρέπει να το αναρτήσετε στο ημερολόγιό σας
Και βέβαια να το απαντήσετε!

Μετά πρέπει να καλέσετε από 3 εώς 7 φίλους ή και εχθρούς να κάνουν το ίδιο..και πάει λέγοντας!!

Στην ανάρτηση σας δεν ξεχνάτε να βάλετε τη διεύθυνση του xeblogarisma

για τη διευκόλυνση τού παιχνιδιού και των 127 κριτών...


xeblogarisma.blogspot.com/παιχνίδι


Και ξεκινώωωωωωωωωωωωωωω!!!


1. ΣΕΞ...

α) είμαι γυναίκα με προτίμηση στους άντρες
β) είμαι άντρας με προτίμηση στις γυναίκες
γ) είμαι γυναίκα με προτίμηση στις γυναίκες
δ)είμαι άντρας με προτίμηση στους άντρες
ε) είμαι απ΄ όλα με προτίμηση σε όλα

2. HOBBY

α) μαγειρική - γυμναστήριο
β) μασάζ - ποδηλασία
γ) ταξίδια - τοξοβολία
δ) συναυλίες - κολύμπι
ε) μοντελισμός - βόλτες με το σκάφος

3. ΤΕΧΝΗ

α) μουσική
β) χορός
γ) κινηματογράφος - θέατρο
δ) λογοτεχνία
ε) ζωγραφική - γλυπτική - αρχιτεκτονική

4. ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ

α) αριστερά
β) κεντροαριστερά
γ) κεντροδεξιά
δ) δεξιά
ε) πάρτο αλλιώς

5. ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ

α) μαθηματικά - γεωμετρία
β) χημεία - φυσική
γ) έκθεση και γλώσσα
δ) ιστορία - γεωγραφία
ε) θρησκευτικά και γυμναστική

6. ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ PET

α) γατάκι
β) σκυλάκι
γ) ψαράκι
δ) πουλάκι
ε) κροκοδειλάκι

7. ΔΙΑΚΟΠΕΣ

α) στη θάλασσα
β) στο βουνό
γ) στη Μύκονο
δ) στη Γαύδο
ε) στην Αθήνα

8. ΧΡΩΜΑ

α) λευκό
β) κόκκινο
γ) μοβ
δ) μπλε
ε) μαύρο

9. ΣΗΜΕΙΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

α) κρεβατοκάμαρα
β) κουζίνα
γ) τουαλέτα
δ) σαλόνι
ε) πατάρι

10. Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ

α) 7 ώρες
β) 7 ημέρες
γ) 7 μήνες
δ) πάνω από 7 χρόνια
ε) ε, όχι και 7 χρόνια


Το τελείωσα το ξεμπλογκάρισμα ,είμαι περίεργη για την συνέχεια η αλήθεια είναι!!

Και τώρα θα καλέσω τρεις για να παίξουν κι αυτοί!!

Περνά περνά η μέλισσα με τα μελισσόπουλα!!!

Και καλώ τον Νεουρκέζο ,την Πατάτα και το Νοτάκι μου να πάρουν θέσεις παιχνιδιου!!!

Χρωστάω.

Μια συγνώμη.


Γιατί το σαββατοκύριακο που μας πέρασε ,μου βγήκε μια μιζέρια που κατέληξε σε καυγά τρικούβερτο!
Μια μιζέρια ,που ναι, μπορεί κάποιος να την προκάλεσε ,αλλά ως άλλος μαινόμενος ταύρος σε υαλοπωλείο, μπήκα και τα έκανα λίμπα...για μια ακόμα φορά.

Καλά ήταν , είπα ,είπα ,είπα ,όσα είχα για καιρό μαζέψει στα μέσα μου.

Και ο απέναντι είπε κι αυτός...τα δικά του.

Ορίσαμε εκ νέου τα όρια μας.
Βάλαμε πάλι αυτήν την διαχωριστική γραμμή ,που συνήθως, τα χρόνια που περνούν την κάνουν να ξεφτίζει και να ξεθωριάζει.

Και για μια ακόμη φορά κατάλαβα ,πως μοναδικό είναι, να μπορείς εκ νέου να οριοθετείς την ζωή σου. Να μπορεις ,έστω και μέσα από έναν καβγά να λες...
-Εγώ είμαι μέχρι εδώ και εσύ μέχρι εκεί..!,χωρίς να φοβάσαι πως ο άλλος θα χαλαστεί ή πως δεν θα μπορέσει να σεβαστεί αυτό που του ζητάς!

Ευχαριστώ ανθρωπέ μου ,που μου δίνεις για πολοστή φορά ,την δυνατότητα να θυμάμαι ξάνα και ξανά ,πόσο λυτρωτικό συναίσθημα είναι ο καθορισμός ορίων!

Η συγνώμη είναι για τον τρόπο που το ζήτησα!

Ετσι είσαι εσύ θα μου πεις , θύελλα και νηνεμία μαζί και θα με αποστόμώσεις για μια ακόμη φορά .
Γιατί εμένα, αυτό το θύελλα του μέσα μου , με χαλάει και με τσακίζει. Είναι ελάττωμα που δεν το γουστάρω στον εαυτό μου και προσπαθώ χρόνια τώρα να το διώξω και να το ξορκίσω.
Aλλά μάταια ...γιατί απλά έτσι είμαι εγώ...και εσύ έτσι με δέχεσαι!!!!

Τραγουδάκι!!!

Για το σαββατοκύριακο που έρχεται!!

Kόκκινη Κάρτα!

Μετά από παράκληση της κολλητής μου της πατάτας και χωρίς πολλά λόγια, πάνω στο γραπτό του blog της με θέμα Στο τρένο!...


Γιατί μερικές φορές είναι καλύτερα να το ΒΟΥΛΩΝΩ!!!!

Κόκκινη κάρτα στους μη ελεήμονες!!!
Και την μεγαλύτερη και βαθιά κόκκινη σε μένα!

Η αδερφή μου ... και το γκαζάκι!!!

Φορτώσανε χτες συμπράγαλα και συμπραγαλάκια , γιατί όσο νά ναι ,όταν ξεκινάς για διακοπές με τρία μικρά πιτσιρίκια της τάξης των 16 μηνών , 3,5 χρονών και 9 χρονών αντίστοιχα , ένα χαμό συμπράγαλα τα θες!!! Χώρια τα δικά σου και της μαμάς!!

Μαζεύτηκε η οικογένεια Χωραφά (τρομάρα μας) και από σήμερα το πρωί παίρνει το πρωινό της στο υπερπολυτελές ξενοδοχείο. Τώρα τούτη δω την ώρα που μιλάμε. Σε λίγο θα βγουν όλοι μαζίιιιιιιιιι για την παραλίααααααα....Ωρε γλέντια!!!

Για ποιούς μιλάω θα μου πείτε ????

Μα για την οικογένειά μου φυσικά , Την αδερφή μετά του συζήγου , τα ανίψια ,την μάνα μου και τον γιό μου.
Πήγαν όλοι διακοπές στην Μύκονο....
Από χτες το πρωί, επικρατούσε στο σπίτι ο πανικός της αρκούδας , πράγματα από εδώ , βαλίτσες από εκεί ,φωνές και στριγγλιές μαζί ....Της φώφης το κάγκελο.
Η αδερφή μου ΄,μέσα στον πανικό ,να περπατάει ανάμεσα σε βαλίτσες και να μονολογεί ,να μην ξεχάσω το γκαζάκι ,να μην ξεχάσω το γκαζάκι....Αμαν πια με αυτό το γκαζάκι μας έπρηξε....Μια ανοργανωσιά , ένας χάος ,ένας πανικός ...για ψήλου πήδημα..Αλλά πάντα έτσι είναι η Βουβού , πώς τελείωσε και το Πολυτεχνείο απορώ....!!!!!
Οι κρίσεις την αφήνουν άγαλμα ,δεν μπορεί να αντιδράσει με τίποτα και τελικά τα κάνει όλα μπάχαλο....
Αφού πια εδέησαν και τα μαζέψανε και τα έβαλαν και τα έβγαλαν όλα από το αυτοκίνητο καμιά δεκαριά φορές...κινήσανε να φύγουν για το λιμάνι της Ραφήνας.
Ευτυχώς ο γαμπρός μου ,είναι προνοητικός και έφυγε τρια τέταρτα νωρίτερα από το κανονικό...γιατί αλλιώς!!!!!
Φιληθήκαμε ,αγκαλιαστήκαμε ,τους ευχήθηκα καλό ταξίδι , έσφιξα το καμάρι μου σφιχτά στην αγκαλιά δίνοντάς του ,τις τελευταίες νουθεσίες..*Μάμα σταμάτα το ψάλσιμο μου απάντησε εκείνος, μπήκαν μέσα και ξεκίνησαν......
Εμεινα να τους παρατηρώ μέχρι που χάθηκαν στην στροφή του δρόμου...Αντε ,σκέφτηκα πάει κι αυτό!!!
Ανέβηκα στο σπίτι , έφτιαξα ένα καφέ και άραξα στο μπαλκόνι..σκεπτόμενη ,τι ωραία θα περάσουν στην Μύκονο .
Δεν πέρασε μισή ώρα ,όταν χτύπησε το τηλέφωνό μου...Στην άλλη γραμμή η Βουβού
-...Ελα της λέω ,τι έγινε, σχεδόν ανήσυχη....
-Ντίνααααααα ξέχασα το γκαζάκι..........είμαστε στην έξοδο 16 της Αττικής οδού , μήπως μπόρείς να το φέρεις??????
Κάγκελο εγώ....απο μέσα ακούγονταν ένα κάρο φωνές...Κάπου μου φαίνεται ότι άκουσα τον γαμπρό μου κάτι να λέει ....δεν ξεκαθάρισα ακριβώς τι????

Επικράτησε ολιγόλεπτη παύση....
-Βουβού...της είπα πάρε βαθιές ανάσες ....άνοιξε το ράδιο ,πες στον χριστιανό να προχωρήσει και όταν με το καλό φτάσετε στην Μύκονο ,μπες στο πρώτο σουπερμάρκετ που θα βρεις και πάρε ένα καινούργιο....
Από την άλλη μεριά ,σχεδόν ανακουφισμένη ακούστηκε .
-...Λες εεεεε?
-...Λέω ,της απάντησα .
-...Αντε ωραία πάμε λοιπόν ,γεια.....και πριν προλάβω να κλείσω το ακουστικό ..άκουγα ....
-...Να πλύνεις τα δυο μπιμπερό των παιδιών που άφησα γιατί θα βρωμίσουνννννννν!!!!!!!!!!!!

Παναγία μου , σκέφτηκα ,αυτός ο γαμπρός μου είναι ήρωας τελικά.....είναι μουρλή για δέσιμο......!!

Οικογένειαααα Καλές Διακοπές !!!

Εκατομμύρια = στραγάλια???

Τι διάβολο γίνεται...????
Ακούσα ,πως η τάδε σοσιαλιστική διεθνής ,που παίρνει μέρος στο Λαγονήσι (?????) με σκοπό να δουν λέει τι θα κάνουν με την ακρίβεια ,ζήτησε και πήρε από την νομαρχία Αθηνών 1,2 εκατομμύρια ευρώ ως χορηγεία ..???
Πως η ΕΡΤ έδωσε με απευθείας ανάθεση ,την κατασκευή σημάτων ,γραφικών και δεν ξέρω εγώ τί άλλο ,σε αγγλική εταιρία,η οποία ανάθεση στοίχισε 1 και κάτι ψιλά εκατομμύρια ευρώ...
Ο Κυριος Θόδωρος λέει πήρε-έδωσε 1 εκατομμύριο μάρκα στην Χαριλάου Τρικούπη.
Ο Κύριος Θέμος το χειμώνα ,κατέθεσε σε τράπεζα 5 εκατομμύρια.

Τι γίνεται ρε πούστη μου , στραγάλια είναι αυτά τα εκατομμύρια και αν ναι ,που διάολο τα πουλάνε να πάω να αγοράσω και εγώ ..Γιατί εμένα μου λείπουνε 99 ευρώ για να κάνω ένα κατοστάρικο????
Αμα είναι να δώσω αυτό το μονόευρω που έχω , να πάρω και εγώ κανένα εκατομμύριο...


Εσείς ακούσατε τίποτα???
Τώρα αν κάνω λάθος στα νούμερα διορθώστε με!!

(Πηγή για τις πληροφορίες , τα δυο πρώτα τα άκουσα στο αρβύρα του Κανάκη ,τα άλλα δυο τα γράφουν οι εφημερίδες)

Και είναι ακόμα ........Ιούνιος!!!!

Αντε να δω πως θα περάσουν τόσοι μήνες!!!



Σαν πολύ νωρίς άρχισαν τα διαόλια μου με την ζέστη!!!!
Ρε χειμώνας και πάλι χειμώνας λέμεεεεεεε ..Δεν αντέχεται τούτο εδώ το πράμα!!!

Koκκινη κάρτα!!!

Σε όλους τους μαλάκες που ΚΑΙΝΕ (βλέπε φωτιές)την ελπίδα των παιδιών μας.
Συνειδητά ή ασυνείδητα.
Και μέσα σε αυτούς συμπεριλαμβάνω και την αφεντομουτσουνάρα μου ,πρώτη και καλύτερη .Γιατί ????
Γιατί απλά το επιτρέπω να συμβαίνει.

Παρτην την ΚΟΚΚΙΝΗ ΣΟΥ ΚΥΡΑ ΜΟΥ για να βάλεις μυαλό.

Η καλή μας αγελάδα.......!!

Ο Μπαντέλης και οι αδελάδες έχουν μια σχέση πάθους. Ο Μπαντέλης είναι ο λατρεμένος ανιψιός μου.Οι αδελάδες είναι το αγαπημένο ζωάκι του Μπαντέλη.Ο Μπαντέλης είναι ένα αξιαγάπητο πλάσμα ,δύσκολο από την ημέρα που γεννήθηκε , με ιδιαιτερότητες όπως άλλωστε όλα τα παιδιά . Αλλά ...λατρεμένος, εκεί που κάθεσαι έρχεται σε παίρνει αγκαλιά και σου πατάει ένα φιλί λέγοντάς σου **Ντίνα μου ,σε αγαπάω ,Ντίνα μου *και σε λιώνει!
Ολα σχεδόν φυσιολογικά με τον Μπαντέλη αντράκο μου ,γιατί ο άντρας είναι ο γιος και ο Μπαντέλης είναι ο αντράκος.Κάνει ότι κάνουν τα παιδιά στην ηλικία του . Τρέχει ,φωνάζει , γκρινιάζει ....τα πάντα.
Το τελευταίο εξάμηνο όμως ,το αυτί και το μάτι της Θειάς του της υποψιασμένης..κάτι άκουσε και κάτι είδε...που της κίνησε την προσοχή.
Καταρχήν το κόλλημα με τις αδελάδες ....με αυτές κοιμόμαστε ,με αυτές τρώμε ,με αυτές παίζουμε ...με αυτές τα κάνουμε όλα.Φανταστείτε πως σε επίσκεψη που πήγαμε σε συγγενικό πρόσωπο ,βρέθηκε μπροστά του τσαγιερό -αδελάδα ...ε δεν φεύγαμε αν δεν την πέρναμε μαζί μας...Την πήραμε λοιπόν και περπατούσαμε 3 χλμ. , εγώ να κρατάω το χέρι του Μπαντέλη και ο Μπαντέλης την αδελάδα τσαγιερό..
Θα μου πείτε εεε όλα τα παιδιά κολάνε με κάτι ....Εγώ όμως είχα αρχίσει να ανησυχώ..
Μετά αρχίσαμε το δ αντί για γ ,το κ αντί για χ , το δ αντί για λ και το ποιό εμφανές ..το τραύλισμα. Μέσα σε όλα αυτά , μια μανία με την τάξη των πραγμάτων και με μια άρνηση να παίξει με το ίδιο πράγμα πάνω από 5 λεπτά..ήρθε και με έκανε από υποψιασμένη σε εντελώς ανήσυχη...Και άρχισα το ψάλσιμο στην αδερφή μου.
Βουβού , να πας το παιδί στο γιατρό.
Βουβού , το παιδί έχει πρόβλημα ,κάνε κάτι .
Βουβού από εδώ ,Βουβού από εκεί ...και η αδερφή μου ,όχι ότι είναι αδιάφορη ,αλλά και μόνο στην ιδέα ότι το παιδί μπορεί να έχει κάτι ήρθε και πάγωσε και όλο το ανέβαλε.
Μέχρι που δεν έπαιρνε άλλο και τελικά πήγαμε .
Χτες λοιπόν είχαμε και τα απότελέσματα της αξιολόγησης.
Ο Μπαντέλης μου , έμφανίζει ανωριμότητα στον λόγο, πρώιμο τραυλισμό και έλλειψη συγκέντρωσης .Ολα αυτά θα χρειαστούν δυο χρόνια λογοθεραπειών και εργοθεραπειών και βέβαια όλα θα διορθωθούν, εκτός μόνο από τον τραυλισμό που μπορεί να διορθωθεί ,αλλά κάτω από έντονο στρες μπορεί και να ξαναεπανέλθει..
Σημαντικό γεγονός που βοηθάει στην αποκατάσταση όλων αυτών κατά 90% ,είναι ότι πήγαμε πολύ νωρίς ,δηλαδή εγκαίρως.
Ολοι είμαστε λίγο μουδιασμένοι , η δε αδερφή μου σκασμένη ,ξέρετε είναι τώρα που αρχίζεις και ψάχνεσαι τι έχω κάνει λάθος...η γιαγιά αγχωμένη αλλά ψύχραιμη ,ο μπαμπάς στεναχωρημένος...και η θειά ...ψιλοτρελλή...
Αλλά του λέω του Μπαντέλλα μου ,μην φοβάσαι παιδί μου ,εδώ είμαστε όλοι , κοντά , να σου κρατάμε το χέρι και να σε βοηθήσουμε...
Εχεις την Ντίνα σου ,που δεν μαλώνει όπως λες, που θα τους μαλώσει όλους αν σε πειράξει κανένας και που σε λατρεύει.

Σιγά το πρόβλημα θα μου πείτε . Εντάξει δεν είναι και του θανατά και δίκιο θα έχετε!


(Υγ Προς Γονείς ,παπούδες , γιαγιάδες ,θείους και θείες ...ανοιχτά τα μάτια σας και τα αυτιά σας..στα παιδιά μας)

Και εγώ ΣΕ ΑΓΑΠΩ ΒΑΓΓΕΛΗ μου.

Νεύρα!!!

Είναι περίεργο πως μπορεί ένας άνθρωπος για χρόνια πολλά και αφού τον έχεις βγάλει (όσο είναι δυνατόν από την ζωή σου ) ,να μπορεί να σε εκνευρίζει τόσο....πολύ.
Τι να πω!!!
Δεν πειράζει ,ανθρωπέ μου ,που η απάντηση που μου έδωσες στην ερώτηση, αν θα πάρεις το παιδί και σήμερα ,επειδή το είδες χτες μόνο ,μετά από μια εβδομάδα ,ήταν: *δεν νομίζω*....
Ποτέ μην σώσεις να νομίσεις λοιπόν. Θα έρθει η ώρα όμως ,που ούτε εκείνος *θα νομίζει*, και τότε θα έχουμε χάσει και οι τρεις ...Από δική σου μαλακία πάλι.
Είναι καλοκαίρι ρεεεεεεεεεε ,το παιδί τώρα είναι πιο ελευθεροοοοοοοο ρεεεεεεε ,η σύντροφός σου ,οι φίλοι σου ,η καλοπεράσή σου μπορούν να περιμένουν ρεεεεεεεεεεε.

Εκείνος όμως δεν μπορεί ,γιατί μεγαλώνει και τα χρόνια του γεμίζουν απουσία ...και γράφει το κιτάπι στην ψυχή του....και αυτό που πιστεύεις πως θα την σκαπουλάρεις χωρίς καμιά απώλεια με κάνει τρελλή.....

Θα ήθελα να μπορούσα να σε πείσω , αλλά μαζί σου όλα είναι άκυρα!!!

Νεύρα πολλά νεύρα ....με μένα περισσότερο...

Zήσε το όνειρο σου!!

Στριφογυρνούσατε γύρω, γύρω στην αυλή, σαν πολυάσχολο μελίσσι και οι φωνές σας , μας είχαν πάρει το κεφάλι. Σε χάζευα και σένα και τον κολλητό σου ,τον Σπύρο, ανέμελα να αγκαλιάζεστε ,να κυνηγιέστε.Και εκεί, λίγο πιο πέρα ,σε μια όμορφη αυλή, εγώ και η μαμά του Σπύρου ,να συζητάμε τα δικά μας..
Λίγο αργότερα ,με πλησίασες σχεδόν διστακτικά ,σχεδόν απαιτητικά..και μου το ανακοίνωσες¨:
*Mαμά ,ο Σπύρος από την Τρίτη θα πηγαίνει κάθε μέρα για μπάνιο με το πούλμαν και τους γυμναστές του κολυμβητηρίου.*
Κούνησα το κεφάλι συγκαταβατικά και σου απάντησα...*Α μπράβο *
Ξαναέφυγες για να γυρίσεις λίγο αργότερα με την ίδια απαίτηση ,παράκληση στα μάτια..
-*Μάμα ,ο Σπύρος ....* ,
-Ξέρω αγόρι μου ,το άκουσα...*
-*Μάμα ,θέλω κι εγώ να πάω...*
Σε κοίταξα με τα μάτια ορθάνοιχτα, μου έκανε εντύπωση το Θέλω σου, δεν ήταν σαν τα άλλα ,τα γκρινιάρικα θέλω, ήταν ένα ιδιαίτερο *θέλω*. Ηταν κάτι σαν ένα Θέλω επιμονής και απαίτησης ,που όχι για απάντηση δεν έπαιρνε...
-*Καλά παιδί μου ,θα το συζητήσουμε στο σπίτι* σου είπα ,περισσότερο για να αποφύγω την κουβέντα.

Το βράδυ σπίτι είχαμε βεβαίως την ίδια κουβέντα....Τελικά με έπεισες ...μετά από πολύ παρακάλι και συζήτηση....
Και φτάσαμε σήμερα το πρωί να σε ξεπροβοδίζω ,στην πρώτη σου ,απογαλακτισμένη βόλτα.Στο πρώτο βήμα ,εκτός της μητρικής αγκαλιάς και φροντίδας..
Μπλέχτηκες με το τσούρμο τα παιδιά και σε κοιτούσα ...*Μεγάλωσες * .Σε κοιτούσα και προσπαθούσα να θυμηθώ τις φορές που μια σταλιά βρέφος σε κοίμιζα στην αγκαλιά μου ,κόντρα σε θεωρίες ,πως οι αγκαλιές κακομαθαίνουν τα παιδιά..και μου φαινόταν πως ήταν χτες....*
Μα ναι ,μόλις χτες ήταν που σε έφερα βρέφος σε μια καλαθούνα ναααααα ,τεράστια για το βρεφικό σου κορμάκι, στο σπίτι από το νοσοκομείο. Χτες ήταν που αποκοιμιόμασταν αγκαλιά ,εσύ 2 μηνών μωρό και εγώ 30 χρονών μάνα ,πάνω στο στήθος μου ,μέχρι το ξημέρωμα..Και μας φωνάζανε όλοι . Θα το κακομάθεις το παιδί..
Πόσο έξω είχαν πέσει, γιατί γρήγορα έφυγες από εκείνη την αγκαλιά και περπάτησες και μίλησες μόλις 9 μηνών. Ευτυχώς που την είχαμε συνιθίσει την αγκαλιά και μέχρι τώρα ακόμα αγκαλιοζόμαστε πριν πάμε για ύπνο...Φαντάσου να τους είχα ακούσει.
Σε χάζευα και δεν το πίστευα ,μεγάλωσες και άρχιζεις σιγά σιγά , να κάνεις τα βήματά σου ,προς την ζωή σου , προς το δικό σου δρόμο. Σήμερα , αύριο με τους φίλους ,μεθαύριο με το ταίρι σου ,αργότερα με την οικογένειά σου...Ξέρω ,είναι νωρίς ακόμη ,είσαι μια σταλιά παιδί...Πόσο γρήγορα όμως αλλάζουν όλα, πόσο γρήγορα από βρέφος έγινες παιδί ,από παιδί θα γίνεις άντρας και θα κυνηγήσεις το δικό σου όνειρο.

Οι πόρτες του πούλμαν έκλεισαν, με κοιτούσες από το παράθυρο και με χαιρετούσες.
Να προσέχεις σου ψυθίρισα ,κούνησες το κεφάλι με μια συγκατάβαση μεγάλου ανθρώπου και είμαι σίγουρη πως σκεφτόσουν ....*Μην ανησυχείς ,μαμά ,θα προσέχω*

Το πούλμαν έστριψε στην γωνιά του δρόμου και με βρήκε να σε κοιτώ να απομακρύνεσαι ,με μια ελπίδα στην ψυχή και έναν αναστεναγμό στα χείλη....
*Στο καλό παιδί μου, *ΖΗΣΕ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΣΟΥ.*

Κόκκινη Κάρτα!!!

Τις τελευταίες μέρες ,εικόνες πάνε κι έρχονται μπροστά από τα μάτια μας. Θάνατοι και gay γάμοι.
Ο θάνατος του ηθοποιού με άφησε παγωμένη, όχι μόνο γιατί σκοτώθηκε ένας άνθρωπος που γούσταρα ,ως πρόσωπο που κάποτε με διασκέδασε ,αλλά και για αυτήν καθε αυτήν την πράξη του φόνου. Τα γιατί και τα πως ,δεν είναι στην δική μου δικαιοδοσία να τα αναλύσω...Εξάλλου, ο άνθρωπος πέθανε και τίποτα δεν θα τον γυρίσει πίσω, στην μάνα του και στους δικούς του ανθρώπους.
Από την άλλη ,ο ντόρος με τους γάμους των oμοφυλόφιλων...Με χάλασε όλη αυτή η υποκρισία .Υποκρισία και από τις δυο πλευρές .Ενας φαύλος κύκλος. Οι μεν πειραγμένοι από τους δε . Και οι δυο να ψάχνουν ,στα μάτια τα δικά μου τουλάχιστον, πως θα προκαλέσουν οι μεν τους δε και τούμπαλιν. Ούτε αυτό θα κάτσω να το αναλύσω ....
Σε μένα προσωπικά ,πήρε χρόνια πολλά και απώλειες πολλες επίσης, για να κατανοήσω ,ό,τι αυτό που είμαι ,αυτό που πιστεύω ,αυτό που μέσα μου λειτουργεί ως ψυχή ,θρησκεία ,πιστεύω ,ιδανικό είναι και αφορά μόνο την πάρτη μου. Κανένα λόγο δεν έχω και καμιά μα καμιά ανάγκη ,να το δηλώσω μέσα από πράξεις διαμαρτυρίες και δεν συμμαζεύεται..
Οταν όμως γίνεται ένα έγκλημα κατά μιας ανθρώπινης ζωής , προσωπικότητας ...ε τότε και ο πιο συντηρητικός νοήμων νους τρελλαίνεται.....
Αναφέρομαι σε κάτι που διάβασα πριν λίγο στο www.zougla.gr και μου σηκώθηκε η τρίχα κάγκελο....Δεν το είδα και δεν το άκουσα....δεν ξέρω αν αληθεύει,αλλά αν αληθεύει εεε τότε είμαστε για πολλές κλωτσιές...
Οποιος έτσι ασύστολα δηλώνει το τραγικό * Καλύτερα να δω τα παιδιά μου στην κάσα, παρά να πηδιούνται από πίσω στα τέσσερα* μόνο αναυδο μπορεί να σε αφήσει και παγωμένο...
Δεν τον ξέρω τον κύριο και ούτε που επιθυμώ να συνάψω σχέσεις μαζί του (όπως έλεγε κι ο Ζήκος στον Μπακαλόγατο)...Μόνο να ,που έχω μια απάντηση να του δώσω...Οχι ως θιγμένη πολίτης αυτού του κράτους και ως ελεύθερος άνθρωπος....αλλά ως μάνα ενός γιού 9 χρόνων ...
*Ψιτ....κύριος....ΠΡΟΤΙΜΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΓΕΡΟ ,ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟ δίπλα μου *και η μόνη και μεγαλύτερη μου υποχρέωση απέναντί του είναι να σεβαστώ τις επιθυμίες του και να το στηρίξω και μόνο όταν κινδυνεύει η ζωή του και η σωματική και ψυχική του ακεραιότητα ,να επέμβω με μόνο σκοπό ,την σωτηρία του*

Αυτά .....
Και τώρα σκέφτομαι...πόσο δίκιο είχε αυτός που είπε....*Αλοίμονο! Στα παιδιά που έχουν τέτοιους γονείς*

ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΑΡΤΑ μάγκα μου....ΚΑΡΑΚΟΚΚΙΝΗ ΟΜΩΣ...

Θέρμα!

Το καλοκαιράκι μπήκε για τα καλά. Σε λίγο τελειώνουν και τα σχολειά.Εβλεπα προχτές στην τηλεόραση ,πως οι γονείς προβληματίζονται που θα αφήσουν τα παιδιά τους ,τώρα που τελειώνουν τα σχολεία...Ωραίο πάρκιν το σχολείο δηλαδή, εκεί μας κατάντησαν.
Αυθόρμητα μου ήρθε η σύγκριση στο μυαλό. Σύγκρινα τα δικά μου παιδικά καλοκαίρια και τα καλοκαίρια του γιού μου.
Θυμήθηκα πως περνούσα εγώ και πως περνά το παιδί μου. Μου ήρθαν στο μυαλό ώρες γλυκές και λατρεμένες. Τότε που με λαχτάρα περίσση, περιμέναμε να τελειώσει το σχολείο ,γιατί την επομένη θα φεύγαμε .Αλλος για το χωριό ,στον παππού και στην γιαγιά ,άλλος για την κατασκήνωση ...όπου μπορούσε ο καθένας.Η αν δεν μπορούσαμε κανονίζαμε κάθε μέρα με το πούλμαν τα μπάνια στο Μαραθώνα με την μαμά .Βλέπεις τότε είχαμε το πλεονέκτημα η μαμά μας να μην εργάζεται .....(άλλη ιστορία αυτή μεγάλη και πονέμενη ,η εργαζόμενη μάνα).
Αυτά σκεφτόμουν και χαζολογούσα ,ώσπου το Σαββάτο το απόγευμα , ο κύριος Μαμαλάκης ήρθε να μου θυμίσει δυο από τα αξέχαστα παιδικά μου καλοκαίρια στο νησί της Ικαριάς..και να μου φέρει δάκρυα στα μάτια....και αρώματα από μια άλλη λατρεμένη εποχή.
Το 81 λοιπόν, τελειώνοντας την πρώτη γυμνασίου ,βρέθηκα στο νησί της Ικαρίας ,κοντά στην νονά μου ,μια πανέμορφη και υπέροχη Ικαρίωτισσα..και συγκεκριμένα στα Θέρμα.
Ενα ψαροχώρι στης Ικαριάς , που τότε μόνο με ψαροκάικο πήγαινες...
Θυμήθηκα τα πάντα ,κοιτούσα πόσο είχε αλλάξει από τότε και συγκινήθηκα.Τι να λησμονήσω και τι να θυμηθώ από εκείνα τα καλοκαίρια.
Την θάλασσα και τις βουτιές από τον μώλο, το ψάρεμα τα απογεύματα με την πετονιά και το ψωμοτύρι, το πρώτο σκίρτημα του έρωτα στο πρόσωπο ένος κατάξανθου αγοριού. Τι από όλα....Σαν κινηματογραφική ταινία περνούσαν από τα μάτια μου ,τα πρωινά με την τυρόπιτα από τον έναν και μοναδικό φούρνο του χωριού , το τρέξιμο προς την παραλία και τον μώλο ,που λύσσάγαμε μέχρι αργά το μεσημέρι στις βουτιές,το φαγητό το μεσημέρι κάτω από τις βουκαμβίλιες στην αυλή του σπίτιού και τα απογεύματα πάλι στο μώλο για μπάνιο μέχρι που έδυε ο ήλιος και γέμιζε ο τόπος από μελιά χρώματα ...
Κι ύστερα το βράδυ οι φωτιές στην παραλία ,ένα τσούρμο πιτσιρικαρία και να παίζει κρυφτό ,κυνηγητό ,μήλα....
Κάθε Σαββάτο είχαμε και σινεμά ,εκεί πρωτοείδα το Grease...τι ταινία και αυτή..Στην ντισκοτέκ του Αγιου (Κυρηκου) πρωτοχόρεψα το Μαρία Μανταλένα!! Εκεί πρωτοταράχτηκα με ταινία ,όταν κρυφά από τους γονείς ,είδα το Κουρδιστό πορτοκάλι....Ακόμα θυμάμαι τον τρόμο...
Και μέσα σε όλα αυτά , είχε και βοήθεια στο σουβλατζίδικο του νονού ...που καλύτερο σουβλάκι καλαμάκι δεν ξαναέφαγα από τότε...Τώρα που τα χωράγαμε όλα...δεν ξέρω..


Ετσι αποχαυνωμένη με βρήκε ο μικρός...και μόνο όταν με σκούντησε και με ρώτησε *Μαμά γιατί κλαις? Είσαι στεναχωρημένη ??* ,συνήλθα και του απάντησα ...*Μερικές φορές παιδάκι μου ,οι άνθρωποι κλαίνε κι από χαρά ή από νοσταλγία...*

Τι υπέροχο συναίσθημα αυτό που φέρνουν μαζί τους οι αναμνήσεις από ευτυχισμένα παιδικά καλοκαίρια!!

Υγ (οι φωτο είναι από το νετ)

Lies....tell me Liesssss or truth!!

H Θαλασσομπερδεμένη με προσκάλεσε να σας πω ...τρία ψέμματα και μια αλήθεια ή (το αντίθετο , να το ελεγξω αυτό ) για μένα!!

Το πρώτο είναι , το τσέκαρα!!!


No1

Δεν είμαι πραγματικά ξανθιά!!

No2

Εχω πάει στην Eurodisney.

No3

Λατρεύω τα γλυκά!

Νο 4

Είμαι πολύ αγχώδης άνθρωπος..


Αυτά για μένα...και ναι θα καλέσω τον Μώλντερ να μας πει κι αυτός τα ψεμματάκια του και την αλήθεια του....