Γρίπη Α...Η1Ν1

...Παρακολουθώ με αρκετή ψυχραιμία και χωρίς πανικό τα τεκτενόμενα με την γρίππη.
Χτες όμως άκουσα τον κ. Χαριτάκη (ειδικός σε κάτι δεν θυμάμαι τι) , να λέει πως καμιά αλλαγή δεν θα επέφεραν στην υγεία του 42 από την Κρήτη οι απαντήσεις του επιχρίσματός του!
Είπε πως μπορεί και να μην του έπερναν επίχρισμα για εξέταση , ετυχε και του πήραν.
Εν ολίγοις μας διαφώτισε ότι η διαδικασία είναι η εξής...
Ανεβάζεις πυρετό , έχεις πονόλαιμο ή κάποιο άλλο σύμπτωμα ?
Πηγαίνεις στο νοσοκομείο σε εξετάζουν ,σου δίνουν οδηγίες και σε διώχνουν . Και αν παρουσιάσεις βαριά κλινική εικόνα ή έχεις επιβάρυνση ξαναπάς!!!

Και έρχομαι ως Ξανθιά να αναρωτηθώ??

Ο 42 χρονος πήγε την Παρασκευή με ελαφριά (κατά την άποψη τους εικόνα ,γι αυτό και τον έστειλαν σπίτι του) μέχρι το επόμενο Σαββάτο που ξαναπήγε με επιδείνωση τέτοια που η κατάσταση της υγείας του θεωρείται κρίσιμη . Σωστά? Σωστά!!
Λέω τώρα εγώ.......δηλαδή μέση λύση δεν υπάρχει ....η ελαφριά και μας διώχνουν ή εντατική????
Δηλαδή αν τα αποτελέσματά του ,ο άνθρωπος τα είχε από την Κυριακή ..δεν θα του χορηγούσαν αντιβίωση? Δεν θα γλύτωνε την πνευμονία? ¨Ηταν καταδικασμένος από την αρχή????

Δεν ξέρω !! Αυτά που άκουσα χτες μου δίνουν την εντύπωση πως ....σαν να παίζεται ένας είδος ρώσικης ρουλέτας με την υγεία μας.
Δεν ξέρω , μπορεί και οι ίδιοι οι γιατροί να μην γνωρίζουν πως να το αντιμετωπίσουν!

Δηλαδή αρρωσταίνουμε ,μας εξετάζουν και μας στελνουν σπίτι ,αν δεν είμαστε βαριά μέχρι να γίνουμε βαριά και να μπούμε εντατική????

Σίγουρα κάποιον λόγο έχουν!!
Εκεί κάτω στην Κρήτη ,γίνονται πάντα ωραίοι γάμοι...κάτι όμως μου λέει πως στον συγκεκριμένο γάμο ,κάποιος άλλος και όχι τα συμπεθέρια πλήρωσαν την νύφη!!

Εχω απορίες πάλι η Ξανθιά....και να δω ποιός θα μου τις λύσει????

Τρέχω!!!!!!!!!!

Σας έχω αφήσει το ξέρω....όμως μην μου θυμώνετε!!!
Τρέχω τον τελευταίο καιρό ,αφού έμελλε τώρα στα γεράματα να ψάχνω και για δουλειά.
Κλείνει η εταιρία που δούλευα για 20 συναπτά έτη και βέβαια χωρίς αποζημείωσεις και τα συναφή...

Τρέχω λοιπόν ..γιατί ψάχνω για δουλειά....!!

Μολις τακτοποιηθώ ή βρω χρόνο και διάθεση θα σας γράψω.

Σας διαβάζω όμως ....όλους!!

Φιλιά

Στην ..........Καλομοίρα και γρήγορα!!!

Ταξίδι ...μπροστά μας, ξεκινάμε το μεσημέρι για το χωριό...!!!
Είναι η πρώτη φορά που θα ανέβω στο χωριό ,χωρίς ιδιαίτερη διάθεση και για λόγο, λίγο δύσκολο. Ας είναι....!!
Θα αλλάξω λίγο παραστάσεις και ίσως και να ξεχαστώ!!
Πολλά μαζεύτηκαν ,εκρεμμότητες που πρέπει να λυθούν και οι αντοχές όχι πολλές...
Θα δούμε.....
Φεύγοντας για τον τόπο που λατρεύω.....


Εχω βαθιά πίστη πως η Καλομοίρα (το χωριό) ....θα κάνει πάλι το θαύμα του...!!!
Και ίσως και να μας κάνει την χάρη να μας δροσισει την ψυχή με λίγη βροχή!!!!
Καλό σ/κ σε όλους!!

Μαχαίρι στην καρδιά!!!

Δυστυχώς δεν έχω ευχάριστα.......!!! Μάλλον δυσάρεστα.

Ο μικρός βιώνει μαζί μας αυτές τις μέρες μια απώλεια. Ο μπαμπάς του κολλητού του ,πέθανε την Κυριακή ,μόλις 37 ετών.

Φίλοι ,δάσκαλοι ,συγγενείς έχουμε όλοι πέσει από κοντά να σταθούμε σε αυτήν την οικογένεια που περνά δύσκολες ώρες.

Δυο μέρες τώρα ,τα πιτσιρίκια μένουν στο σπίτι μαζί με τον δικό μου. Οι συμβουλές προς το καμάρι μου για το πως θα χειριστούμε την κατάσταση πάνε κι έρχονται.
Στην τελευταία συμβουλή της ξανθιάς μάνας ,η απάντηση του υιού του μονογενή ήρθε ως σαν μαχαίρι στην καρδιά.
__________________________________________________________________
Μαμά... Παιδί μου ,τον Σ. δεν θα τον ρωτήσεις τίποτα. Μόνο όταν αυτός θελήσει να σου μιλήσει θα κάτσεις να τον ακούσεις. Πρέπει τώρα να του δείξουμε όλη μας την αγάπη και σε αυτόν και στο Λενάκι. Εντάξει?????

Ο μονογενής..... Εντάξει μαμά . Εγώ τα καταλαβαίνω τα παιδιά περισσότερο από όλους .

Μαμά ..... Γιατί παιδί μου??

Ο μονογενής.... Γιατί κι εγώ είμαι μόνος μου ....!

( Η αλήθεια λοιπόν , μπροστά στα μάτια μας . Γυμνή και κοφτερή σαν μαχαίρι)

Μαμά....Δεν είναι το ίδιο Γ...μου..

Ο μονογενής....Ναι ,δεν είναι . Είναι όμως παρόμοιο!!!

Λόγω τιμής!!!

Στην ζωή μας ,το μόνο σίγουρο είναι ,πως οι άνθρωποι, είναι η σημαντικότερη συνιστώσα.
Κάποιοι από αυτούς περνούν για λίγο ,κάποιοι άλλοι μένουν . Κάποιοι σου δίνουν μια ώθηση να πας παρακάτω ,κάποιοι άλλοι σε βουλιάζουν στην μιζέρια και την απογοήτευση.
Από όλους όμως, κάτι παίρνεις και σε όλους κάτι δίνεις, από την ψυχή σου.
Η δική μου ζωή ,είναι γεμάτη από ανθρώπους που στάθηκαν λίγο και με άλλαξαν πολύ.
Υπήρχαν κι οι άλλοι ,λίγοι και καλοί ,που από την άρχη κατάλαβα πως ήρθαν για να μείνουν...
Εναν από αυτούς τους άνθρωπους θέλω να αποχαιρετήσω σήμερα. Εναν άνθρωπο που ανοίγει τα φτερά του ,ξανά, για μια καινούρια ζωή , καινούρια αρχή....

Η Μαρτσούλα μου . Ο άνθρωπος ,που λίγο καιρό πριν, θα μπορούσα να σου περιγράψω με επιχειρήματα τον χαρακτήρα και την ιδιοσυγκρασία του...Μα που ποτέ μέχρι τώρα δεν σκέφτηκα πως, όταν θα ερχόταν η ώρα να πω ,πώς νιώθω γι αυτήν ,δεν θα έβρισκα καμιά λέξη που να χωράει τόση αγάπη......μόνο δάκρυα!!!
Τούτο το τραγούδι ,να το βρεις και να το βάζεις να το ακούς ,στα δύσκολα .......στα *δικά μας δύσκολα* ,ξέρεις εσύ..
Οσο για τις ευχές ...για το νέο σου βήμα......θαρρώ είναι περιττές! Μιλάνε τα μάτια πια!!

Ολα καλά ......λόγω τιμής!!

Εκδράμαμε και πάλι ...!!
Τούτη την φορά ...πήγαμε Μυκήνες -Ναύπλιο -!
Η εκδρομή ήταν πανέμορφη και βέβαια τα λόγια είναι περιττά.
Τα χρώματα μόνο ας μιλήσουν....

Μπροστά μας απλώνεται επιβλητικός .....

Ο λόφος των Μυκηνών
Η περίφημη πύλη των Λεόντων
Ο τάφος του Ατρέα
Το Παλαμήδι
Η θέα από το Παλαμήδι





Στο γυρισμό, τραγουδούσαμε....
*Χαρωπά τα δυο μου χέρια τα χτυπώ...
Μια και είμαι εγώ παιδί ξέρω πάντα να γελώ ....*

Ερώτηση Κρίσεως!!

Μου τα έχει σπάσει τα νεύρα ,ο μικρός με το διάβασμα τον τελευταίο καιρό. Περνάμε και κατά τους ειδικούς ένα στάδιο προεφηβείας η αλήθεια είναι και όλα είναι αρκετά δύσκολα.
Καθόλου συγκέντρωση και ένα μυαλό στα κάγκελα και μαζί με αυτό και η αντίδραση...ίσως απόρρεια κούρασης ,ίσως αντίσταση στην δική μου πίεση...
Ας είναι, χρειαζόμαστε μάλλον ξεκούραση.
Το παρακάτω γεγονός όμως ,ειναι από αυτά, που σου δίνουν σφαλιάρα και έρχεσαι στα ίσα σου ή που ,ενώ είσαι απογοητευμένος και πιστεύεις ότι όλα τα κάνεις λάθος ως γονιός ,έρχεται ένα τέτοιο γεγονός και σε αποστομώνει.

Τις προάλλες διάβαζε θρησκευτικά για τις ιεραποστολές του κόσμου.Κάπου εκεί μέσα ήταν και η Κίνα σας παραθέτω το απόσπασμα αυτούσιο και μετά τον διάλογο που ακολούθησε . Κι αν είστε χριστιανοί βοηθάτε γιατί με αυτό το παιδί σηκώνω τα χέρια ψηλά.

***Στην Κίνα , στην χώρα των δράκων, ο χριστιανισμός προσπαθεί ακόμα και σήμερα να γίνει γνωστός.Οι Κινέζοι είναι άνθρωποι που αγαπούν την παράδοση και τις τέχνες,γι αυτό και οι ορθόδοξοι ιεραπόστολοι προσπαθούν με την ενημέρωση και την λατρεία να προσελκύσουν το ενδιαφέρον τους.****

Ο μικρός διαβάζοντάς το ,γούρλωσε τα μάτια και άρχισε.
Μικρός... Μαμά , ο χριστιανισμός δεν είναι ελεύθερη θρησκεία?
Εγώ ... Ναι είναι .
Μικρός ....Δηλαδή όποιος θέλει πιστεύει ?
Εγώ ....Ναι .
Μικρός ...Τότε αυτούς τους κακομοίρηδες τους Κινέζους γιατί τους πιέζουμε να γίνουν αφού δεν θέλουν.
Εγώ ...Μα δεν τους πιέζουμε ,τους ενημερώνουμε απλώς..
Μικρός... Καλά με κοροιδεύεις...εδώ το λέει καθαρά .Προσπαθούμε να τους προσελκύσουμε.Δηλαδή είναι, σα να τους κάνουμε πλύση εγκεφάλου. Πώς μας βάζουν τις διαφημίσεις στην τηλεόραση εεε κάπως έτσι!!!

Και έρχεται η έρμη η μάνα μετά και αναρωτιέται....Χριστέ μου αυτό είναι το ίδιο παιδί ,με αυτό που ξεκινάει σήμερα να διαβάσει ένα μάθημα και τελειώνει μεθαύριο (που λέει ο λόγος) επειδή δεν γουστάρει να συγκεντρωθεί?
Ημαρτον...

Και πώς να μην θαυμάσεις το μυαλό τους!!

Χρόνια μας πολλά και καλά!!!

Να είμαστε όλοι γεροί και δυνατοί!!
Η δική μου γιορτή σήμερα, είναι αφιερωμένη στην

Λυδία

και σε όλα τα παιδιά του κόσμου!



Εύχομαι πάντα η ζωή τους να είναι ήρεμη και όμορφη όπως τούτη η εικόνα από το Ναύπλιο!!

...Ποτέ δεν φανταζόμουν, τί ήταν εκείνο το θαύμα, που ξεπρόβαλε μπροστά στα μάτια μου ,δέκα χρόνια πριν ,ένα μεσημέρι Πέμπτης.
Τώρα ξέρω και είμαι σίγουρη, πως ακόμα έχω πολλά να μάθω και να δω ...το εύχομαι τουλάχιστον.
Μεσημέρι Πέμπτης ,λοιπόν ,πριν δέκα χρόνια...ένα μικροσκοπικό πλασμάτακι με κατακίτρινα μαλλιά, (λες και κάποιος γνώριζε πως το αγαπημένο μου χρώμα είναι το κίτρινο), άνοιξε τα χέρια του σε μια αγκαλιά ,που μέσα της τώρα πια ,κρύβει τον κόσμο όλο...
Το γνώριζα ,πως κάπως έτσι ήταν τα συναισθήματα ,μα δεν το αισθανόμουν ,δεν το μύριζα ,δεν το άκουγα....Τώρα πια ξέρω
...Σε κοιτώ και προσπαθώ να καταλάβω ,που πήγε εκείνο το μικρό πλασματάκι, που τα βράδια και τις μέρες, κοιμόταν πάνω στο στήθος μου .Και πρέπει να σου πω ,πως ήταν ο πιο ήσυχος ύπνος που έκανα ποτέ ,εκείνος.
Απο τότε πέρασαν δέκα ολόκληρα χρόνια...και πέρασαν σαν το νερό...
...Χαίρομαι που μεγαλώνεις και μπροστά στα μάτια μου ,δημιουργείται ένας άνθρωπος όμορφος με καλά και κακά στοιχεία....
...Είμαι ευτυχισμένη ,που είμαι δίπλα σου και μέσα από σένα ,μαθαίνω να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος, καλύτερη γυναίκα ,καλύτερη μάνα.
...Ξέρω πως όλα αυτά τα χρόνια ,είχαμε και τις δύσκολες στιγμές μας.Γι αυτές λυπάμαι πολύ και σου ζητώ συγνώμη.
Για τις άλλες, τις όμορφες όμως ,δεν μου φτάνει μια ζωή για να σε ευχαριστήσω...
ΘΕΛΩ να είσαι πάντα γερός ,δυνατός . Να γίνεις καλός άνθρωπος .Μα πάνω από όλα, θέλω να σου πω ,πως στη ζωή σου ,θα μπορέσεις να αποκτήσεις ότι κι αν θες...αρκεί να το επιθυμήσεις πολύ . Να κυνηγάς τα όνειρα σου , να μην εγκαταλείπεις , να ρωτάς για να μαθαίνεις, να συμμερίζεσαι , να μην είσαι εγωιστής, να παλεύεις .Και μέσα σε όλα αυτά ,όποτε νιώσεις πως δεν μπορείς άλλο , πως λυγίζεις ...εγώ θα είμαι εκεί. Να σου δίνω το χέρι ή την ώθηση ,να πας παρακάτω...
Εκεί, με δύναμη και σθένος, μα πάνω από όλα με αγάπη.
Χρόνια πολλά παιδί μου με υγεία!!!!!!!!!!!

Οι βόλτες..............!!!

Τον τελευταίο καιρό....μου την βάρεσε πάλι με τις βόλτες και τις φωτογραφίες.
Βόλτες πολλές.....κάθε σαββατοκύριακο βουτάω την *μπουμπού* και την κάνω με ελαφρια πηδηματάκια.
Χάνομαι στα βουνά και στα λαγκάδια , ενίοτε και στην θάλασσα. Τώρα τελευταία περισσότερο στην θάλασσα.
Ετσι και το προηγούμενο σαββατοκύριακο, πετάχτηκα μέχρι το Πόρτο Γερμενό.
Το μέρος ήσυχο ακόμα , λίγοι μόνιμοι κάτοικοι , δυο τρεις παρέες απλωμένες στην θάλασσα και ψαράδες.
Η θέα από ψηλά είναι πραγματικά μαγευτική...Δεξιά από τον οικισμό στο τέλος του χωριού ,στο δρόμο προς το Προσήλι υπάρχει μια γραφική ψαροταβέρνα,ο Νίκας.
Σκαρφαλωμένη πάνω στα βράχια ,με τα τραπεζάκια της σχεδόν δίπλα στο κύμα .Λίγοι την γνωρίζουν και μάλλον μόνο οι ντόπιοι γιατί δεν φαίνεται από πουθενά.Τυχαία την ανακάλυψα ένα χρόνο πριν.
Οι φωτογραφίες ακόμα παραμένουν στην φωτογραφική μηχανή. Θα σας της δείξω όταν της βγάλω....
Τα χρώματα εξαίσια, ο ήλιος δυνατός και καυτός ,παρόλο που είναι άκομα Απρίλης. Κάποιοι τολμηροί έκαναν και μπάνιο...
Χάθηκα μέσα στα χρώματα , στις οσμές και την απόλυτη ησυχία. Περπάτησα ξυπόλυτη πάνω στην άμμο ,ξάπλωσα πάνω στα βράχια και το βλέμμα μου χάθηκε στον Κορινθιακό....

Τι περίεργο...όσο τα χρόνια περνούν ,αυτή η απομόνωση και τούτο το χάσιμο του μυαλού και του βλέμματος μου γίνεται όλο και πιο απαραίτητο.

(ΥΓ Η φωτό είναι ιδιοκτησίας του κυρίου Γ.Οι δικές μου θα αργήσουν...)

Ευχές..

Χάθηκα.......

Θέλω να ευχηθώ σε όλους Καλή Ανάσταση .

Τούτες τις ώρες της Μεγάλης Εβδομάδας ,ώρες περισυλλογής , είθε ο καθένας να κάνει την αυτοκριτική του.
Και την Κυριακή, η Ανάσταση να έρθει σε όλο τον κόσμο ,όπως και με όποιον τρόπο ο καθένας επιθυμεί.

Να είστε όλοι καλά.

Αφιερωμένο........

Σε κάποιες μανούλες ....!!!!!

Παιχνίδια ....πάλι.

Δυο χρωστώ....και ήρθε η ώρα να τα ξεπληρώσω ...
Ενα αυτό που με προσκάλεσε η θαλασσομπερδεμένη και που με προσκάλεσε ο Νεουορκέζος

Το ένα λέει να πω τέσσερα αγαπημένα τραγούδια που αφηγούνται ιστορίες , το άλλο πέντε πράγματα που με κάνουν τρελλή!!!

Θα αρχίσω από τα τραγούδια...
Το πρώτο λοιπόν είναι ένα καταπληκτικό τραγούδι ,τραγουδισμένο από έναν καταπληκτικό τραγουδιστή!!
Ξυλούρης λοιπόν και το ήτανε μια φορά ..


Το επόμενο αγαπημένο.....Στα λιμάνια


Ενα άλλο , όχι τόσο αφηγηματικό ..αλλά αγαπημένο.Θαλασσινός Παντελής ....ο πατέρας

Και το τελευταίο ,ούτε κι αυτό πολύ αφηγηματικό...when a man loves a woman.

Για το επόμενο παιχνιδάκι ....αυριο!!!
Τώρα πρέπει να καλέσω μάλλον κι εγώ κάποιον...Δεν ξέρω όποιος θέλει ας πάρει την σκυτάλη.

Πάρκο Αντώνης Τρίτσης!

Επειδή το θεωρώ σημαντικό και για εμάς τους κατοίκους της Δυτικής Αττικής είναι το σπίτι μας. Το επισημαίνω εδώ....για να έχω να θυμάμαι πότε αποφασίστηκε.
Ελπίζω τα λεφτά να πάνε εκεί που πρέπει ,να φτάσουν στο πάρκο και όχι στις τσέπες των απατεώνων.


Θυμήθηκαν το πάρκο «Α. Τρίτσης» 13 χρόνια μετά
Του Γιωργου Λιαλιου

Παρεμβάσεις με καθυστέρηση 13 ετών ανακοίνωσε χθες το ΥΠΕΧΩΔΕ για το εγκαταλελειμμένο Πάρκο «Αντώνης Τρίτσης». Ο μεγαλύτερος πνεύμονας πρασίνου μέσα στη δυτική Αττική ξεκίνησε ως πρότυπος χώρος περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και κατέληξε... μια ρυπαρή αλάνα, παρά τα εκατομμύρια ευρώ που διατέθηκαν για τη δημιουργία του και τις εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ που ελάμβαναν ετησίως οι δήμαρχοι της περιοχής για τη φροντίδα του.

Το Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης «Αντώνης Τρίτσης» (γνωστότερο ίσως ως Πύργος Βασιλίσσης) δημιουργήθηκε το 1996 ως το... «Μέγαρο Μουσικής» της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, κοστίζοντας περισσότερα από 5 δισ. δραχμές (15 εκατ. ευρώ), 75% των οποίων προήλθε από κοινοτικές χρηματοδοτήσεις. Ωστόσο, παρά τα φιλόδοξα αρχικά σχέδια, το πάρκο εγκαταλείφθηκε στην τύχη του, με αποτέλεσμα τη σταδιακή του απαξίωση. Κι αυτό παρά τη χρηματοδότηση των 200.000 ευρώ που ελάμβανε ετησίως ο φορέας διαχείρισης του πάρκου (σύμφωνα με το ΥΠΕΧΩΔΕ), επικεφαλής του οποίου ήταν διαδοχικά δήμαρχοι της ευρύτερης περιοχής. Η τύχη των χρημάτων δεν φάνηκε να απασχόλησε ιδιαίτερα το ΥΠΕΧΩΔΕ, το οποίο -κατά την κοινή του πρακτική- επί χρόνια απλώς «απέστρεφε το βλέμμα». Οι δημοτικές αρχές διαμαρτύρονταν για την κατάσταση του χώρου και επρόκειτο να πραγματοποιήσουν συγκέντρωση την επόμενη Πέμπτη στο ΥΠΕΧΩΔΕ.

Ισως και αυτή να ήταν η αφορμή που χθες ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κ. Γ. Σουφλιάς αίφνης κάλεσε τους εκπροσώπους της περιοχής [τον πρόεδρο της ΤΕΔΚΝΑ δήμαρχο Αιγάλεω κ. Δ. Καλογερόπουλο, τον πρόεδρο του ΑΣΔΑ (Αναπτυξιακός Σύνδεσμος Δυτικής Αθήνας) δήμαρχο Αγίας Βαρβάρας κ. Λ. Μίχο και με τους δημάρχους Αγ. Αναργύρων κ. Ν. Σαράντη, Ιλίου κ. Ν. Ζενέτο, και Καματερού κ. Ν. Καμαρινόπουλο] και τους ανακοίνωσε την άμεση χρηματοδότηση του πάρκου με 1,4 εκατ. ευρώ (το 50% από δωρεά του Ιδρύματος Λάτση), προς αποκατάσταση ζημιών και την ετήσια υποστήριξή του με 400.000 ευρώ. Νέος πρόεδρος του φορέα διαχείρισης του πάρκου ορίστηκε η πρόεδρος του Οργανισμού Αθήνας κ. Κατερίνα Συκιανάκη. Το ΥΠΕΧΩΔΕ επίσης ανακοίνωσε ότι θα εκπονήσει μελέτη για τη βιωσιμότητα του πάρκου, κρίνοντας ότι οι προηγούμενες ανταποδοτικές δραστηριότητες απέτυχαν. Οσον αφορά τις παρεμβάσεις, θα αφορούν την εξασφάλιση των απαραίτητων ποσοτήτων νερού, την αποκατάσταση της περίφραξης, του ηλεκτροφωτισμού και των λοιπών υποδομών.

Πηγή Καθημερινή

Αντε να δούμε μήπως τα εγγόνια μας μπορέσουν να έχουν τον τόπο που τους αξίζει.

Ιστορίες καθημερινής τρέλας!!

Αυτό τον καιρό ...εν όψει βαθμών τριμήνου στο σχολείο, βολοδέρνουμε ανάμεσα στα διαγωνίσματα. Πολλά διαγωνίσματα .Από μαθηματικά σε γλώσσα ,από γλώσσα σε θρησκευτικά ,από Αγγλικά σε Ιστορία και πάει λέγοντας.....

Χτες μέσα σε έναν τέτοιο παραλογισμό, καθώς διαβάζαμε Ιστορία έλαβε μέρος ο παρακάτω διάλογος.
Εγώ : Τι γνωρίζεις για τον Περικλή αγόρι μου.
Το αγόρι μου : Ο Περικλής έζησε στην Αθήνα τον 5 αιώνα πχ. Ηταν ένας άνθρωπος με πολλά χαρίσματα ,ο οποίος θέλησε να κάνει την Αθήνα πνευματικό κέντρο των Ελλήνων. Επειδή ήθελε να παρακινήσει τους Αθηναίους να ασχοληθούν με τα θέματα της πόλης ,θέσπισε ένα νόμο που έλεγε ότι όποιος είχε κάποιο αξίωμα θα πληρωνόταν.
Εγώ: Μάλιστα . Τίποτα άλλο ξέρεις αγόρι μου για τον Περικλή....
(Ο μικρός σκέφτεται λίγο και απάντα το θεικό ...)
Το αγόρι μου: αααααααααααααααα Ήταν και επίτροπος στον ναό του Αγίου Παντελεήμοντα στην Χίο.
Ηρθα και κόντεψα να πέσω από την καρέκλα,από τα γέλια.

Την προηγούμενη μέρα ,προχτές δηλαδή ,διαβάζαμε για το διαγώνισμα των θρησκευτικών , για τον κύριο Γιάγκο από την Χιο .
Τι να σου κάνει και το παιδάκι ,έτσι όπως τους τα βάζουν τα διαγωνίσματα ..τα έκανε όλα σαλάτα....
Τώρα τι θα γράψει στο διαγώνισμα ...ένας Γιάγκος στρατηγός και ένας Περικλής επίτροπος το ξέρουν.

Αντε το ζήσαμε κι αυτό , να είμαστε καλά να δούμε και το Ερέχθειο ,εργοστάσιο ανακύκλωσης ,μιας και την Δευτέρα γράφει διαγώνισμα στην Μελέτη!

Kάποιοι ....κάπου θα διαμαρτυρηθούν!!!

Με παρακάλεσε η φίλη μου η Λυγερή να βοηθήσω κι εγώ σε αυτήν την διαμαρτυρία.

Πάμε λοιπόν...

Κάλεσμα σε κινητοποίηση για την Ψυχική Υγεία

Ημερομηνία: 4 Μαρτίου 2009
Ώρα: Από τις 7 το πρωί και για όσο χρειαστεί
Τόπος: έξω από το Υπουργείο Υγείας
Τρόπος: Με αντίσκηνα, καρέκλες, φαγητό, μουσική, πανό, τηλεβόες και ό,τι άλλο σκεφτεί το κάθε σωματείο εργαζομένων, ο κάθε εργαζόμενος...

Και βέβαια ένα βροντερό κείμενο από τον Πηγαιμό

Αφιερωμένο.....!!!

Το παρακάτω είναι ένα απόσπασμα από το βιβλίο της Μάρως Βαμβουνάκη , οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο.

Κάποιος σήμερα ,για κάποιον λόγο μου το θύμισε....Το έχω διαβάσει 20 χρόνια πριν.
Αυτό το τελευταίο πολύ μου κακοφάνηκε...Καλέ πότε πέρασαν 20 χρόνια??? Ημαρτον!

Αφιερωμένο λοιπόν.
_____________________________________________________________________________________
Α! Οι παλιές αγάπες πεθαίνουν.
...Πεθαίνουν και πάνε στον παράδεισο στολισμένες απ'την καλοσύνη της αγίας μνήμης που θέλει να ξεχνά κάθε πίκρα τους, κάθε ώρα κακιά. Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο καθαγιασμένες, εξωραϊσμένες, καταξιωμένες μέσα σε σύννεφα νοσταλγίας που ακούραστα μνημονεύει τη δόξα τους και την ανεπανάληπτη ομορφιά τους.
Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο και δεν ανασταίνονται πια. Πεθαίνουν μέσα στο ίδιο το σώμα που τις γέννησε, στο σώμα που, αργότερα, από φάτνη έμεινε τάφος ξερός. Τάφος με πολλές και διάφορες επιτύμβιες επιγραφές που, με τον καιρό, αλλάζουν και γίνονται όλο και περισσότερο γενναιόδωρες.
____________________________________________________________________________________
(υγ Η φωτογραφία ανήκει http://jeff-hayes-painting.blogspot.com)

OΓΑ ...το μεγαλείο σου!

Θυμάστε που σας έλεγα για την γιαγιά....???Την βγάλαμε την γιαγιά από το νοσοκομείο.
Με βάση λοιπόν την ασθένεια της γιαγιάς ,οι γιατροί έκριναν, ότι χρήζει αναπνευστικής βοήθειας στο σπίτι.
Κοινώς ,θέλει οξυγόνο.
Είπαμε λοιπόν να χρησιμοποιήσουμε τα δικαιώματα του ταμείου της γιαγιάς.
ΟΓΑ ,ο ασφαλιστικός της φορέας.
Επικοινώνησα σήμερα με μια ευγενέστατη κυρία στο τηλεφωνικό κέντρο του ΟΓΑ, η οποία που έδωσε τις πληροφορίες που ζητούσα. Οι οποίες, πληροφορίες, είναι αναρτημένες και στο site του οργανισμού και σας τις παραθέτω...

ΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΠΑΡΟΧΕΣ

Ο ΟΓΑ αποδίδει στους ασφαλισμένους του τη δαπάνη παροχών Υγειονομικής Περίθαλψης, όπως:

- Οξυγονοθεραπεία στο σπίτι (φιάλη οξυγόνου, νεφελοποιητής, ενοίκιο συμπυκνωτή, Β-ΡΑΡ, C-PAP, αναπνευστήρας όγκου).

Δικαιολογητικά - Έκταση πρόσθετων παροχών:
Για όλες τις πρόσθετες παροχές, (κεφ. ΙΙΙ) που προαναφέραμε, πλην των δύο τελευταίων περιπτώσεων, προκειμένου να αποδοθεί από τον ΟΓΑ η νόμιμη δαπάνη, θα πρέπει ο ασφαλισμένος να προσκομίσει:
- Αίτηση
- Γνωμάτευση Κρατικού Θεραπευτηρίου, θεωρημένη από τον Ελεγκτή Γιατρό ΟΓΑ, από την οποία να προκύπτει η αναγκαιότητα χορήγησης του είδους ή διενέργειας της εξέτασης και θεωρημένη για το γνήσιο της υπογραφής από τη Διοικητική Υπηρεσία του Νοσοκομείου.
- Πρωτότυπο τιμολόγιο αγοράς ή δελτίο παροχής υπηρεσιών, θεωρημένο από τον Ελεγκτή Γιατρό ΟΓΑ.
- Βιβλιάριο υγείας ή σχετική βεβαίωση του Ανταποκριτή ΟΓΑ,

Καλά ως εδώ....?
Να επισημάνω ,ότι ο ελεγκτής ιατρός του ΟΓΑ βρίσκεται στην Λ. Αλεξάνδρας ,οπού εκεί ανήκει και το νοσοκομείο. Το νοσοκομείο είναι το Αγία Ολγα στην Ν. Ιωνία.
Πάμε παρακάτω γιατί εδώ είναι και το ζουμί.

Επιπλέον των προαναφερθέντων δικαιολογητικών, απαιτούνται κατά περίπτωση:
α) Για αναπνευστικές συσκευές και ειδικότερα:

- Για αγορά συσκευής Β-PAP καθώς και αναπνευστήρα όγκου
Από την ιατρική γνωμάτευση θα πρέπει να προκύπτει:
- Το προσδόκιμο επιβίωσης του ασθενή.
- Η δυνατότητα χρησιμοποίησης της συσκευής από το οικογενειακό
περιβάλλον του ασθενή.
- Προσφορές δύο εταιρειών και της εταιρείας από την οποία προμηθεύεται τη συσκευή. Για χρήση οξυγόνου, η αποδιδόμενη μηνιαία δαπάνη ανά ασφαλισμένο δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσόν των 180,00 € συμπεριλαμβανομένης και της δαπάνης μεταφοράς του οξυγόνου.
----------------------------------------------------------------------------------
Αναρωτιέμαι..αν αυτή η γυναίκα ήταν ολομόναχη στον κόσμο και δεν είχε κανέναν να τρέξει για όλα αυτά ,τα κωλόχαρτα ,τι θα γινόταν?
Αν δεν είχε τα χρήματα να αγοράσει το οξυγόνο ,τι θα συνέβαινε?
Η γιαγιά θα ήταν καταδικασμένη να πεθάνει από ασφυξία????
Κι τι είναι αυτό το ....προσδόκιμο επιβίωσης του ασθενή??????
Ωπα παιδιά, ...περιμένετε γιατί δεν έχω καλό σήμα με τον παράδεισο!!!
Τι λένε ρε οι άνθρωποι?
Και όλα αυτά για 180 ευρώ μηνιαίως?

Αι σιχτήρ .....πάλι με έβγαλαν έξω από τα ρούχα μου..
Τελείωσε ...είμαστε το κράτος της απαξίωσης.
------------------------------------------------------------------------------------
Τα συμπεράσματα δικά σας....
Τα γιαούρτια τα κερνάω εγώ!!

Χαιρετισμός! συνομωτικός.

Είναι όλα τόσο απλά τελικά....

Χτες το μεσημέρι ,παραβρέθηκα σε μια κηδεία. Κάπου σε ένα νεκροταφείο εκεί ψηλά...
Στο δρόμο της επιστροφής ,έτυχε να βρίσκομαι πρώτη σε ένα δρόμο με πυκνή ροή.
Καθώς κατέβαινα λοιπόν , ένα περιπολικό και μια τροχονόμος ,μας σταματούν πεζούς και αυτοκίνητα αμέσως.
Απο το στενό και με ταχύτητα και με ύφος ,οι Μερσέντες , τα περιπολικά και οι ζητάδες άρχισαν να περνούν με κατεύθυνση ένα κοντινό ξενοδοχείο.
Σταματημένη κοιτούσα...
Ασυναίσθητα άρχισα να μετράω δευτερόλεπτα , ένα , δύο ,τρία...Εκεί στο τρία απάνω και χωρίς να το καλοσκεφτώ βρέθηκα στην μέση του κάθετου δρόμου.
Η τροχονόμος με την σφυρίχτρα με πλησίασε ..
-Τι κάνετε κυρία μου?
-Πηγαίνω στην δουλειά μου .
-Μα δεν βλέπετε?
-Τι πράγμα ?
-Περνούν οι επίσημοι.Γυρίστε πίσω, σας παρακαλώ.
Με κοιτά οπισθοχωρώντας ,σίγουρη πως η παράκληση -εντολή της ,θα εκτελεστεί ...
Μένω ακίνητη με τις Μερσεντές να περνούν δίπλα μου ....Η τροχονόμος πλησιάζει...
Σας παρακαλώ μην με αναγκάζετε....
Σηκώνω το κεφάλι ,βγάζω τα γυαλιά και με ύφος δεν ξέρω εγώ τι ...της απαντώ..
Θα τους σταματήσεις εσύ ή εγώ???
Χάζεψε η τροχονόμος ....Λέγε της λέω...εκεί στη μέση του δρόμου...
Εσύ ή εγώ??
Απάντηση δεν περίμενα να πάρω....Συνέχισα με ελαφρύ βηματισμό το άλλο μισό του δρόμου.
Μια Μερσεντές σταμάτησε απότομα μπροστά μου και με περίμενε να περάσω...
Φτάνοντας στο απέναντι πεζοδρόμειο ,γύρισα και έκλεισα το μάτι στην τροχονόμο...
Κι αυτή ...κοιτώντας με έκανε κάτι που με εξέπληξε περισσότερο κι από την δική μου πράξη...
Σήκωσε το χέρι και με χαιρέτησε ...
Ξέρετε , όπως χαιρετούν τους ανωτέρους τους,όπως οφείλουν να χαιρετούν τον κάθε πολίτη.

Χαμογελώντας ...απομακρύνθηκα.
Στο μυαλό μου ... μια εικόνα σχηματίστηκε..
Δυο κορίτσια ,ένα ξανθό κι ένα μελαχροινό , από τελείως διαφορετικές πλευρές , σήμερα κάπου συναντήθηκαν. Και με τον μόνο τρόπο που οι άνθρωποι μπορούν ,κατάφεραν να συννενοηθούν . Εστω συνομωτικά.!!!

Αφιερωμένο εξαιρετικά στους ...όπου και όπως λύκους!!

Ο Σφακιανάκης δεν είναι και από τους αγαπημένους μου τραγουδιστές.Ούτε κρύο ,ούτε ζέστη.

Το τραγούδι όμως .....χτες που το ξανακουσα μου έκανε κάτι.


Βάλαμε ένα λύκο να φυλάει τα πρόβατα
σ' ένα άσπρο σπίτι να μη λέμε ονόματα
κάποια προβατάκια πολεμούν μοναχά τους
πολεμούν τον λύκο που μπήκε στο κοπάδι τους.

Πρόβατα ξυπνάτε η σειρά μας έρχεται
κι εσείς τσομπανάκια βρε άιντε να κουρεύεστε
πρόβατα ξυπνάτε πιάστε τα υψώματα
λύκοι θα υπάρχουν όσο υπάρχουν πρόβατα

Ήταν μια αρκούδα που το λύκο φύλαγε,
φύλαγε το λύκο που τη παραφύλαγε.
Λύκε η αρκούδα δεν είναι ακίνδυνη
τώρα πληγωμένη είναι επικίνδυνη.

Τον τελευταίο καιρό δεν μιλάω πολύ...Σίγουρα όχι γιατί δεν έχω κάτι να πω.
Είναι που φυλάγομαι συνεχώς από λύκους .Φυλάγομαι και παρατηρώ....