Χειμώνα αγάπη μου.

Από χτες το πρωί σαν χαζοχαρούμενο κάνω.Ξύπνησα με μια διάθεση διαολεμένη. Με το που άνοιξα τα παράθυρα και ένιωσα λίγο τσούξιμο από το κρύο...είπα...Κυρά μου ,φτιάξε καφέ..γιατί έχουμε δουλειές με φούντες.
Το έφτιαξα το καφεδάκι μου , αχνιστό ,αχνιστό ,φόρεσα την ζακετούλα μου ,πήρα τα τσιγαράκια μου και άραξα στο μπαλκόνι.Ψιλοπάγωσα η αλήθεια είναι αλλά δεν με ένοιαξε καθόλου. Ηθελα να το νιώσω ως το μεδούλι το κρύο...Σηκώθηκα και άρχισα ,τι χειμωνιάτικα κατέβασα , τι χαλιά άρχισα να στρώνω ..αφού η μάνα μου ήρθε και λάλησε και είπε στην αδερφή μου....η τρελλή πάνω....έχει μουσαφίρηδες...ποιούς ρωτάει η αδερφή μου?
Ηρθε ο χειμώνας , της απάντησε και σκάσανε στα γέλια...
Αφήστε τες να γελάνε....χιέστηκα..
Το μεσημεράκι το σπίτι ήταν ..τζιτζι....μέχρι και τα ξύλα πήραν την θέση τους δίπλα στο τζάκι.
Αραξα στο σαλόνι και έκανα ναααααα ένα πιάτο ζεστή κοτόσουπα...
Οι κουρτίνες μόνο μου έμειναν..αλλά το άλλο σ/κ αυτές.
Τον γουστάρω τον χειμώνα ...τρελλά. Τις βόλτες τα σαββατοκύριακα. Τα ζεστά τσάγια , σοκολάτες ,κλπ κλπ κλπ. Τα κρασάκια δίπλα στη φωτιά , τη κουβέρτα στα πόδια και έξω να ρίχνει την μάνα του και τον πατέρα του...και το κρύο....
Να ανοίγω το πρωί τα παράθυρά μου και να παγώνει το πρόσωπό μου , να παγώνει η ανάσα μου....

Καλώς ήρθες χειμώνα αγάπη μου.

Να τι μου έλειψε από τον χειμώνα των παιδικών μου χρόνων.