Πάντα κάπου ανάμεσά σας!!!

Στο τέλος μιας πολύ δύσκολης χρονιάς ......μπήκα για λίγο να σας διαβάσω και να σας ευχηθώ...


Καλές γιορτές

Υγεία για όλους και αισιοδοξία!!!


Σας φιλώ!!

Ατομική μου ενέργεια!!!

Και επειδή από το λίγο που έκανα την βόλτα μου στα τσαρδιά σας .
Λίγο ο ένας ,λίγος ο άλλος αρχίζουμε να τα σπάμε ...Ο καθείς για τους
δικούς του λόγους...
Πάρτε ένα τραγουδάκι .....που μιλάει για ενέργειες και επιθυμίες.



Ατομική μου ενέργεια λοιπόν ,και αυτό τραγούδι είναι αφιερωμένο σε όλους!!
Και κοίτα να δεις που είμαι σίγουρη πως οι περισσότεροι θα ταυτιστούμε!!

Πάρε με νύχτα, πάρε με
στων αστεριών το άρμα
να σεργιανίσω μια ψυχή
που τυραννάω καιρό

Στον κόσμο αυτό παιδεύτηκα
γιατί ήρθα μ' ένα κάρμα
το παραπέρα απ' τη ζωή
να μάθω ν' αγαπώ

Ατομική μου ενέργεια
κι ανάσα μου στα χείλη
την πρώτη ουσία, την αρχή,
σηκώστε με να δω

Όχι από περιέργεια,
μα δε χωράω στην ύλη
κι ετούτη η ψεύτρα η εποχή
την έχει για θεό

Δίνε μου, κόσμε, δίνε μου
το πιο θλιμμένο όπα
να στο γυρίσω μια στροφή
με σώμα ευγενικό

Κι αν είναι από το είναι μου
κι απ΄ την καρδιά που το 'πα
να γίνει η αγάπη προσευχή
και στάχτη το κακό

Ατομική μου ενέργεια
κι ανάσα μου στα χείλη
την πρώτη ουσία, την αρχή,
σηκώστε με να δω

Eίμαι η Ξανθιά και είμαι καλά!!

....Ετσι θέλω να πιστεύω τουλάχιστον.
Δύσκολοι καιροί ,προβλήματα που πρέπει να λυθούν ,εμπόδια που πρέπει να ξεπεραστούν....και αυτή η διαβολεμένη τακτική του χαρακτήρα μου να κλείνεται στο καβούκι του όταν περνά δύσκολα...με κρατούν μακρυά σας.

Σας διαβάζω όλους όμως.

........Θα επανέλθω, είναι το μόνο σίγουρο.

Απλά χρειάζομαι χρόνο!!

Την αγάπη μου....

SOS!!!

Υιός έκανε κατάληψη στο pc μου και μου το τσάκισε το σύστημα!! Μετά από πολλές προσπάθειες και ένα φορμάτ σε αναμονή , μου άφησε κουσούρι δεν μου ανοίγει τον γούγλη και άλλες μηχανές αναζήτησης.
Για αυτό έχω χαθεί για λίγο....μόλις το διορθώσω και πάλι εδώ...στις επάλξεις.

Δέχομαι συμβουλές!!
Οποιος μπορεί ας βοηθήσει!!!

....το λάδι εδώ πως καίγεται !!!

Πέλαγο να ζήσω δε θα βρω
σε ψυχή ψαριού κορμί γατίσιο
κάθε βράδυ βγαίνω να πνιγώ
πότε άστρα πότε άκρη της αβύσσου
κάτι κυνηγώ σαν τον ναυαγό
τα χρόνια μου σεντόνια μου τσιγάρα να τα σβήσω

Αυτή η νύχτα μένει
αιώνες παγωμένη
που 2 ψυχές δεν βρήκαν καταφύγιο
κι ήρθαν στον κόσμο ξένοι και καταδικασμένοι
να ζήσουν έναν έρωτα επίγειο

Χάθηκα και γω κάποια βραδιά
πέλαγο η φωνή του Καζαντζίδη
πέφταν τ'άστρα μες στην λασπουργιά
μαύρος μάγκας ο καιρός και μαύρο φίδι
μου'γνεφε η καρδιά πάρε μυρωδιά
το λάδι εδώ πως καίγεται και ζήσε το ταξίδι

Αφιερωμένο...σε όσους κάποτε έζησαν έναν έρωτα επίγειο!!

Κύριε Πρωθυπουργέ και λοιποί αρμόδιοι ....σας στέλνω χαιρετίσματα!!!

....Στην εταιρία που εργαζόμουν και βρίσκομαι ακόμα λόγω κάποιων εργασιών που πρέπει να γίνουν,στις αρχές της άνοιξης μας ήρθε το μπουγιουρντί της περαίωσης!!

Νομίζω ότι όλοι ξέρουμε τι θα πει περαίωση. Μεσούσης της κρίσης λοιπόν ,δεχτήκαμε την περαίωση ,πληρώσαμε την προκαταβολή και για δυο μήνες πληρώναμε και τις δόσεις. Λόγω όμως των οικονομικών προβλημάτων της επιχείρησης ,αυτές οι δόσεις σταμάτησαν να πληρώνονται .

Τον Ιούλιο λοιπόν ,αφού μαζέψαμε κάποια χρήματα ,πήγαμε ως ο νόμος μας επιτρέπει να ρυθμίσουμε την οφειλή μας . Πληρώσαμε την προκαταβολή και τις δόσεις μέχρι και τον Νοέμβριο του 2009 ,κοινώς δώσαμε και τέσσερις μήνες μπροστά.

Σήμερα καθώς βρισκόμουν στην εταιρία ,χτύπησε το τηλέφωνο από την εφορία!
Μια ευγενέστατη κοπέλα μου είπε πως , ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΟΔΗΓΙΑ ,άρτια αφιχθήσα την περασμένη εβδομάδα , πρέπει εως 21/9/09 να πάμε να πληρώσουμε τις ληξιπρόθεσμες οφειλές της περαίωσης (την οποία ρυθμίσαμε ,καθώς ο νόμος μας επιτρέπει) ,αλλιώς θα προβούν σε έλεγχο.!!!!

Κύριε Πρωθυπουργέ,κύριοι της αντιπολίτευσης ,κύριοι βουλευτές και λοιποί αρμόδιοι ....σας έχω χαιρετίσματα ,όχι τίποτα άλλο επειδή μας τα κάνατε τούμπανο με τις προεκλογικές σας δηλώσεις, την εταιρία που εργαζόμουν ,καταφέρατε να την κλείσετε ,αφού βρίσκεται σε εκκαθάριση ,και προσπαθεί να κλείσει τρύπες και να καλύψει όσες υποχρεώσεις μπορεί ...

Τώρα αν νομίζετε πως εγώ κάθομαι εδώ και μαζεύω ότι μπορώ για να το καταθέσω σε εσάς σας στέλνω χαιρετίσματα ότι τρελλός παπάς σας βάφτισε...

Εχω και μια αποζημίωση να πάρω..

Αι σιχτήρ.....ΚΟΠΙΑΣΤΕ ΓΙΑ ΕΛΕΓΧΟ!!

Ορεινές και ονειρικές αποδράσεις!!!

Με παρακάλεσε η Μάγισσα ...και εγώ άλλο που δεν ήθελα και είπα να την κάνω την ανάρτηση για την Πίνδο και για τις διακοπές part 1 που έκανα φέτος.
Προορισμός........ποιός άλλος ...το χωριό!!!!
Η Καλομοίρα...ένα χωριό στα βόρεια του νομού Τρικάλων ,περίπου 30 χλμ από την Καλαμπάκα και σε υψόμετρο 800 μέτρα, είναι εδώ και αρκετά χρόνια το λιμάνακι μου.
Η Καλομοίρα ,όνομα και πράγμα ,είναι για μένα ένα επίγειος παράδεισος , όχι μόνο για τις ομορφιές και την αγριάδα της φύσης ,αλλά και για την κοινότητα της ,που αποτελείται από Βλάχους ,ανθρώπους φιλόξενους και ευγενικούς.

Καλομοίρα λοιπόν ένα χωριό στην Νότια Πίνδο με καταπληκτική θέα
και πολύ πράσινο.Σε κάτι τέτοια δρομάκια ,κάθε απόγευμα οι περίπατοι έδιναν και έπαιρναν ,πριν το καθιερωμένο τσίπουρακι στην πλατεία του χωριού
Ενας τόπος ευλογημένος με τα σπίτια μέσα στα έλατα και στις οξυές και με την αρκούδα να κόβει βόλτες στα περίχωρα ...για κορόμηλα!!!
Ναι, μην μπερδευτείτε ,αυτά δεν είναι δαμάσκηνα ,είναι διασταύρωση κορομηλιάς με δαμασκηνιάς ..
Σε αυτόν τον τόπο λοιπόν πέρασα το πρώτο μέρος των καλοκαιρινών μου διακοπών.

Η Καλομοίρα έχει θέα τα Μετέωρα, που βέβαια κάθε φορά είναι μια από τις βόλτες μας . Οσες φορές και αν τα επισκευτώ , πάντα μένω άφωνη και μαγεμένη.Κάτω από την σκιά αυτών των πελώριων βράχων ,που πάντα με στοργή αγκαλιάζουν τον επισκέπτη ,είναι φορές που νιώθεις σαν πούπουλο που ο αέρας το παίρνει και το ταξιδεύει γύρω από τα πανέμορφα τούτα μέρη .Και είναι πάλι άλλες που το φως είναι τόσο εκθαμβωτικό και καθάριο που αντικρύζοντάς το ,με μιας ,γεμίζει η ψυχή με δύναμη και ελπίδα!

Σε αυτό λοιπόν το χωριό ,πέρα από τα παραδοσιακά μαγαζάκια ,πέντε τον αριθμό , γύρω από την πλατεία του με τον πλάτανο και που απλόχερα, οι άνθρωποι της Καλομοίρας θα σου προσφέρουν ότι τραβάει η όρεξη σου , λειτουργεί από αυτό το καλοκαίρι και ξενώνας . Και είμαστε περήφανοι γι αυτόν ..
Ο ξενώνας ανήκει στον Κώστα και στην Λίτσα ,που είναι μόνιμοι κάτοικοι του χωριού πλέον (ναι ναι μετακόμισαν κάποτε από την Αθήνα ) και που τον λειτουργούν όλο τον χρόνο!!
Μια ιδέα θα σας δώσω τώρα...γιατί γι αυτόν θα μιλήσω άλλη φορά!!

Ξενώνας *η Γουδουβάσδα *
Αυτό ήταν το πρώτο μέρος , έπεται συνέχεια με την εκδρομή στα Ζαγοροχώρια .
Το αγαπώ πολύ το χωριό...πως να το πω ,δεν έχετε νιώσει ποτέ ότι σε έναν τόπο είναι σαν να γεννηθήκατε ,σαν να βρήκατε πατρίδα?? Ε για μένα αυτός ο τόπος είναι η Καλομοίρα!!

Επιστροφή στον πολιτισμό!!!

.....Πίσω στον πολιτισμό ,εδώ και λίγες μέρες!
Με βαριά ,βαρύτατη καρδιά ομολογώ ,με την ψευδαίσθηση ότι κάτι θα άλλαξει σε τούτη την πόλη αλλά και με την υπόσχεση της διαφυγής από αυτήν δια παντός.

Οι διακοπές που χωρίστηκαν σε δυο μέρη ,ήταν πραγματικά όσον αφορά το πρώτο μέρος , εξαίσιες....Οσον αφορά το δεύτερο και πιο κοντινό στον πολιτισμό ,όχι και τόσο!!
Ας είναι ,οι μπαταρίες γέμισαν και ως δια μαγείας ,άμα τη εμφανίση στις πύλες της πρωτεύουσας, εξαφανίστηκαν αμέσως!!

Από το πρώτο μέρος .....των διακοπών ,που αφορούσε την διαμονή μου στην Πίνδο...εεε για αυτό τι μπορεί να πει κανείς...
Γέμισαν τα μάτια και η ψυχή με ήχους , χρώματα ,μυρωδιές , αισθήσεις και φωτογραφίες.......πολλές..
Τα μέρη σχεδόν γνωστά κάθε φορά , μια εκδρομή όμως στον Βοιδομάτη και στα Ζαχοροχώρια με γοήτευσε στην κυριολεξία!! Θα επανέλθω για αυτά !!
Στο χωριό ,έχουμε πια και ξενώνα!!! και γι αυτό θα σας πω!
Εκεί μετά τον δεκαπενταύγουστο , ξεκίνησε και το δεύτερο μέρος των διακοπών . Ο Πόρος ο προορισμός ,πιο κοντά στον πολιτισμό! Γι αυτό το μέρος θα σας πω λίγα πράγματα τώρα ,μιας και ως ελαττώμα της ξανθιάς να μην ξαναμιλάει ποτέ για τα μέρη που δεν της αρέσουν κι αυτό θα πάρει αυτήν την κατεύθυνση!
Ο Πόρος λοιπόν....σχετικά γραφικό νησί ,κυρίως μόνο το βράδυ! Η διαδρομή από Επίδαυρο ήταν όμορφη ...Οι παραλίες του λίγες μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού κι αυτές σχετικά καλές..Η πόλη μικρή χωρίς ιδιαίτερο τουριστικό ενδιαφέρον με σπιτάκια απλωμένα στο λόφο και κατα μήκος της παραλιακής όλα τα μαγαζιά.
Τα παραθαλάσσια χωριά της ,γεμάτα τουριστικά καταλύμματα που όμως θύμιζαν την εποχή του 60-70. Δυο τρία ξενοδοχεία όμως έκαναν την διαφορά..Η εξυπηρέτηση...χμμμμμμμμμμ!!!!!, ο πολιτισμός παιδί μου , αυτός που είθισται να κατατρώει το φιλότιμο μας!!
Το νησί σε τρία τέταρτα το γυρνούσες όλο...αλλά σε άλλο ποστ ,θα σας τον περιγράψω...
Κάποια στιγμή συγκρίνοντας εκείνο το άπλετο ....της Πίνδου με το νησί...με έπιασε κλειστοφοβία!!!
Θα σας τα πω όλα όμως....σιγά σιγά...!!
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Τώρα ...πίσω εδώ πάλι ,στον αγώνα .
Ευχομαι το φθινοπωρο να μην αργήσει και ο χειμώνας να είναι βαρύς....με πολύ κρύο και χιόνι!!! ( καλά δεν με μάθατε ακόμα)

Εύχομαι σε όλους καλή δύναμη ,κάτι μου λέει πως κάτι αλλάζει από τούτο το φθινόπωρο για όλους...και να σας πω και ένα μυστικό..?
Κάπου εκεί στα ξημερώματα της Πίνδου....την είδα την ελπίδα...σκαρφάλωνε με λαχταρά πάνω από τις βουνοκορφές και μου έκλεισε το μάτι....σιγοψιθυρίζοντας ...
*Πες στους φίλους σου να μην ανησυχούν....εγώ είμαι εδώ!!*

Ας την καλοδεχτούμε λοιπόν....
Σας φιλώ γλυκά...

Να φύγουμεεεεεεε ....να πάμε αλλού!!!!!

....Ηρθε ο καιρός και για εμάς......να φύγουμε , να πάμε αλλού!!!
Δέκα μέρες στο χωριό ....και δέκα μέρες στο νησί!!!!!!!!!

..............................................................................................................................

Ορεξη δεν ύπηρχε ήταν η αλήθεια ,λόγω των καταστάσεων...αλλά χειμώνας δεν θα βγει ,αν δεν αλλάξουμε παραστάσεις!!

Σας φιλώ όλους..
Ευχομαι καλά να περάσετε όπου κι αν είστε ....
Θα τα πούμε ,τον Σεπτέμβρη..

..........................................................................................................................

υγ (Φώτη.....πρώτα ο θεός ...Σαββάτο πρωί θα ξημερώσουμε με θέα την Πίνδο!)

Γρίπη Α...Η1Ν1

...Παρακολουθώ με αρκετή ψυχραιμία και χωρίς πανικό τα τεκτενόμενα με την γρίππη.
Χτες όμως άκουσα τον κ. Χαριτάκη (ειδικός σε κάτι δεν θυμάμαι τι) , να λέει πως καμιά αλλαγή δεν θα επέφεραν στην υγεία του 42 από την Κρήτη οι απαντήσεις του επιχρίσματός του!
Είπε πως μπορεί και να μην του έπερναν επίχρισμα για εξέταση , ετυχε και του πήραν.
Εν ολίγοις μας διαφώτισε ότι η διαδικασία είναι η εξής...
Ανεβάζεις πυρετό , έχεις πονόλαιμο ή κάποιο άλλο σύμπτωμα ?
Πηγαίνεις στο νοσοκομείο σε εξετάζουν ,σου δίνουν οδηγίες και σε διώχνουν . Και αν παρουσιάσεις βαριά κλινική εικόνα ή έχεις επιβάρυνση ξαναπάς!!!

Και έρχομαι ως Ξανθιά να αναρωτηθώ??

Ο 42 χρονος πήγε την Παρασκευή με ελαφριά (κατά την άποψη τους εικόνα ,γι αυτό και τον έστειλαν σπίτι του) μέχρι το επόμενο Σαββάτο που ξαναπήγε με επιδείνωση τέτοια που η κατάσταση της υγείας του θεωρείται κρίσιμη . Σωστά? Σωστά!!
Λέω τώρα εγώ.......δηλαδή μέση λύση δεν υπάρχει ....η ελαφριά και μας διώχνουν ή εντατική????
Δηλαδή αν τα αποτελέσματά του ,ο άνθρωπος τα είχε από την Κυριακή ..δεν θα του χορηγούσαν αντιβίωση? Δεν θα γλύτωνε την πνευμονία? ¨Ηταν καταδικασμένος από την αρχή????

Δεν ξέρω !! Αυτά που άκουσα χτες μου δίνουν την εντύπωση πως ....σαν να παίζεται ένας είδος ρώσικης ρουλέτας με την υγεία μας.
Δεν ξέρω , μπορεί και οι ίδιοι οι γιατροί να μην γνωρίζουν πως να το αντιμετωπίσουν!

Δηλαδή αρρωσταίνουμε ,μας εξετάζουν και μας στελνουν σπίτι ,αν δεν είμαστε βαριά μέχρι να γίνουμε βαριά και να μπούμε εντατική????

Σίγουρα κάποιον λόγο έχουν!!
Εκεί κάτω στην Κρήτη ,γίνονται πάντα ωραίοι γάμοι...κάτι όμως μου λέει πως στον συγκεκριμένο γάμο ,κάποιος άλλος και όχι τα συμπεθέρια πλήρωσαν την νύφη!!

Εχω απορίες πάλι η Ξανθιά....και να δω ποιός θα μου τις λύσει????

Τρέχω!!!!!!!!!!

Σας έχω αφήσει το ξέρω....όμως μην μου θυμώνετε!!!
Τρέχω τον τελευταίο καιρό ,αφού έμελλε τώρα στα γεράματα να ψάχνω και για δουλειά.
Κλείνει η εταιρία που δούλευα για 20 συναπτά έτη και βέβαια χωρίς αποζημείωσεις και τα συναφή...

Τρέχω λοιπόν ..γιατί ψάχνω για δουλειά....!!

Μολις τακτοποιηθώ ή βρω χρόνο και διάθεση θα σας γράψω.

Σας διαβάζω όμως ....όλους!!

Φιλιά

Στην ..........Καλομοίρα και γρήγορα!!!

Ταξίδι ...μπροστά μας, ξεκινάμε το μεσημέρι για το χωριό...!!!
Είναι η πρώτη φορά που θα ανέβω στο χωριό ,χωρίς ιδιαίτερη διάθεση και για λόγο, λίγο δύσκολο. Ας είναι....!!
Θα αλλάξω λίγο παραστάσεις και ίσως και να ξεχαστώ!!
Πολλά μαζεύτηκαν ,εκρεμμότητες που πρέπει να λυθούν και οι αντοχές όχι πολλές...
Θα δούμε.....
Φεύγοντας για τον τόπο που λατρεύω.....


Εχω βαθιά πίστη πως η Καλομοίρα (το χωριό) ....θα κάνει πάλι το θαύμα του...!!!
Και ίσως και να μας κάνει την χάρη να μας δροσισει την ψυχή με λίγη βροχή!!!!
Καλό σ/κ σε όλους!!

Μαχαίρι στην καρδιά!!!

Δυστυχώς δεν έχω ευχάριστα.......!!! Μάλλον δυσάρεστα.

Ο μικρός βιώνει μαζί μας αυτές τις μέρες μια απώλεια. Ο μπαμπάς του κολλητού του ,πέθανε την Κυριακή ,μόλις 37 ετών.

Φίλοι ,δάσκαλοι ,συγγενείς έχουμε όλοι πέσει από κοντά να σταθούμε σε αυτήν την οικογένεια που περνά δύσκολες ώρες.

Δυο μέρες τώρα ,τα πιτσιρίκια μένουν στο σπίτι μαζί με τον δικό μου. Οι συμβουλές προς το καμάρι μου για το πως θα χειριστούμε την κατάσταση πάνε κι έρχονται.
Στην τελευταία συμβουλή της ξανθιάς μάνας ,η απάντηση του υιού του μονογενή ήρθε ως σαν μαχαίρι στην καρδιά.
__________________________________________________________________
Μαμά... Παιδί μου ,τον Σ. δεν θα τον ρωτήσεις τίποτα. Μόνο όταν αυτός θελήσει να σου μιλήσει θα κάτσεις να τον ακούσεις. Πρέπει τώρα να του δείξουμε όλη μας την αγάπη και σε αυτόν και στο Λενάκι. Εντάξει?????

Ο μονογενής..... Εντάξει μαμά . Εγώ τα καταλαβαίνω τα παιδιά περισσότερο από όλους .

Μαμά ..... Γιατί παιδί μου??

Ο μονογενής.... Γιατί κι εγώ είμαι μόνος μου ....!

( Η αλήθεια λοιπόν , μπροστά στα μάτια μας . Γυμνή και κοφτερή σαν μαχαίρι)

Μαμά....Δεν είναι το ίδιο Γ...μου..

Ο μονογενής....Ναι ,δεν είναι . Είναι όμως παρόμοιο!!!

Λόγω τιμής!!!

Στην ζωή μας ,το μόνο σίγουρο είναι ,πως οι άνθρωποι, είναι η σημαντικότερη συνιστώσα.
Κάποιοι από αυτούς περνούν για λίγο ,κάποιοι άλλοι μένουν . Κάποιοι σου δίνουν μια ώθηση να πας παρακάτω ,κάποιοι άλλοι σε βουλιάζουν στην μιζέρια και την απογοήτευση.
Από όλους όμως, κάτι παίρνεις και σε όλους κάτι δίνεις, από την ψυχή σου.
Η δική μου ζωή ,είναι γεμάτη από ανθρώπους που στάθηκαν λίγο και με άλλαξαν πολύ.
Υπήρχαν κι οι άλλοι ,λίγοι και καλοί ,που από την άρχη κατάλαβα πως ήρθαν για να μείνουν...
Εναν από αυτούς τους άνθρωπους θέλω να αποχαιρετήσω σήμερα. Εναν άνθρωπο που ανοίγει τα φτερά του ,ξανά, για μια καινούρια ζωή , καινούρια αρχή....

Η Μαρτσούλα μου . Ο άνθρωπος ,που λίγο καιρό πριν, θα μπορούσα να σου περιγράψω με επιχειρήματα τον χαρακτήρα και την ιδιοσυγκρασία του...Μα που ποτέ μέχρι τώρα δεν σκέφτηκα πως, όταν θα ερχόταν η ώρα να πω ,πώς νιώθω γι αυτήν ,δεν θα έβρισκα καμιά λέξη που να χωράει τόση αγάπη......μόνο δάκρυα!!!
Τούτο το τραγούδι ,να το βρεις και να το βάζεις να το ακούς ,στα δύσκολα .......στα *δικά μας δύσκολα* ,ξέρεις εσύ..
Οσο για τις ευχές ...για το νέο σου βήμα......θαρρώ είναι περιττές! Μιλάνε τα μάτια πια!!

Ολα καλά ......λόγω τιμής!!

Εκδράμαμε και πάλι ...!!
Τούτη την φορά ...πήγαμε Μυκήνες -Ναύπλιο -!
Η εκδρομή ήταν πανέμορφη και βέβαια τα λόγια είναι περιττά.
Τα χρώματα μόνο ας μιλήσουν....

Μπροστά μας απλώνεται επιβλητικός .....

Ο λόφος των Μυκηνών
Η περίφημη πύλη των Λεόντων
Ο τάφος του Ατρέα
Το Παλαμήδι
Η θέα από το Παλαμήδι





Στο γυρισμό, τραγουδούσαμε....
*Χαρωπά τα δυο μου χέρια τα χτυπώ...
Μια και είμαι εγώ παιδί ξέρω πάντα να γελώ ....*

Ερώτηση Κρίσεως!!

Μου τα έχει σπάσει τα νεύρα ,ο μικρός με το διάβασμα τον τελευταίο καιρό. Περνάμε και κατά τους ειδικούς ένα στάδιο προεφηβείας η αλήθεια είναι και όλα είναι αρκετά δύσκολα.
Καθόλου συγκέντρωση και ένα μυαλό στα κάγκελα και μαζί με αυτό και η αντίδραση...ίσως απόρρεια κούρασης ,ίσως αντίσταση στην δική μου πίεση...
Ας είναι, χρειαζόμαστε μάλλον ξεκούραση.
Το παρακάτω γεγονός όμως ,ειναι από αυτά, που σου δίνουν σφαλιάρα και έρχεσαι στα ίσα σου ή που ,ενώ είσαι απογοητευμένος και πιστεύεις ότι όλα τα κάνεις λάθος ως γονιός ,έρχεται ένα τέτοιο γεγονός και σε αποστομώνει.

Τις προάλλες διάβαζε θρησκευτικά για τις ιεραποστολές του κόσμου.Κάπου εκεί μέσα ήταν και η Κίνα σας παραθέτω το απόσπασμα αυτούσιο και μετά τον διάλογο που ακολούθησε . Κι αν είστε χριστιανοί βοηθάτε γιατί με αυτό το παιδί σηκώνω τα χέρια ψηλά.

***Στην Κίνα , στην χώρα των δράκων, ο χριστιανισμός προσπαθεί ακόμα και σήμερα να γίνει γνωστός.Οι Κινέζοι είναι άνθρωποι που αγαπούν την παράδοση και τις τέχνες,γι αυτό και οι ορθόδοξοι ιεραπόστολοι προσπαθούν με την ενημέρωση και την λατρεία να προσελκύσουν το ενδιαφέρον τους.****

Ο μικρός διαβάζοντάς το ,γούρλωσε τα μάτια και άρχισε.
Μικρός... Μαμά , ο χριστιανισμός δεν είναι ελεύθερη θρησκεία?
Εγώ ... Ναι είναι .
Μικρός ....Δηλαδή όποιος θέλει πιστεύει ?
Εγώ ....Ναι .
Μικρός ...Τότε αυτούς τους κακομοίρηδες τους Κινέζους γιατί τους πιέζουμε να γίνουν αφού δεν θέλουν.
Εγώ ...Μα δεν τους πιέζουμε ,τους ενημερώνουμε απλώς..
Μικρός... Καλά με κοροιδεύεις...εδώ το λέει καθαρά .Προσπαθούμε να τους προσελκύσουμε.Δηλαδή είναι, σα να τους κάνουμε πλύση εγκεφάλου. Πώς μας βάζουν τις διαφημίσεις στην τηλεόραση εεε κάπως έτσι!!!

Και έρχεται η έρμη η μάνα μετά και αναρωτιέται....Χριστέ μου αυτό είναι το ίδιο παιδί ,με αυτό που ξεκινάει σήμερα να διαβάσει ένα μάθημα και τελειώνει μεθαύριο (που λέει ο λόγος) επειδή δεν γουστάρει να συγκεντρωθεί?
Ημαρτον...

Και πώς να μην θαυμάσεις το μυαλό τους!!

Χρόνια μας πολλά και καλά!!!

Να είμαστε όλοι γεροί και δυνατοί!!
Η δική μου γιορτή σήμερα, είναι αφιερωμένη στην

Λυδία

και σε όλα τα παιδιά του κόσμου!



Εύχομαι πάντα η ζωή τους να είναι ήρεμη και όμορφη όπως τούτη η εικόνα από το Ναύπλιο!!

...Ποτέ δεν φανταζόμουν, τί ήταν εκείνο το θαύμα, που ξεπρόβαλε μπροστά στα μάτια μου ,δέκα χρόνια πριν ,ένα μεσημέρι Πέμπτης.
Τώρα ξέρω και είμαι σίγουρη, πως ακόμα έχω πολλά να μάθω και να δω ...το εύχομαι τουλάχιστον.
Μεσημέρι Πέμπτης ,λοιπόν ,πριν δέκα χρόνια...ένα μικροσκοπικό πλασμάτακι με κατακίτρινα μαλλιά, (λες και κάποιος γνώριζε πως το αγαπημένο μου χρώμα είναι το κίτρινο), άνοιξε τα χέρια του σε μια αγκαλιά ,που μέσα της τώρα πια ,κρύβει τον κόσμο όλο...
Το γνώριζα ,πως κάπως έτσι ήταν τα συναισθήματα ,μα δεν το αισθανόμουν ,δεν το μύριζα ,δεν το άκουγα....Τώρα πια ξέρω
...Σε κοιτώ και προσπαθώ να καταλάβω ,που πήγε εκείνο το μικρό πλασματάκι, που τα βράδια και τις μέρες, κοιμόταν πάνω στο στήθος μου .Και πρέπει να σου πω ,πως ήταν ο πιο ήσυχος ύπνος που έκανα ποτέ ,εκείνος.
Απο τότε πέρασαν δέκα ολόκληρα χρόνια...και πέρασαν σαν το νερό...
...Χαίρομαι που μεγαλώνεις και μπροστά στα μάτια μου ,δημιουργείται ένας άνθρωπος όμορφος με καλά και κακά στοιχεία....
...Είμαι ευτυχισμένη ,που είμαι δίπλα σου και μέσα από σένα ,μαθαίνω να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος, καλύτερη γυναίκα ,καλύτερη μάνα.
...Ξέρω πως όλα αυτά τα χρόνια ,είχαμε και τις δύσκολες στιγμές μας.Γι αυτές λυπάμαι πολύ και σου ζητώ συγνώμη.
Για τις άλλες, τις όμορφες όμως ,δεν μου φτάνει μια ζωή για να σε ευχαριστήσω...
ΘΕΛΩ να είσαι πάντα γερός ,δυνατός . Να γίνεις καλός άνθρωπος .Μα πάνω από όλα, θέλω να σου πω ,πως στη ζωή σου ,θα μπορέσεις να αποκτήσεις ότι κι αν θες...αρκεί να το επιθυμήσεις πολύ . Να κυνηγάς τα όνειρα σου , να μην εγκαταλείπεις , να ρωτάς για να μαθαίνεις, να συμμερίζεσαι , να μην είσαι εγωιστής, να παλεύεις .Και μέσα σε όλα αυτά ,όποτε νιώσεις πως δεν μπορείς άλλο , πως λυγίζεις ...εγώ θα είμαι εκεί. Να σου δίνω το χέρι ή την ώθηση ,να πας παρακάτω...
Εκεί, με δύναμη και σθένος, μα πάνω από όλα με αγάπη.
Χρόνια πολλά παιδί μου με υγεία!!!!!!!!!!!

Οι βόλτες..............!!!

Τον τελευταίο καιρό....μου την βάρεσε πάλι με τις βόλτες και τις φωτογραφίες.
Βόλτες πολλές.....κάθε σαββατοκύριακο βουτάω την *μπουμπού* και την κάνω με ελαφρια πηδηματάκια.
Χάνομαι στα βουνά και στα λαγκάδια , ενίοτε και στην θάλασσα. Τώρα τελευταία περισσότερο στην θάλασσα.
Ετσι και το προηγούμενο σαββατοκύριακο, πετάχτηκα μέχρι το Πόρτο Γερμενό.
Το μέρος ήσυχο ακόμα , λίγοι μόνιμοι κάτοικοι , δυο τρεις παρέες απλωμένες στην θάλασσα και ψαράδες.
Η θέα από ψηλά είναι πραγματικά μαγευτική...Δεξιά από τον οικισμό στο τέλος του χωριού ,στο δρόμο προς το Προσήλι υπάρχει μια γραφική ψαροταβέρνα,ο Νίκας.
Σκαρφαλωμένη πάνω στα βράχια ,με τα τραπεζάκια της σχεδόν δίπλα στο κύμα .Λίγοι την γνωρίζουν και μάλλον μόνο οι ντόπιοι γιατί δεν φαίνεται από πουθενά.Τυχαία την ανακάλυψα ένα χρόνο πριν.
Οι φωτογραφίες ακόμα παραμένουν στην φωτογραφική μηχανή. Θα σας της δείξω όταν της βγάλω....
Τα χρώματα εξαίσια, ο ήλιος δυνατός και καυτός ,παρόλο που είναι άκομα Απρίλης. Κάποιοι τολμηροί έκαναν και μπάνιο...
Χάθηκα μέσα στα χρώματα , στις οσμές και την απόλυτη ησυχία. Περπάτησα ξυπόλυτη πάνω στην άμμο ,ξάπλωσα πάνω στα βράχια και το βλέμμα μου χάθηκε στον Κορινθιακό....

Τι περίεργο...όσο τα χρόνια περνούν ,αυτή η απομόνωση και τούτο το χάσιμο του μυαλού και του βλέμματος μου γίνεται όλο και πιο απαραίτητο.

(ΥΓ Η φωτό είναι ιδιοκτησίας του κυρίου Γ.Οι δικές μου θα αργήσουν...)

Ευχές..

Χάθηκα.......

Θέλω να ευχηθώ σε όλους Καλή Ανάσταση .

Τούτες τις ώρες της Μεγάλης Εβδομάδας ,ώρες περισυλλογής , είθε ο καθένας να κάνει την αυτοκριτική του.
Και την Κυριακή, η Ανάσταση να έρθει σε όλο τον κόσμο ,όπως και με όποιον τρόπο ο καθένας επιθυμεί.

Να είστε όλοι καλά.

Αφιερωμένο........

Σε κάποιες μανούλες ....!!!!!

Παιχνίδια ....πάλι.

Δυο χρωστώ....και ήρθε η ώρα να τα ξεπληρώσω ...
Ενα αυτό που με προσκάλεσε η θαλασσομπερδεμένη και που με προσκάλεσε ο Νεουορκέζος

Το ένα λέει να πω τέσσερα αγαπημένα τραγούδια που αφηγούνται ιστορίες , το άλλο πέντε πράγματα που με κάνουν τρελλή!!!

Θα αρχίσω από τα τραγούδια...
Το πρώτο λοιπόν είναι ένα καταπληκτικό τραγούδι ,τραγουδισμένο από έναν καταπληκτικό τραγουδιστή!!
Ξυλούρης λοιπόν και το ήτανε μια φορά ..


Το επόμενο αγαπημένο.....Στα λιμάνια


Ενα άλλο , όχι τόσο αφηγηματικό ..αλλά αγαπημένο.Θαλασσινός Παντελής ....ο πατέρας

Και το τελευταίο ,ούτε κι αυτό πολύ αφηγηματικό...when a man loves a woman.

Για το επόμενο παιχνιδάκι ....αυριο!!!
Τώρα πρέπει να καλέσω μάλλον κι εγώ κάποιον...Δεν ξέρω όποιος θέλει ας πάρει την σκυτάλη.

Πάρκο Αντώνης Τρίτσης!

Επειδή το θεωρώ σημαντικό και για εμάς τους κατοίκους της Δυτικής Αττικής είναι το σπίτι μας. Το επισημαίνω εδώ....για να έχω να θυμάμαι πότε αποφασίστηκε.
Ελπίζω τα λεφτά να πάνε εκεί που πρέπει ,να φτάσουν στο πάρκο και όχι στις τσέπες των απατεώνων.


Θυμήθηκαν το πάρκο «Α. Τρίτσης» 13 χρόνια μετά
Του Γιωργου Λιαλιου

Παρεμβάσεις με καθυστέρηση 13 ετών ανακοίνωσε χθες το ΥΠΕΧΩΔΕ για το εγκαταλελειμμένο Πάρκο «Αντώνης Τρίτσης». Ο μεγαλύτερος πνεύμονας πρασίνου μέσα στη δυτική Αττική ξεκίνησε ως πρότυπος χώρος περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και κατέληξε... μια ρυπαρή αλάνα, παρά τα εκατομμύρια ευρώ που διατέθηκαν για τη δημιουργία του και τις εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ που ελάμβαναν ετησίως οι δήμαρχοι της περιοχής για τη φροντίδα του.

Το Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης «Αντώνης Τρίτσης» (γνωστότερο ίσως ως Πύργος Βασιλίσσης) δημιουργήθηκε το 1996 ως το... «Μέγαρο Μουσικής» της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, κοστίζοντας περισσότερα από 5 δισ. δραχμές (15 εκατ. ευρώ), 75% των οποίων προήλθε από κοινοτικές χρηματοδοτήσεις. Ωστόσο, παρά τα φιλόδοξα αρχικά σχέδια, το πάρκο εγκαταλείφθηκε στην τύχη του, με αποτέλεσμα τη σταδιακή του απαξίωση. Κι αυτό παρά τη χρηματοδότηση των 200.000 ευρώ που ελάμβανε ετησίως ο φορέας διαχείρισης του πάρκου (σύμφωνα με το ΥΠΕΧΩΔΕ), επικεφαλής του οποίου ήταν διαδοχικά δήμαρχοι της ευρύτερης περιοχής. Η τύχη των χρημάτων δεν φάνηκε να απασχόλησε ιδιαίτερα το ΥΠΕΧΩΔΕ, το οποίο -κατά την κοινή του πρακτική- επί χρόνια απλώς «απέστρεφε το βλέμμα». Οι δημοτικές αρχές διαμαρτύρονταν για την κατάσταση του χώρου και επρόκειτο να πραγματοποιήσουν συγκέντρωση την επόμενη Πέμπτη στο ΥΠΕΧΩΔΕ.

Ισως και αυτή να ήταν η αφορμή που χθες ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κ. Γ. Σουφλιάς αίφνης κάλεσε τους εκπροσώπους της περιοχής [τον πρόεδρο της ΤΕΔΚΝΑ δήμαρχο Αιγάλεω κ. Δ. Καλογερόπουλο, τον πρόεδρο του ΑΣΔΑ (Αναπτυξιακός Σύνδεσμος Δυτικής Αθήνας) δήμαρχο Αγίας Βαρβάρας κ. Λ. Μίχο και με τους δημάρχους Αγ. Αναργύρων κ. Ν. Σαράντη, Ιλίου κ. Ν. Ζενέτο, και Καματερού κ. Ν. Καμαρινόπουλο] και τους ανακοίνωσε την άμεση χρηματοδότηση του πάρκου με 1,4 εκατ. ευρώ (το 50% από δωρεά του Ιδρύματος Λάτση), προς αποκατάσταση ζημιών και την ετήσια υποστήριξή του με 400.000 ευρώ. Νέος πρόεδρος του φορέα διαχείρισης του πάρκου ορίστηκε η πρόεδρος του Οργανισμού Αθήνας κ. Κατερίνα Συκιανάκη. Το ΥΠΕΧΩΔΕ επίσης ανακοίνωσε ότι θα εκπονήσει μελέτη για τη βιωσιμότητα του πάρκου, κρίνοντας ότι οι προηγούμενες ανταποδοτικές δραστηριότητες απέτυχαν. Οσον αφορά τις παρεμβάσεις, θα αφορούν την εξασφάλιση των απαραίτητων ποσοτήτων νερού, την αποκατάσταση της περίφραξης, του ηλεκτροφωτισμού και των λοιπών υποδομών.

Πηγή Καθημερινή

Αντε να δούμε μήπως τα εγγόνια μας μπορέσουν να έχουν τον τόπο που τους αξίζει.

Ιστορίες καθημερινής τρέλας!!

Αυτό τον καιρό ...εν όψει βαθμών τριμήνου στο σχολείο, βολοδέρνουμε ανάμεσα στα διαγωνίσματα. Πολλά διαγωνίσματα .Από μαθηματικά σε γλώσσα ,από γλώσσα σε θρησκευτικά ,από Αγγλικά σε Ιστορία και πάει λέγοντας.....

Χτες μέσα σε έναν τέτοιο παραλογισμό, καθώς διαβάζαμε Ιστορία έλαβε μέρος ο παρακάτω διάλογος.
Εγώ : Τι γνωρίζεις για τον Περικλή αγόρι μου.
Το αγόρι μου : Ο Περικλής έζησε στην Αθήνα τον 5 αιώνα πχ. Ηταν ένας άνθρωπος με πολλά χαρίσματα ,ο οποίος θέλησε να κάνει την Αθήνα πνευματικό κέντρο των Ελλήνων. Επειδή ήθελε να παρακινήσει τους Αθηναίους να ασχοληθούν με τα θέματα της πόλης ,θέσπισε ένα νόμο που έλεγε ότι όποιος είχε κάποιο αξίωμα θα πληρωνόταν.
Εγώ: Μάλιστα . Τίποτα άλλο ξέρεις αγόρι μου για τον Περικλή....
(Ο μικρός σκέφτεται λίγο και απάντα το θεικό ...)
Το αγόρι μου: αααααααααααααααα Ήταν και επίτροπος στον ναό του Αγίου Παντελεήμοντα στην Χίο.
Ηρθα και κόντεψα να πέσω από την καρέκλα,από τα γέλια.

Την προηγούμενη μέρα ,προχτές δηλαδή ,διαβάζαμε για το διαγώνισμα των θρησκευτικών , για τον κύριο Γιάγκο από την Χιο .
Τι να σου κάνει και το παιδάκι ,έτσι όπως τους τα βάζουν τα διαγωνίσματα ..τα έκανε όλα σαλάτα....
Τώρα τι θα γράψει στο διαγώνισμα ...ένας Γιάγκος στρατηγός και ένας Περικλής επίτροπος το ξέρουν.

Αντε το ζήσαμε κι αυτό , να είμαστε καλά να δούμε και το Ερέχθειο ,εργοστάσιο ανακύκλωσης ,μιας και την Δευτέρα γράφει διαγώνισμα στην Μελέτη!

Kάποιοι ....κάπου θα διαμαρτυρηθούν!!!

Με παρακάλεσε η φίλη μου η Λυγερή να βοηθήσω κι εγώ σε αυτήν την διαμαρτυρία.

Πάμε λοιπόν...

Κάλεσμα σε κινητοποίηση για την Ψυχική Υγεία

Ημερομηνία: 4 Μαρτίου 2009
Ώρα: Από τις 7 το πρωί και για όσο χρειαστεί
Τόπος: έξω από το Υπουργείο Υγείας
Τρόπος: Με αντίσκηνα, καρέκλες, φαγητό, μουσική, πανό, τηλεβόες και ό,τι άλλο σκεφτεί το κάθε σωματείο εργαζομένων, ο κάθε εργαζόμενος...

Και βέβαια ένα βροντερό κείμενο από τον Πηγαιμό

Αφιερωμένο.....!!!

Το παρακάτω είναι ένα απόσπασμα από το βιβλίο της Μάρως Βαμβουνάκη , οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο.

Κάποιος σήμερα ,για κάποιον λόγο μου το θύμισε....Το έχω διαβάσει 20 χρόνια πριν.
Αυτό το τελευταίο πολύ μου κακοφάνηκε...Καλέ πότε πέρασαν 20 χρόνια??? Ημαρτον!

Αφιερωμένο λοιπόν.
_____________________________________________________________________________________
Α! Οι παλιές αγάπες πεθαίνουν.
...Πεθαίνουν και πάνε στον παράδεισο στολισμένες απ'την καλοσύνη της αγίας μνήμης που θέλει να ξεχνά κάθε πίκρα τους, κάθε ώρα κακιά. Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο καθαγιασμένες, εξωραϊσμένες, καταξιωμένες μέσα σε σύννεφα νοσταλγίας που ακούραστα μνημονεύει τη δόξα τους και την ανεπανάληπτη ομορφιά τους.
Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο και δεν ανασταίνονται πια. Πεθαίνουν μέσα στο ίδιο το σώμα που τις γέννησε, στο σώμα που, αργότερα, από φάτνη έμεινε τάφος ξερός. Τάφος με πολλές και διάφορες επιτύμβιες επιγραφές που, με τον καιρό, αλλάζουν και γίνονται όλο και περισσότερο γενναιόδωρες.
____________________________________________________________________________________
(υγ Η φωτογραφία ανήκει http://jeff-hayes-painting.blogspot.com)

OΓΑ ...το μεγαλείο σου!

Θυμάστε που σας έλεγα για την γιαγιά....???Την βγάλαμε την γιαγιά από το νοσοκομείο.
Με βάση λοιπόν την ασθένεια της γιαγιάς ,οι γιατροί έκριναν, ότι χρήζει αναπνευστικής βοήθειας στο σπίτι.
Κοινώς ,θέλει οξυγόνο.
Είπαμε λοιπόν να χρησιμοποιήσουμε τα δικαιώματα του ταμείου της γιαγιάς.
ΟΓΑ ,ο ασφαλιστικός της φορέας.
Επικοινώνησα σήμερα με μια ευγενέστατη κυρία στο τηλεφωνικό κέντρο του ΟΓΑ, η οποία που έδωσε τις πληροφορίες που ζητούσα. Οι οποίες, πληροφορίες, είναι αναρτημένες και στο site του οργανισμού και σας τις παραθέτω...

ΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΠΑΡΟΧΕΣ

Ο ΟΓΑ αποδίδει στους ασφαλισμένους του τη δαπάνη παροχών Υγειονομικής Περίθαλψης, όπως:

- Οξυγονοθεραπεία στο σπίτι (φιάλη οξυγόνου, νεφελοποιητής, ενοίκιο συμπυκνωτή, Β-ΡΑΡ, C-PAP, αναπνευστήρας όγκου).

Δικαιολογητικά - Έκταση πρόσθετων παροχών:
Για όλες τις πρόσθετες παροχές, (κεφ. ΙΙΙ) που προαναφέραμε, πλην των δύο τελευταίων περιπτώσεων, προκειμένου να αποδοθεί από τον ΟΓΑ η νόμιμη δαπάνη, θα πρέπει ο ασφαλισμένος να προσκομίσει:
- Αίτηση
- Γνωμάτευση Κρατικού Θεραπευτηρίου, θεωρημένη από τον Ελεγκτή Γιατρό ΟΓΑ, από την οποία να προκύπτει η αναγκαιότητα χορήγησης του είδους ή διενέργειας της εξέτασης και θεωρημένη για το γνήσιο της υπογραφής από τη Διοικητική Υπηρεσία του Νοσοκομείου.
- Πρωτότυπο τιμολόγιο αγοράς ή δελτίο παροχής υπηρεσιών, θεωρημένο από τον Ελεγκτή Γιατρό ΟΓΑ.
- Βιβλιάριο υγείας ή σχετική βεβαίωση του Ανταποκριτή ΟΓΑ,

Καλά ως εδώ....?
Να επισημάνω ,ότι ο ελεγκτής ιατρός του ΟΓΑ βρίσκεται στην Λ. Αλεξάνδρας ,οπού εκεί ανήκει και το νοσοκομείο. Το νοσοκομείο είναι το Αγία Ολγα στην Ν. Ιωνία.
Πάμε παρακάτω γιατί εδώ είναι και το ζουμί.

Επιπλέον των προαναφερθέντων δικαιολογητικών, απαιτούνται κατά περίπτωση:
α) Για αναπνευστικές συσκευές και ειδικότερα:

- Για αγορά συσκευής Β-PAP καθώς και αναπνευστήρα όγκου
Από την ιατρική γνωμάτευση θα πρέπει να προκύπτει:
- Το προσδόκιμο επιβίωσης του ασθενή.
- Η δυνατότητα χρησιμοποίησης της συσκευής από το οικογενειακό
περιβάλλον του ασθενή.
- Προσφορές δύο εταιρειών και της εταιρείας από την οποία προμηθεύεται τη συσκευή. Για χρήση οξυγόνου, η αποδιδόμενη μηνιαία δαπάνη ανά ασφαλισμένο δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσόν των 180,00 € συμπεριλαμβανομένης και της δαπάνης μεταφοράς του οξυγόνου.
----------------------------------------------------------------------------------
Αναρωτιέμαι..αν αυτή η γυναίκα ήταν ολομόναχη στον κόσμο και δεν είχε κανέναν να τρέξει για όλα αυτά ,τα κωλόχαρτα ,τι θα γινόταν?
Αν δεν είχε τα χρήματα να αγοράσει το οξυγόνο ,τι θα συνέβαινε?
Η γιαγιά θα ήταν καταδικασμένη να πεθάνει από ασφυξία????
Κι τι είναι αυτό το ....προσδόκιμο επιβίωσης του ασθενή??????
Ωπα παιδιά, ...περιμένετε γιατί δεν έχω καλό σήμα με τον παράδεισο!!!
Τι λένε ρε οι άνθρωποι?
Και όλα αυτά για 180 ευρώ μηνιαίως?

Αι σιχτήρ .....πάλι με έβγαλαν έξω από τα ρούχα μου..
Τελείωσε ...είμαστε το κράτος της απαξίωσης.
------------------------------------------------------------------------------------
Τα συμπεράσματα δικά σας....
Τα γιαούρτια τα κερνάω εγώ!!

Χαιρετισμός! συνομωτικός.

Είναι όλα τόσο απλά τελικά....

Χτες το μεσημέρι ,παραβρέθηκα σε μια κηδεία. Κάπου σε ένα νεκροταφείο εκεί ψηλά...
Στο δρόμο της επιστροφής ,έτυχε να βρίσκομαι πρώτη σε ένα δρόμο με πυκνή ροή.
Καθώς κατέβαινα λοιπόν , ένα περιπολικό και μια τροχονόμος ,μας σταματούν πεζούς και αυτοκίνητα αμέσως.
Απο το στενό και με ταχύτητα και με ύφος ,οι Μερσέντες , τα περιπολικά και οι ζητάδες άρχισαν να περνούν με κατεύθυνση ένα κοντινό ξενοδοχείο.
Σταματημένη κοιτούσα...
Ασυναίσθητα άρχισα να μετράω δευτερόλεπτα , ένα , δύο ,τρία...Εκεί στο τρία απάνω και χωρίς να το καλοσκεφτώ βρέθηκα στην μέση του κάθετου δρόμου.
Η τροχονόμος με την σφυρίχτρα με πλησίασε ..
-Τι κάνετε κυρία μου?
-Πηγαίνω στην δουλειά μου .
-Μα δεν βλέπετε?
-Τι πράγμα ?
-Περνούν οι επίσημοι.Γυρίστε πίσω, σας παρακαλώ.
Με κοιτά οπισθοχωρώντας ,σίγουρη πως η παράκληση -εντολή της ,θα εκτελεστεί ...
Μένω ακίνητη με τις Μερσεντές να περνούν δίπλα μου ....Η τροχονόμος πλησιάζει...
Σας παρακαλώ μην με αναγκάζετε....
Σηκώνω το κεφάλι ,βγάζω τα γυαλιά και με ύφος δεν ξέρω εγώ τι ...της απαντώ..
Θα τους σταματήσεις εσύ ή εγώ???
Χάζεψε η τροχονόμος ....Λέγε της λέω...εκεί στη μέση του δρόμου...
Εσύ ή εγώ??
Απάντηση δεν περίμενα να πάρω....Συνέχισα με ελαφρύ βηματισμό το άλλο μισό του δρόμου.
Μια Μερσεντές σταμάτησε απότομα μπροστά μου και με περίμενε να περάσω...
Φτάνοντας στο απέναντι πεζοδρόμειο ,γύρισα και έκλεισα το μάτι στην τροχονόμο...
Κι αυτή ...κοιτώντας με έκανε κάτι που με εξέπληξε περισσότερο κι από την δική μου πράξη...
Σήκωσε το χέρι και με χαιρέτησε ...
Ξέρετε , όπως χαιρετούν τους ανωτέρους τους,όπως οφείλουν να χαιρετούν τον κάθε πολίτη.

Χαμογελώντας ...απομακρύνθηκα.
Στο μυαλό μου ... μια εικόνα σχηματίστηκε..
Δυο κορίτσια ,ένα ξανθό κι ένα μελαχροινό , από τελείως διαφορετικές πλευρές , σήμερα κάπου συναντήθηκαν. Και με τον μόνο τρόπο που οι άνθρωποι μπορούν ,κατάφεραν να συννενοηθούν . Εστω συνομωτικά.!!!

Αφιερωμένο εξαιρετικά στους ...όπου και όπως λύκους!!

Ο Σφακιανάκης δεν είναι και από τους αγαπημένους μου τραγουδιστές.Ούτε κρύο ,ούτε ζέστη.

Το τραγούδι όμως .....χτες που το ξανακουσα μου έκανε κάτι.


Βάλαμε ένα λύκο να φυλάει τα πρόβατα
σ' ένα άσπρο σπίτι να μη λέμε ονόματα
κάποια προβατάκια πολεμούν μοναχά τους
πολεμούν τον λύκο που μπήκε στο κοπάδι τους.

Πρόβατα ξυπνάτε η σειρά μας έρχεται
κι εσείς τσομπανάκια βρε άιντε να κουρεύεστε
πρόβατα ξυπνάτε πιάστε τα υψώματα
λύκοι θα υπάρχουν όσο υπάρχουν πρόβατα

Ήταν μια αρκούδα που το λύκο φύλαγε,
φύλαγε το λύκο που τη παραφύλαγε.
Λύκε η αρκούδα δεν είναι ακίνδυνη
τώρα πληγωμένη είναι επικίνδυνη.

Τον τελευταίο καιρό δεν μιλάω πολύ...Σίγουρα όχι γιατί δεν έχω κάτι να πω.
Είναι που φυλάγομαι συνεχώς από λύκους .Φυλάγομαι και παρατηρώ....

Ουφφφφφφφ Κουτσοφλέβαρος!!

Τρέχουν τα γεγονότα και δεν τα προλαβαίνω.
Και τις σφαλιάρες τις μετράω μια μια...
Και δυστυχώς και σε θέματα υγείας!
Απο που να αρχίσω.....
Μας ανησύχε λίγο η μαμά με μια ανεπάρκεια βαλβίδας της καρδιάς που πρέπει να παρακολουθείτε και που μάλλον την προκάλεσε μια ίωση του αναπνευστικού.
Αχ ρε μάνα ....!! Δεν ακούς.
Ο γιατρός δεν είναι ανησυχος ..θα το παρακολουθούμε είπε ,αλλά εμάς μας τρώει η αγωνία και το αγχός ...Είναι που έχουμε καεί ..από απώλειες γι αυτό...! Και που την έχουμε μια και λιμάνι και δύναμη και ασφάλεια.
Μετά ...είναι και η γιαγιά του καλού μου ,που μια βδομάδα είναι στο νοσοκομείο. Μετά ήρθε και το τρακάρισμα και πάει το αυτοκίνητο, ευτυχώς ο Χ δεν χτύπησε.
Και μετά είναι και η φίλη μου ,που κάποιος της γ.....ε τη ζωή με τον χειρότερο τρόπο.(θα επανέλθω σε αυτό)
Και μόλις πριν... μια αδιαθεσία του πατέρα του Χ ,μας έστειλε πάλι στον καρδιολόγο, που βρίσκει πρόβλημα σοβαρό .....!!
Και εκρεμμούν και κάποιες δικές μου εξετάσεις!!!

Ουφ......έχασα την μπάλα.
Είναι πολλά και είναι μαζεμένα....Ευχομαι να περάσουν γρήγορα.
Θυμήθηκα το σοφό που πετάει η γιαγιά κατά καιρούς ...
Καλή είναι η συμφορά , μα να έρθει μοναχή της ,μην έρθει με την μάνα της και με την αδερφή της.

Να είστε όλοι ΚΑΛΑ..

Να μ αγαπάς.

Υπέροχο τραγούδι!
Το άκουσα σήμερα το πρωί και μου έφτιαξε την μέρα...
Εστίασα δε σε ένα στίχο του!!

Να μ’ αγαπάς εαυτέ μου σ’ έψαχνα παντού
Κι ενώ ενοχές κι αντοχές μου ‘δίναν ραντεβού
απ’ τα ακριβά μου στα πιο φθηνά
κι απ’ τη φωλιά μου στο πουθενά
συναντηθήκαμε στη μέση του καιρού

Ευχομαι να φτιάξει και το δικό σας απόγευμα!

Στίχοι Νικολακοπούλου
Πρώτη εκτέλεση Τρίφωνο

Με τίμησαν!!

Μου έδωσαν βραβείο..... Το βραβείο Proximidade. Με τίμησε ο αγαπημένος μου Μώλντερ, μεταξύ άλλων!
Τον ευχαριστώ πολύ, αν και ξέρω πως είναι περιττό ....
Χαίρομαι που, χωρίς να το επιδιώξω ,κατάφερα να έρθω κοντά με ανθρώπους που μας ενώνουν κοινά όνειρα .Που ίσως ποτέ δεν θα τα φτάσουμε ,αλλά που.όπως λέει και το τραγούδι ,αν τα φτάναμε και τα πραγματοποιούσαμε όλα ,δεν θα ήταν όνειρα.Θα ήταν προοπτικές.
Η τιμή δεν είναι το βραβείο .Η τιμή είναι ,πως Ανθρωποι όπως ο Φώτης , η Κική ,η Γλαρένια , ο Κωνσταντίνος ,ο Μάνος ,ο Στέλιος ,η Μάνα Μάγισσα , η Ξυπόλητη ,η Μάμμα και όλοι όσοι βρίσκονται στα δεξιά του ιστιολογίου ,(δεν είναι τυχαία η θέση, είναι η θέση της καρδιάς), μπαίνουν στον κόπο να μπουν και να με διαβάσουν!

Το βραβείο πρέπει να το δώσω κι εγώ λοιπόν σε 8 bloggers ,άντε τώρα να διαλέξεις!
Ας είναι, μόνο οκτώ λοιπόν..
Πρώτα από όλα στα φωτογραφικά μου, που με ταξιδεύουν σε τόπους ονειρεμένους στην Κική και στον Κωνσταντίνο λοιπόν.. βραβείο.
Βραβείο και στην ξυπόλητη (ξέρει αυτή γιατί) και στην stronge single mama για όλα όσα μαθαίνω από αυτήν.
Οι επόμενοι είναι ο Μάνος και ο Στέλιος ή και αντίστροφα (χαχα) γιατί κατάφερα να με αποκαλούν *Ξανθιά μου*.
Στην Αnna Silia για τις υπέροχες σκέψεις και αναμνήσεις της , που μοιράζεται μαζί μας και που για μένα είναι θησαυρός ανεκτίμητος.
Και τελευταίο άφησα έναν πατέρα ...τον πατέρα της Λυδίας ,χωρίς κανένα σχόλιο.

Και βέβαια επισυνάπτω το κείμενο για το βραβείο.
«Αυτό το blog επενδύει και πιστεύει στην εγγύτητα – την εγγύτητα στο χώρο, το χρόνο και τις σχέσεις. Αυτά τα blog είναι εξαιρετικά γοητευτικά. Αυτοί οι bloggers προσπαθούν να βρουν και να γίνουν φίλοι. Δεν ενδιαφέρονται σε βραβεία για την προσωπική τους άνοδο! Η ελπίδα μας είναι όταν κοπούν οι κορδέλες των βραβείων αυτών, να αναπαραχθούν ακόμη περισσότερες φιλίες. Παρακαλώ δώστε περισσότερη προσοχή σ’ αυτούς τους συγγραφείς! Αυτό το βραβείο για Blog, πρέπει να δοθεί σε οκτώ αγαπημένους σας bloggers, και οι οποίοι με τη σειρά τους, θα το προτείνουν πάλι με τη σειρά τους, σε οχτώ αγαπημένους bloggers ο καθ’ ένας τους κ.ο.κ.». Προτείνεται το κείμενο να το συμπεριλάβετε στην αναρτησή σας.

Proximidade is described as follows:
“This blog invests and believes in PROXIMITY - nearness in space, time and relationships.These blogs are exceedingly charming.These kind bloggers aim to find and be friends.They are not interested in prizes for self-aggrandizement!Our hope is that when the ribbons of these prizes are cut, even more friendships are propagated.Please give more attention to these writers!This blog award should be sent to your favorite eight bloggers and they, in turn should forward to eight of their favorites”You should include the text for Proximidade (above) in your announcement blog.

Μώλντερ έχετε τα φιλιά μου!

Κύκλοι ......!!!

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ,πάντα με κόπο και προσπάθεια κέρδιζα ό,τι κέρδιζα στην ζωή.
Από παιδί ακόμα κλήθηκα να παλέψω με την απώλεια ,να την ξορκίσω και να την προσπεράσω.
Πώς θα μπορούσε άλλωστε να γίνει αλλιώς?
Στα 40 μου χρόνια ,κοιτώ πίσω και κάνω τον απολογισμό μου.
Και δυστυχώς μετρώ απώλειες.
Αλλες εκούσιες και άλλες όχι. Και οι δυο πονέσαν το ίδιο και οι δυό έγραψαν στην ψυχή μου το δικό τους κατάστιχο.
Παρατηρώ δε, πως πάντα κατά την διάρκεια της ζωής μου ,σχεδίαζα στρογγυλά σχήματα που κατέληγαν σε κύκλους..Κάνενα σχήμα δεν έμεινε ανοιχτό.
Σχήματα στρογγυλά που έπρεπε οπωσδήποτε να κλείσουν . Και όλα γίνονταν κύκλοι.
Αλλοι σωστά σχεδιασμένοι με ακρίβεια διαβήτη και άλλοι σχεδιασμένοι ελαφριά ..
Πολλές δε φορές ,έκλειναν βιαστικά ,πριν ακόμη διαγράψουν την τροχιά τους....
Αν μετάνιωσα??
Γι όσους δεν ήταν στο δικό μου χέρι,το κλείσιμό τους ...νιώθω θυμό ..ακόμα.
Γι όσους σχεδίασα εγώ και τους έκλεισα βιαστικά ,νιώθω λύπη...
Υπήρχαν και οι άλλοι κύκλοι που ναι μεν έκλειναν βιαστικά ,αλλά σωστά.
Κι αυτό γινόταν από ένστικτο και όχι από γνώση. Ε ...,γι αυτούς νιώθω ανακούφιση.

Προσπαθούσα φαίνεται να τα έχω όλα τακτοποιημένα ,να μην έχω χρωστούμενα .Γι αυτό και τους έκλεινα όλους. Λες και αυτά που ζεις ,μπορείς να τα κλείσεις σε κουτάκια και να ξεχάσεις κάπου στο πατάρι.
Η αλήθεια είναι πως , κάποια από αυτά ,τα έθαψα αλλά δεν τα λησμόνησα...
Τώρα ,που καλούμε να κλείσω άλλον έναν κύκλο....αναρωτιέμαι τελικά αν έκανα καλά..Γιατί την μανία μου να τους κλείνω δεν την ξέχασα....
Την συγκεκριμένη στιγμή,υπάρχει μπροστά μου ένα ανοιχτό σχήμα, εν δυνάμει κύκλος. Το ένστικτό μου ,το θέλω μου ,μου λέει να τον κλείσω γρήγορα...

Αραγε τι συναισθήματα θα μου φέρει ,αυτό το κλείσιμο (βλέπετε την απόφαση την έχω πάρει...θα τον κλείσω κι αυτόν) . Νομίζω ότι την απάντηση την ξέρω...

Θα με θυμώσει επειδή θα με λυπήσει, αλλά στο τέλος θα με ανακουφίσει....
Γιατί αυτή είμαι εγώ!

Eπανέρχομαι!!!!!

Μια βλάβη με έχει κρατήσει εκτός αυτήν την εβδομάδα....
Επανέρχομαι δριμύτερη όμως...
Εύχομαι να είστε όλοι καλά!!!!


Σας φιλώ

Να προσέχετε!!

Μαμά!!!

Αυτός ο μήνας ο Γενάρης είναι αφιερωμένος σε αγαπημένα πρόσωπα!
Και επειδή χτες τα έκλεισα τα σαράντα και επειδή χτες γιόρταζε και η μητέρα μου και επειδή στις 17 έχει τα γενέθλιά της ,θα της αφιερώσω το παρακάτω τραγουδάκι που μπορεί να είναι λίγο μελαγχολικό αλλά κρύβει μέσα του την αλήθεια μας.

Ευχαριστώ μάνα ,που είσαι εσύ ,που είσαι όπως είσαι ,που με έμαθες να είμαι αυτή που είμαι και εύχομαι να είμαστε κοντά για πολλά πολλά χρόνια....

Χρόνια πολλά μαμά μου!




Τα ρούχα που δεν έμαθα να πλένω
τα βάζω στη σακούλα και σ' τα φέρνω.
Ρωτάς για την καριέρα μου
τη νύχτα και τη μέρα μου
κι εγώ να σου μιλάω καταφέρνω.

Και σκέφτομαι που πίνω κόκα-κόλα
για να 'ναι πάντα ίδια αλλάζουν όλα.
Κι ανοίγω το ψυγείο σου,
το "έλα" και το "αντίο" σου
ζητούσα στη ζωή μου πάνω απ' όλα.

Μαμά, πεινάω
μαμά, φοβάμαι
μαμά, γερνάω, μαμά.
Και τρέμω να 'μαι αυτό που χρόνια ανησυχείς:
ωραία, νέα κι ατυχής.

Τα χρόνια που μεγάλωνες για μένα
να ξέρεις πως σου τα 'χω φυλαγμένα.
Και τέλειωσα με άριστα
αλλά δεν έχω ευχάριστα,
όλα στον κόσμο είναι γραμμένα.

Σαράντα καλοκαίρια και χειμώνες
τις άγριες σού φέρνω ανεμώνες.
Και κοίτα, ένα μυστήριο
του κόσμου το κριτήριο
πως μοιάζουμε μου λέει σαν δυο σταγόνες.

Ανήσυχό μου αλάνι!!!

Σήμερα γιορτάζει ο αντράκος μου και επειδή μια τρέλα με το παρακάτω τραγούδι την έχει του το αφιερώνω ...


Πολύχρονος αγόρι μου ,υγιής ,ευτυχισμένος και τυχερός...
Ευχομαι πάντα στην ζωή σου να είσαι αλάνι ,όπως λέει και το τραγούδι που σου αρέσει....

Φιλιά
Σε αγαπώ πολύ.