Ιδια διαδρομή (5)

.....Το νερό που έριχνε με βιασύνη στο πρόσωπό της ,ξυπνούσε κάθε ρυτίδα του .Βιαζόταν να πάει στην κουζίνα .Τον άκουγε να φτιάχνει καφέ,ένιωθε ξανά , μετά από καιρό ,την παρουσία του μέσα στο σπίτι κι αυτό την γέμιζε με λαχτάρα.Ηξερε καλά πως τίποτα δεν θα έλεγαν για τα περασμένα,καμία εξήγηση δεν θα δινόταν.Οι εξηγήσεις ήταν πράγματα που δεν χωρούσαν μεταξύ τους.Από τα παιδικά τους ,τότε που τσακώνονταν για μια μπάλα ή την μονόπολη ,όταν τα ξανάβρισκαν συνέχιζαν το παιχνίδι τους ,από εκεί που το είχαν αφήσει ..Εξηγήσεις και συγνώμες δεν δίνονταν ποτέ.Ας τους έλεγαν οι μανάδες τους, θα τα βρουν μόνοι τους .Αυτοί μόνο ξέρουν το πως...Ετσι και τώρα...καμία εξήγηση ,καμία συγνώμη.

....Κατευθύνθηκε προς την κουζίνα και τον βρήκε να την περιμένει με το τάβλι ανοιχτό , δίνοντας της τα ζάρια....Εξάρες φώναξε...και τον είδε να συνοφρυώνεται ,μουρμουρίζοντας κάτω από τα δόντια ...*αμάν αυτή η κωλοφαρδία σου πια*..Είχαν φτάσει στο τελευταίο *φεύγα* ,όταν της ανακοίνωσε..

-Το Σαββάτο μην κανονίσεις τίποτα, θα βγούμε, θέλω να γνωρίσεις την Ελένη.

-Κι αν δεν θέλω?

-Θες .Και η κουβέντα έκλεισε εκεί.

.....Ολη την βδομάδα είχε τα νεύρα της, όλα της έφταιγαν , όσο δε πλησίαζε το Σάββατο η κατάσταση γινόταν όλο και πιο εκνευριστική.Αδημονούσε και νευρίαζε συνάμα για την έξοδο αυτή.Είχε μεγάλη περιέργια να γνωρίσει την γυναίκα για την οποία τους αρνήθηκε όλους η σχεδόν όλους.Από το πρωί του Σαββάτου ,ετοιμαζόταν σαν νύφη , μαλλιά ,νύχια όλα στην εντέλεια...Είχε από ώρα ετοιμαστεί και τον περίμενε, άκουσε την κόρνα και κατέβηκε...Μπήκε στο αυτοκίνητο ,τον κοίταξε με την άκρη του ματιού της και του είπε...άντε τι κάθεσαι ..ξεκίνα.

-Είσαι πανέμορφη , είπε και έβαλε μπρος την μηχανή.Στην διαδρομή δεν αντάλλαξαν κουβέντα..Εφτασαν στην Κηφισιά και πάρκαραν ..Φτάσαμε της είπε..πάμε.

...Μπαίνοντας στο μαγαζί ,η καρδιά της κόντευε να σπάσει, είχε εκατο χιλιάδες φορές φανταστεί αυτή την γυναίκα και τώρα να που θα την έβλεπε μπροστά της.Και την είδε.....Εκείνη όρμηξε στην αγκαλιά του και τον φίλησε ,σχεδόν επιδεικτικά..Εκείνος την αγκάλιασε της ανταπέδωσε το φιλί και την τράβηξε προς το μέρος της....Να σου γνωρίσω την Ελένη ...της είπε. Ελένη αυτή είναι η Κατερίνα..,το Κατερινάκι μου.

-Εχω ακούσει πολλά για σένα.

-Χαίρω πολύ απάντησε η Κατερίνα . Εγώ πάλι ,δεν έχω ακούσει τίποτα.

Ηταν μια γνωριμία χλιαρή.Η γυναίκα ήταν πολύ όμορφη ,μελαχροινή με μαύρα ,ολοφώτεινα μάτια , αδύνατη ,ψηλή.Το δέρμα της απαλό και τα χρόνια της ...λίγα..το πολύ μέχρι 30..

Την κοιτούσε καθώς έλεγαν τα απαραίτητα και όσο κι αν την απόφευγε η σύγκριση ερχόταν και φώλιαζε στο μυαλό της....Ηταν το τελείως αντίθετο από αυτήν. Ο χαρακτήρας της ,παρορμητικός και χειμαρώδης, μιλούσε ,γελούσε και είχε την άνεση που της προσέφεραν τα 30 της χρόνια.Προσπάθησε να είναι αντικειμενική και δίκαιη στην κρίση της , το είχε αυτό η Κατερίνα ,όσο κι αν την πονούσε κάτι ,δεν μπορούσε παρά να είναι δίκαιη στην κρίση της.

Ανθρωπος ακέραιος.Της άρεσε η Ελένη ,είχε πάνω της ότι ζήλευε, ότι δεν είχε η ίδια..όμως κάτι δεν της πήγαινε καλά...Το ένστικτό της της άναβε κόκκινο λαμπάκι.Ετσι ήταν η Κατερίνα ....τα πάντα τα έλεγχε με το ένστικτο...Πρώτα θα άκουγε την φωνούλα μέσα της και μετά θα έβγαζε συμπέρασμα.Και η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν είχε πέσει έξω ...Πάντα αλάνθαστο το ένστικτο...Ετσι και τώρα, κάτι δεν της πήγαινε καλά...Αλλά θα το ξεχνούσε..με τον καιρό . Όπως και το ξέχασε.

.....Η βραδιά είχε τελειώσει ,αφήνοντας την Ελένη στο σπίτι της.Στο δρόμο της επιστροφής, οι κουβέντες τους ήταν περί ανέμων και υδάτων..Μόνο λίγο πριν στρίψουν στο στενό τους και παρκάρουν , την ρώτησε.

-Λοιπόν σε ακούω.Τι δεν σου άρεσε? Πόσο καλά την γνώριζε όμως.

-Τίποτα ,όλα μια χαρά.

-Δεν θα μου πεις?

-Θα σου πω, αλλά όχι ακόμα ...Δώσε μου λίγο χρόνο.

Εγειρε στο καπώ του αυτοκινήτου και την τράβησε στην αγκαλιά του.Χρόνο ? Τι χρόνο ? Σιγά ,οικόπεδο θα αγοράσεις?

-Τι σε νοιάζει τι θα πω εγώ...Εσύ κάνε ,αυτό που θες να κάνεις.Λες και άκουσες ποτέ κανέναν..του ψυθίρισε.

-Με νοιάζει , με νοιάζεις εσύ.

Καλά ...θα σου πω ,αλλά θα περιμένεις ...Πάω τώρα γιατί αύριο θα σηκωθώ νωρίς.

-Καληνύχτα .

-Καληνύχτα αστέρι..και κοίτα μην ξανακλειδώσεις την μπαλκονόπορτα.

-Ημουν θυμωμένη....γειά..!!!!