Ενα πανέμορφο ξύλινο σπίτι στο βουνό ,είναι το ονειράκι μου. Μέσα στο πράσινο ,μέσα στα έλατα ,στις οξιές και τις καστανιές..Τα παράθυρά του πολλά και μεγάλα . Να μπαίνει η ανατολή και να χαιδεύει κάθε του γωνιά, να διαχέεται από το φως του ήλιου και από το αεράκι και της μυρωδιές της άνοιξης.Μέσα έπιπλα και πράγματα λιτά και άκρως απαραίτητα. Μόνο η κουζίνα του είναι ευρύχωρη ,με τα κουζινικά της διάσπαρτα στον πάγκο.Και με βάζα και βαζάκια πολλά. Πολλά για να χωράνε μαρμελάδες και γλυκά του κουταλιού ,πορτοκάλι ,πετροκέρασο ,βερύκοκο .Χρώματα και μυρωδιές η κουζίνα του , να μπαίνεις και να αγαλιάζει η ψυχή σου . Και στα παράθυρα άσπρες κοφτές κουρτίνες και γλαστράκια με βασιλικό ..
Και έξω από αυτό το παλατάκι μου, ένας μεγάλος κήπος . Ενας κήπος πανδαισία χρωμάτων . Με ζουμπούλια και τριανταφυλλιές. Με κινέζικα γαρύφαλλα και γαρδένιες. Και λίγο παρακάτω δέντρα ψηλά με κλαριά γερμένα από τους καρπούς. Πορτοκαλιές ,λεμονιές ,κερασίες όλων των λογιών τα δέντρα . Εχει και μποστάνι το ονειράκι μου , με φασολιές και πατάτες ,με μελιτζάνες και κολοκύθια και άλλα ζαρζαβατικά.Να απλώνεις το χέρι και να κόβεις ότι λαχταρά η ψυχούλα σου .
Μα το ομορφότερο από όλα είναι ο ξυλόφουρνός του ,να τον άναβεις και να ρίχνεις τα καρβέλια το ζυμωτό ψωμί και να μοσχομυρίζει η πλάση....
Αχχχχχχχ το ονειράκι μου και εγώ μέσα σε αυτό πρωταγωνίστρια , να μαγειρεύω ,να ζυμώνω ,να σκαλίζω ,να κλαδεύω και να μπολιάζω δέντρα...και ζωές.
Και εκεί πάνω στη δύση του ήλιου, το απόγευμα που ο τόπος γεμίζει από χρώματα μελιά και ρόδινα..στο τραπεζάκι του μπαλκονιού με δυό ελληνικούς καφέδες και δυό λουκούμια ,να γέρνω στην αγκαλιά του καλού μου και να τον ακούω να μου λέει παραμύθια...τάχα πως στην ζωή δεν μπορείς πάντα να κάνεις τα όνειρά σου πραγματικότητα.
Και εγώ, όλο κόρδωμα και με μια διάθεση να τον πειράξω να του απαντώ.....* Κοίτα ...το δικό μας όνειρο έγινε πραγματικότητα....*
Αυτό είναι το ονειράκι μου ,εύχομαι και τα δικά σας όνειρα να είναι τόσο όμορφα όσο αυτό..
Αμήν
6 σχόλια:
ωραίο το ονειράκι σας :)
Oνειρευόμουν κι εγώ απρό σπίτι σε Κυκλάδα με μια μπουκαμβίλια...
το ξερω το ονειρακι σου. Μου το εχεις ξανα πει!! Αλλα αυτη τη φορα με λιγωσες...
Εύχομαι να πραγματοποιηθεί!
Είναι άλλωστε τόσο όμορφο, και τόσο ρεαλιστικό...
Πρώτη μου φορά διαβάζω "ονειράκι" που είναι "σχεδιάκι".
Αμήν και όταν το πραγματοποιήσεις προσκλησούλα παρακαλώ.
Καλό ξημέρωμα
Αχ μακάρι .....από το στόμα σας και στου Θεού το αυτί..που λένε..
Ευχαριστώ για τις ευχές
Μάγισσα ....δεν σε φοβάμαι εσένα..θα βρεις τρόπο να το αποκτήσεις.
Κουμπάρα...λιγώθηκες καρδιά μου??
Ευχαριστώ Κωνσταντίνε μου
Νοτάκι...δεν το συζητώ ..Ας το φτιάξω εγώ και θα κάνουμε κάτι καλοκαίρια...όνειρο....
Δημοσίευση σχολίου